وی افزود: ایشان ۹۰ سال عمر شریفشان را در چند بخش خوب هزینه کرد، یکی در بخش تحصیل آن هم در نجف و در کنار اساتید بزرگ، یکی در بخش انتقال علوم کسب شده به شاگردانش، یکی هم پرورش دینی و خداییمسلک شاگردانش، او این کار را خوب انجام داد.
این استاد اخلاق خاطرنشان کرد: او فقط معلمی نبود که فقط علم را انتقال دهد، بلکه او معلمی بود که علاوه بر این، ارزشهای تربیتی را هم انتقال میداد. غیر از اینکه ما به او معلم بگوییم میتوانیم به آیتالله العظمی بهجت، مربّی فوقالعادهای بگوییم.
حجتالاسلام والمسلمین انصاریان اضافه کرد: در جامعه گفته میشود آموزش و پرورش، آموزش ما قوی است، اما پرورش مان ضعیف است، مرحوم آقای بهجت هم آموزش و هم پرورششان قوی بود.
وی تصریح کرد: آیتالله بهجت هر روز اتصال شدیدی به حضرت سیدالشهداء (ع) داشت، طوری که زیارت عاشورای ایشان با صد سلام و صد لعن ترک نمیشد، او به شدت به حضرت اباعبدالله الحسین (ع) وابسته بود، از عبادت خسته نمیشد و در نمازهای واجب گریه مهلتش نمیداد.
این استاد اخلاق گفت: جای اینگونه افراد دارد در جامعه خالی میشود، اگر نمونه ایشان هم داشته باشیم خیلی اندک است و باید دعا کرد که حوزههای علمیه توان به خرج بدهند تا افرادی امثال آقایان بروجردی، خمینی، بهجت، علامه حلّی و شیخ انصاری را تربیت کنند.
منبع:تسنیم
انتهای پیام/