وی در ادامه با تاکید بر این نکته که پوزیشن به هنگام نشستن نقش بسزایی در کاهش آسیب‌های فیزیکی دارد، گفت: نوع نشستن و قرار گرفتن اندام‌ها در این وضعیت بسیار مهم است. نشستن باید به گونه‌ای باشد که سر زیاد به سمت جلو خم نباشد و بدن نیز برای نزدیک شدن به میز، حالت قوز دار پیدا نکند. همچنین هنگام نوشتن، ساعد باید تکیه گاه داشته باشد تا از خستگی عضلات بالای کتف جلوگیری شود.
بیشتر بخوانید: معلمان روزانه حداقل چقدر باید حقوق بگیرند؟
اکبری در ادامه با تاکید بر لزوم رعایت ارگونومی صحیح نشستن گفت: باید بین صندلی، میز و قد فرد تناسب برقرار باشد؛ به این صورت که نشیمن‌گاه در انتهایی‌ترین قسمت صندلی قرار گیرد؛ به گونه‌ای که زاویه بین ران و کمر حدود ۱۰۰ تا ۱۱۰ درجه باشد. در حالت تکیه دادن نیز بازو‌ها در کنار تنه یا با فاصله یک الی دو سانتی متری قرار گرفته و آرنج نیز با زاویه ۸۵ درجه باشد. در این حالت باید دست مماس با میز قرار گیرد و صندلی باید کاملاً به میز نزدیک باشد؛ به گونه‌ای که هنگامی که فرد تکیه داده، بدون خم شدن به جلو بتواند به راحتی دستش را روی میز گذاشته و کارش را انجام دهد.
وی ادامه داد: نشستن در این وضعیت که فرد به پشتی صندلی تکیه داده است و گردن در راستای شانه‌ها قرار دارد، باعث می‌شود سر به جلو خم نشده و طبیعتاً وزن اضافه‌ای به گردن تحمیل نمی‌شود و از بسیاری از آسیب‌های گردن جلوگیری می‌شود.
وی افزود: طرز صحیح ایستادن نیز بسیار مهم است. توصیه می‌کنیم اگر قرار است مدت زمان طولانی در حالت ایستاده قرار گیرند، بهتر است سکو یا چهارپایه‌ای زیر پای خود قرار دهند تا یکی از پا‌ها روی آن قرار گیرد و هر چند دقیقه یکبار جای پا‌ها را عوض کنند تا به عضلات فشار وارد نشود.
این متخصص طب فیزیکی با بیان این که معلمان هنگام نوشتن بر روی تخته باید به نوع قرار گرفتن بدن خود دقت کنند، گفت: هنگامی که قرار است مطلبی را در قسمت بالای تخته یادداشت کنند، چهارپایه‌ای را زیر پای خود قرار دهند تا از خم شدن زیاد گردن به سمت بالا و کشیدگی طولانی مدت عضلات دست جلوگیری کنند.
اکبری در پایان ورزش روزانه برای معلمان را موضوعی مهم دانست و افزود: ورزش منظم روزانه برای آمادگی عضلات نقش بسزایی داشته و نباید از آن غفلت شود.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/