وی از افزایش ۱۵ درصدی تولید پنبه نسبت به مدت مشابه سال قبل خبر داد و گفت: بر این اساس ضریب خوداتکایی تولید پنبه به ۶۰ درصد میرسد.
این مقام مسئول با اشاره به اینکه طرح خوداتکایی پنبه جز طرحهای اقتصاد مقاومتی به شمار می رود، بیان کرد: تا پایان برنامه ششم در نظر داریم که ضریب خوداتکایی تولید پنبه به ۷۱ درصد و افق 1404 به 100 درصد برسانیم.
کاویانی ادامه داد: در حال حاضر بسیاری از محصولات همچون گوجه فرنگی، سیب زمینی و پیاز به سبب ارز آوری حاصل از صادرات، عایدی بیشتری برای کشاورزان در بر دارد، به همین دلیل تولیدکنندگان تمایل بیشتری به کشت این محصولات در مقایسه با زراعت پنبه دارند.
این مقام مسئول با اشاره به اینکه اکثر کشورهای تولیدکننده پنبه به کشاورزان یارانه میدهند، بیان کرد: کشورهای تولیدکننده پنبه از جهات مختلف از این زراعت حمایت میکنند، در حالیکه در کشور ما آن طور که باید و شاید این زراعت پر مشقت مورد توجه قرار ندارد.
بیشتر بخوانید: افزایش ۱۵ درصدی سطح زیر کشت پنبه/ تولید طلای سفید به ۶۰ هزار تن میرسد
کاویانی با بیان اینکه ردیف اعتباری ویژه ای برای پنبه وجود ندارد، افزود: در کنار سایر محصولات زراعی مقداری به پنبه کمک میشود.
مدیرعامل صندوق پنبه افزود: درخواست ما این است که اعتبارات ویژه از ستاد اقتصاد مقاومتی دولت به محصول پنبه اختصاص یابد، اما تا کنون این محصول در اولویت قرار نگرفته است.
وی با بیان اینکه متوسط قیمت جهانی پنبه در سال ۹۶ حدود ۱۸۰ تا ۱۸۵ سنت بوده است، اظهار کرد: سال ۹۷ متوسط قیمت جهانی پنبه ۱۸۵ سنت و در سه ماهه اخیر حدود ۱۸۰ سنت بوده که این امر بدان معناست که قیمت جهانی پنبه در سه سال گذشته افزایشی نداشته و در مقابل قیمت پنبه داخلی به سبب نوسان نرخ ارز افزایش یافته است که با توجه به واردات پنبه با ارز نیما، اگر مسئولان دولتی حمایتی از این زراعت نداشته باشند، نمیتوان انتظار داشت که سطح زیر کشت این محصول افزایش یابد.
کاویانی ادامه داد: با توجه به آنکه در هر هکتار ۸۰ تا ۱۰۰ تن پیاز و سیب زمینی و تنها ۲ تا ۲.۵ تن پنبه برداشت میشود، بدیهی است که کشاورزان به سبب کسب درآمد ناچیز از زراعت پنبه تمایلی به افزایش سطح زیر کشت این محصول نداشته باشند. به عنوان مثال سال گذشته هر کیلو پنبه با نرخ ۵ تا ۵ هزار و ۵۰۰ تومان معامله میشد که امسال علی رغم افزایش هزینههای تولید این نرخ به ۷ تا ۸ هزار تومان میرسد.
مدیر عامل صندوق پنبه با بیان اینکه کشاورزان با مشکلات متعددی در برداشت پنبه روبرو هستند، گفت: با توجه به شرایط تحریم، امکان واردات ماشینهای برداشت پنبه وجود ندارد، در حالیکه به سبب نبود نیروی کار کافی، باید این ماشینها وارد شود تا هزینه برداشت و تولید کاهش یابد.
وی افزود: با توجه به کاهش نرخ جهانی پنبه در سال ۸۲ به کمتر از یک دلار، صنایع نساجی و پوشاک به کمتر از یک دلار، صنایع نساجی و پوشاک اقدام به واردات کردند که این امر در شرایطی که با مازاد تولید پنبه روبرو بودیم، زمینه را برای کاهش سطح زیر کشت پنبه و تمایل افراد به کشت دیگر محصولات فراهم کرد.
وی درباره تأثیر وقوع سیل اخیر بر تولید پنبه بیان کرد: با توجه به وقوع سیل در برخی استانها تولید پنبه نسبت به مدت مشابه سال قبل نه تنها کاهش ندارد، بلکه براساس پیش بینیها حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد افزایش دارد.
کاویانی نیاز سالانه صنایع نساجی را ۱۲۰ هزارتن اعلام کرد و گفت: با احتساب تولید داخل، بخش اعظم نیاز کشور از طریق واردات تامین میشود، این در حالی است که در سالهای نه چندان دور علاوه بر تامین صد درصدی نیاز داخل، با مازاد حدود ۴۷ هزارتنی پنبه در انبارها روبرو بودیم.
مدیرعامل صندوق پنبه درباره آخرین وضعیت واردات پنبه بیان کرد: بنابر آمار ۱۲ ماهه گمرک در سال گذشته ۵۲ هزار و ۵۰۰ تن پنبه وارد شد، در حالیکه مدت مشابه سال ماقبل ۶۶ هزارتن پنبه وارد کشور شده بود که درن هایت این امر موجب شد تا برخی صنایع نساجی با کمبود پنبه روبرو شوند.
کاویانی با اشاره به اینکه قاچاق پوشاک بر تولید پنبه تاثیر منفی میگذارد، اظهار کرد: با توجه به آنکه قیمت پوشاک قاچاق به سبب عدم پرداخت هزینههای گمرکی و غیره پایینتر از تولید داخل است، از این رو قاچاق پوشاک همانند واردات نخ و پارچه اثر سو بر تولید داخل میگذارد که این امر به معنای ایجاد اشتغال برای کشورهای همسایه است.
کاویانی با اشاره به اینکه قاچاق پوشاک بر تضعیف فعالیت صنایع نساجی تاثیر بسزایی دارد، بیان کرد: اگر صنایع نساجی ضعیف شود، دیگر رغبتی برای استفاده از پنبه نمیماند که در نهایت این امر منجر کاهش تقاضا برای خرید محصول و افت تولید می شود.
وی در پایان تصریح کرد: هم اکنون با واقعی شدن قیمت ارز تا حدودی شرایط بهبود یافته است چرا که دیگر قاچاق پوشاک صرفه اقتصادی ندارد و این امر در افزایش تولید داخل و تحقق سیاست اقتصاد مقاومتی تاثیر گذار است.
انتهای پیام/