لنج "سدیس" به‌همراه این ۱۴ ماهیگیر و ملوان به فرماندهی ناخدا بشیر احمد بنگال‌زهی اواخر اسفندماه ۹۳ برای ماهیگیری از چابهار عازم آب‌های فراساحلی شد و به دلیل ازکارافتادن موتور، اواخر اردیبهشت‌ماه ۹۴ در آب‌های سومالی به گل نشست و ماهیگیران آن‌هم به اسارت گروه تروریستی الشباب درآمدند.
دزدی و غارت دریایی سومالیایی‌ها، کشوری که حداقل یک دهه است با قحطی، خشکسالی و جنگ دست‌وپنجه نرم می‌کند برای صیادان فراساحل ایران که عمدتا در سیستان و بلوچستان و بنادر چابهار و کنارک زندگی می‌کنند، بیگانه نیست؛ اما اسارت لنج سدیس چه از نظر هویت گروگانگیران و چه مدت اسارت یک مورد بی‌نظیر است.
به گفته مدیرکل شیلات سیستان و بلوچستان، از سال ۸۷ تاکنون ۵۴ لنج سیستان و بلوچستانی به‌همراه ماهیگیرانشان اسیر سومالیایی‌ها شدند، هم‌چنین بنا به آخرین آمار رسمی و بررسی‌های خبرنگار ایسنا، از سال ۹۴ تاکنون ۵۲ صیاد ایرانی دربند گروه‌های مختلف دزدان، تروریست‌ها و یا دولت‌های خودخوانده محلی در سومالی گرفتار شدند؛ از این تعداد ۹ صیاد کشته شدند، ۴ صیاد فرار کردند، ۲۱ صیاد آزاد شدند و ۱۸ صیاد هم‌چنان در بندند که از این تعداد اسیر، به گفته مدیرکل شیلات سیستان و بلوچستان، ۴ صیاد اسیر دزان دریایی به‌زودی با رایزنی‌های صورت گرفته آزاد می‌شوند و ۱۴ صیاد در بند الشباب سرنوشت معلومی ندارند.
معاون امنیتی-انتظامی استانداری سیستان و بلوچستان می‌گوید: از همان ابتدای دستگیری، یعنی از سال ۹۴ پیگیری‌های مستمری برای آزادی ۱۴ صیاد انجام شده، ولی چون دربند یک گروهک تروریستی هستند و این گروه پاسخگوی هیچ کس نیست، روند آزادی طولانی شده است.
محمدهادی مرعشی می‌افزاید: از ۱۴ صیاد، ۹ صیاد دارای مدارک شناسایی، شناسنامه و کارت ملی بودند که مدارک شناشنایی آن‌ها از مالک لنج اخذ و به وزارت خارجه ارسال شده است، اما ۵ صیاد دیگر مدارک شناسایی نداشتند.
وی تصریح می‌کند: البته شناسنامه نداشتن صرفا به معنای خارجی بودن نیست، افراد زیادی در سال‌های گذشته در سیستان و بلوچستان فاقد شناسنامه بودند که به مراتب شناسانه دار شدند و هم‌چنان روند ثبت هویت در مناطق محروم ادامه دارد؛ علی‌ایحال مدارک هویتی ۹ صیاد و اسامی ۵ صیاد فاقد شناسانه به وزارت خارجه ارسال شده و وزارت خارجه پیگیر این موضوع است.
معاون امنیتی استانداری سیستان و بلوچستان ادامه می‌دهد: علاوه‌بر وزارت خارجه از دفتر ریاست جمهوری هم مستقیما موضوع آزادی صیادان دربند الشباب را پیگیری کردند و بنا به درخواست دفتر ریاست جمهوری و وزارت خارجه در نوبت‌های مختلف مدارک لنج و صیادان ارسال شده است و به شکلی فراستانی و ملی این موضوع دنبال می‌شود.
مرعشی خاطرنشان می‌کند: ما پیگیر آزادی هستیم، ولی هویت گروگانگیران و شرایط سخت آزادی باعث می‌شود، روند آزادی پیچیده شوند، موضع آزادی صیادان در حیطه وظایف استان نیست و مستقیما از نهاد‌های بالاسر ملی پیگیری می‌شود.
پیگیری‌های فراملی با توجه به هویت گروگانگیران و سخت بودن شرایط آزادی، بیش‌از اندازه طولانی شده و فشار را بر خانواده صیادان و مالک‌لنج بیش‌از سه سال است، روزافزون و غیرقابل تحمل کرده است.
مالک لنج دربند الشباب می‌گوید: اگر امیدی‌هم به آزادی صیادان داشتیم، دیگر تمام شد؛ ۴ سال است نه می‌دانیم کجا هستند و نه از خواسته گروگانگیران اطلاعی نداریم و نه حتی زنده هستند و یا نیستند.
محمدصالح کرم‌زهی مالک می‌افزاید: به هرجا فکرش را بکنید از وزارت کشور و خارجه تا ریاست جمهوری و شیلات سرزدیم، ولی هیچ کدام از سرنوشت صیادان به ما اطلاعی ندادند، دیگر خسته شدیم، از طریق خانواده‌ها تحت فشاریم، فقط می‌خواهیم ببنیم صیادان زنده هستند و یا نیستند.
وی تصریح می‌کند: حداقل خواسته ما این بود که به ما و خانواده صیادان می‌گفتند این‌ها کجا هستند، زنده هستند و یا نیستند، امید داشته باشیم و یا نداشته باشیم، ۳ سال است بلاتکلیفیم.
کرم‌زهی ادامه می‌دهد: اصلا اسمی از این صیادان نیست، مگر نه اینکه آن‌ها ایرانی هستند، ۱۴ صیاد ایرانی، ۳ سال است اسیر یک گروه تروریستی هستند نه اسمی از این صیادان در دولت است و نه مجلس.
مالک لنج دربند الشباب تاکید می‌کند: آخرین تماس من با ناخدای لنج، ناخدا بشیر احمد بنگال زهی، به شهریورماه ۹۴ برمی‌گردد، الشبابی‌ها با من تماس گرفتند و تلفن را به ناخدا بشیر دادند؛ از ناخدا بشیر و ملوانان جویای احوال شدم؛ ناخدا گفت حال همه خوب است؛ گفتم کجا هستید؛ گفت: مهمانیم؛ گفتم چرا نمی‌آیید؛ گفت:، چون ایرانی هستیم ما را نگه داشته‌اند. از آن موقع به بعد که بیش‌از ۳ سال می‌گذرد ارتباطم قطع شده و هیچ اطلاعی از سرنوشت ملوانان و صیادان لنج ندارم.
وی درباره هویت و مدارک هویتی صیادان نیز می‌گوید: ۹ صیاد با نام‌های بشیر احمد بنگال‌زهی، زبیر نیازی، طاهر بنگال‌زهی، نصیر بنگال‌زهی، کاظم کلکی، سهیل بلوچی، احمد عنبری، زهر محمد روزافزا، افشین داوودی داری مدارک هویتی بودند که مدارک آن ارسال شده و ۵ صیاد دیگر با نام‌های مسلم و عارف دهانی و خالد، حمید و جاوید شناسنامه نداشتند، اما همگی اهل سیستان و بلوچستان و شهرستان‌های کنارک، ایرانشهر بودند.
کرم‌زهی خاطرنشان می‌کند: از موقعی که لنجم گرفتار شده به خاک سیاه نشستم، به خانواده‌های ملوانان و صیادان تا آنجا که توانستم کمک کردم، دیگر چیزی در بساط ندارم و خانواده‌ها هم با امیدی واهی محتاج به نان شب روزگار می‌گذارنند.
هرچند دزی و غارت دریایی سومالیایی‌ها این‌روز‌ها در صیادی فراساحل ایران عادی شده و دزدان بار‌ها با واسطه‌ها و پرداخت‌هایی صیادان ایرانی در بند خود را آزاد کردند، اما موضوع صیادان اسیر الشباب متفاوت و پیچیده است چراکه به گواه مدیران شیلات و مالک لنج این گروه تاکنون خواسته مشخصی مانند همه دزدان مبنی بر پول و باج نداشته و مطرح نکرده است.
ایسنا
انتهای پیام/ع