عبدالباری عطوان در یادداشتی در رأی الیوم نوشت اخبار مختلفی درباره صحت گزارش‌هایی که ظرف چند روز گذشته از عقب نشینی تدریجی نیرو‌های امارات از یمن منتشر شد به گوش می‌رسد. سکوت معنادار امارات و خودداری بیشتر مقامات آن برای اظهارنظر در قبال این موضوع هم به این اخبار دامن زد ولی قدر مسلم این است که ابوظبی بعد از تحمل چهار سال خسارات عظیم مادی، انسانی، معنوی و سیاسی دیگر قادر نیست به این جنگ ادامه دهد. از طرفی ادامه این مسیر با نتایج معکوس همراه شده است که بارزترین آنها انتقال جنگ یمن به عمق خاک عربستان و امارات و تشدید مخالفت داخلی و جامعه جهانی با این درگیری‌ها است.
کشور امارات و به ویژه امیرنشین ابوظبی برای اعلام همبستگی با متحد سعودی و با این اعتقاد وارد جنگ شد که به علت نابرابری موازنه قوا و ضعف طرف مقابل و برتری نیروی هوایی امارات، عربستان و قطر (قطر پیش از خروج از ائتلاف، عضو فعال آن بود) پیروزی به سرعت و با کمترین هزینه حاصل خواهد شد، اما نبود قاطعیت، مقاومت جانانه یمنی‌ها، ضعف حکومت (به اصطلاح) ”مشروع“ (یمن) و نبود جاذبه و کاریزما در مقامات ارشد آن، همگی عواملی بودند که به حصول وضع کنونی منجر شدند و از پیش‌بینی نادرست و دست کم گرفتن طرف مقابل که کاملا نابجا بود پرده برداشتند.
گزارش‌های غربی تأکید کردند کشور امارات، بخش بزرگی از نیرو‌های رزمی به علاوه تانک‌ها و هواپیما‌های عمود پرواز خود را به شکل تدریجی و بدون سروصدا عقب کشیده و کاملا مراقب است از جنجال رسانه‌ای دوری کند چرا که این اقدام شریک سعودی ابوظبی را که به نظر می‌رسد بزرگ‌ترین زیان دیده این اقدام امارات باشد در موقعیت دشواری قرار می‌دهد آن هم در حالی که عمق خاک عربستان در معرض چالش‌های نظامی قرار دارد، از جمله حملات موشکی مستمر انصارالله با هواپیما‌های بدون سرنشین به فرودگاه‌های ابها، جیزان و نجران و سیطره رزمندگان آنها بر اراضی سعودی در مرز‌های جنوبی که نظرات درباره عمق و حجم این سیطره متفاوت است، اما در مورد صحت آن اتفاق نظر وجود دارد.
عوامل متعددی امارات را به اقدام به عقب نشینی تدریجی و سرعت بخشیدن به روند آن در برهه اخیر واداشتند که می‌توان آنها را در این موارد خلاصه کرد:
* اقدام جنبش انصارالله و متحدانش در داخل و خارج برای انتقال جنگ از خاک یمن به عمق خاک کشور‌های عضو ائتلاف به صورت مستقیم یا غیرمستقیم به منظور افزایش نارضایتی مردم و نگران شدن آنها و در پی آن واداشتن مردم به سؤال درباره مشروعیت این جنگ یا اساسا فایده آن و ترس از پیشرفت آن.
* افزایش قدرت جنبش انصارالله و متحدانش و دستیابی به اسلحه پیشرفته به ویژه در زمینه موشکی و هواپیما‌های بدون سرنشین و بمبگذاری شده و توفیق در دستیابی به نیروی بازدارنده مؤثر که تأثیر نیروی هوایی ائتلاف را به طور کلی خنثی و بی اثر کرد.
* کاهش و اتمام موجودی بانک اهداف غیرنظامی و نظامی برای ائتلاف سعودی- اماراتی و در مقابل وجود بیش از ۴۰۰ هدف برای انصارالله (در زمین دشمن) که در تیررس موشک‌های بالستیک بالدار و نقطه زن یا هواپیما‌های بدون سرنشین بمبگذاری شده قرار دارند.
* فروپاشی محسوس توان دفاع زمینی و هوایی کشور‌های عضو ائتلاف که ده‌ها میلیارد دلار برای ساخت آن هزینه شده است چنان که موشک پاتریوت که شش میلیون دلار ارزش دارد در برابر موشک انصارالله که ارزش آن از هزار و ۵۰۰ دلار تجاوز نمی‌کند عاجز است و این موشک بیشتر فرودگاه‌های عربستان یا به عبارتی همه آنها را تهدید می‌کند.
* وجود نارضایتی فزاینده در سایر امیرنشین‌ها مانند شارجه، دبی و رأس الخیمه که علاقه‌ای به درگیر شدن در جنگ با یمن نداشتند. هرچند این نارضایتی‌ها علنی نشد، اما ورود جنگ به پنجمین سال، آن هم بدون دستیابی به نتیجه‌ای مشخص یا راه حل‌های سیاسی باعث شد که این نارضایتی‌ها کم کم ظهور و بروز یابند.
* افزایش تلفات در میان نیرو‌های اماراتی و کشته و مجروح شدن تعدادی از اعضای خاندان حاکم و خانواده‌های بزرگ که برای نخستین بار در تاریخ این کشور رخ داد.
* کاهش سطح هماهنگی نظامی بین دو متحد اماراتی و سعودی در میدان‌های نبرد. دیده شد که بعد از حضور عربستان در منطقه‌ای مانند المهره، امارات برای عقب نشینی از آن اقدام کرد، علاوه بر آن سرگرم بودن عربستان به جنگ در مرز‌های جنوبی و تلاش برای جلوگیری از پیشروی ارتش یمن و نیرو‌های مقاومت انصارالله از جیزان، نجران و عسیر (از دیگر مصادیق این عدم هماهنگی بود).
* شکایت چندین تن از مسئولان نظامی امارات از کمبود توانمندی‌های ارتش سعودی در میدان‌های نبرد با وجود تجهیزات پیشرفته نظامی. یک مسئول بلندپایه کشور‌های حاشیه خلیج فارس در جلسه‌ای ویژه با همتایان عرب خود فاش کرد که چیزی به اسم ارتش سعودی به آن معنا وجود ندارد.
* اقدام امارات به توسعه دایره دخالت‌های سیاسی و نظامی فراتر از توانمندی‌هایش به ویژه در لیبی و شاخ آفریقا و حتی در افغانستان و کوزوو که باعث تشدید پیامد‌ها و افزایش تعهدات مالی و نظامی و سیاسی این کشور شد.
در پایان این گزارش آمده است: بعید نیست اخبار مربوط به عقب نشینی تدریجی امارات از یمن ثمره بازنگری‌های سیاسی در بالاترین سطوح در مورد پرونده یمن به طور ویژه باشد و احتمالا شاهد بازتاب نتایج آن در سایر زمینه‌ها از جمله سردی روابط ائتلافی و ممتاز ابوظبی با عربستان سعودی خواهیم بود.
عربستان نیز با درخواست برای بازنگری‌های مشابه و چه بسا عمیق‌تر و واضح‌تر رو به روست زیرا ادامه برخی سیاست‌ها و ورود به جنگ در پنج سال گذشته، هزینه‌های مادی و معنوی زیادی برای این کشور داشته و بر چهره آن در سطح جهان عربی و اسلامی تأثیر گذاشته است.
انتهای پیام/
ترامپ یک دیوانه روانیه
وپیشبینی نشده
یمن موقعیت استراتژیکی در بحث ظهور حضرت حجت داره... الهی که به حق حضرت زهرا زودتر موانع ظهور برطرف بشه
سلام خدا بر مردان و زنان مجاهد یمن
می خواد وقتی که از پس یمنی که هیچ چیز نداشت نتونستن بر بیایند دیگر می توانند با ایران
بجنگن یکشبه با خوا یکسان می شوند ترسو تر از این عربها هرکس نیست اگر مرد چنگ هستن بگو بیاید جلو