شکست برابر تیم لهستان باعث شد دیدار دوم ایران از حساسیت بالایی برخوردار باشد و در نهایت این بازی را از آنچه که هست حساستر کند.
تیم ملی والیبال ایران در دور ما قبل نهایی یک بار برابر برزیل شکست خورد و البته در یک مسابقه نزدیک و با نتیجه ۳ بر ۲ بازی به سود زرد پوشان برزیل پایان یافت.
در بازی دور نهایی این برزیل بود که در نهایت دستهای اول و دوم را به سود خود پایان داد و بلند قامتان ایران با همان و تعصب و غیرت همیشگی در دستهای سوم و چهارم بازی را به تساوی ۲ - ۲ کشاندند و در نهایت دست پنجم سرنوشت صعود را برای هر ۲ تیم رقم میزد.
این دست از بازی با حساب ۸ بر ۵ به سود ایران بود و جدای از اشتباهات در کادر فنی یک عامل مهم ایران را در همین امتیاز میخکوب کرد و برزیل از این فرصت طلایی استفاده کرد و بازی را با حساب ۱۵ بر ۱۰ در نهایت به سود خود به پایان رساند و راهی نیمه نهایی شد.
درست وقتی که تیم ایران ۳ امتیاز از برزیل جلو بود داور بازی در یک صحنه اشتباهی را مرتکب شد و سعید معروف کاپیتان تیم فوتبال ایران نسبت به این موضوع معترض و در نهایت جر و بحثهای پیاپی با داور این دیدار در مورد همان یک امتیاز تمرکز تیم را بر هم زد و برزیل در همین فضا در حالی که پیش از آن بازی را باخته بودند، به راحتی این دیدار را با حساب ۱۵ بر ۱۰ پیروز شوند و در نهایت این خودمان بودیم که با اعتراضهای پی در پی به داور تمرکز تیم را بر هم زدیم یک نیمه نهایی به برزیل هدیه کردیم.
اعتراض به داور در رقابتهای ورزشی برای ما غریبه نیست.
سال گذشته و در خلال برگزاری دیدارهای جام ملتهای آسیا تیم ملی فوتبال ایران میتوانست روزهای خوبش با کارلوس کی روش یک بار دیگر بر بام آسیا بایستد، اما یک اعتراض بی وقت همه چیز را از ما گرفت و تیغ ساموراییها که آماده غفلت ما بود ۳ بار در فواصل کوتاه دروازه ما را بُرش داد تا ارتباط ما با قهرمانی را قطع کند.
جالب اینکه هر بار در اینگونه رقابتها پس از اعتراض به داوری ما نه تنها نفعی نبردیم بلکه بیشترین ضرر متوجه خود ما شده و باز هم این روند را ادامه میدهیم و ابایی از نتیجه آن نداریم و این عامل مشترک در تمام رشتههای ورزشی بزرگترین حریف ما در میادین بین المللی است که هنوز برای مقابله با آن راهکاری ارائه نشده است.
انتهای پیام/