انتشار یافته: ۳
در انتظار بررسی: ۰
خیلی مفید و جامع بود .
جالب بود
درود اطلاعات خوبی بود اما خیلی کم بود
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، در اوایل قرن پنجم میلادی امپراتوری روم نهایتا مقابل مشکلات داخلی زانو زده و به دو بخش شرقی و غربی تقسیم شد. در این انشعاب بخش شرقی شبه جزیره بالکان، آسیای صغیر (آناتولی)، خاور نزدیک و مصر را شامل شده و بخش غربی نیز از ایتالیا، اسپانیا، فرانسه، بریتانیا و آفریقای شمالی تشکیل می‌شد. نقطه آغاز تقسیم این امپراتوری بزرگ را باید در تصمیم والنتینیان یکم امپراتور وقت روم جست‌وجو کرد که در‌سال ٣٦٥ میلادی تصمیم گرفت اداره بخش شرقی را به شکل خودمختار به برادر کوچکتر خود واگذار کند. براساس توافق انجام شده در هر دو بخش غربی و شرقی آیین مسیحیت رومی (کاتولیک) برقرار بوده و شخص امپراتور به‌عنوان رئیس مذهب و کلیسا نیز شناخته می‌شد.
بیشتربخوانید: کشورهایی که مرزهایشان ناپدید شده است!
تقسیم امپراتوری به شرق و غرب
این اقدام والنتینیان را امروز شاید بتوان تمهیدی عملی برای اداره سرزمین پهناور روم در نظر گرفت چه آن‌که به سبب وسعت زیاد سرزمین‌های تحت سیطره امپراتوری امکان اعمال قدرت حکومت مرکزی در همه نواحی میسر نبود و به همین دلیل همواره از گوشه و کنار گردنکشانی سر برافراشته و برای اتباع روم ایجاد مزاحمت می‌کردند. تصمیم والنتینیان یکم برای بهبود اداره امپراتوری، اما درنهایت افتراقی همیشگی بین مرز‌های خاوری و باختری روم را رقم زد و مقدمه‌ای برای تشکیل امپراتوری بیزانس یا «روم شرقی» شد.
امپراتوری بیزانس که نقطه آغاز آن را در تاریخ‌سال ٣٩٥ میلادی ذکر کرده‌اند به مدت بیش از‌هزار‌سال دوام آورد. وقتی در‌سال ٤٧٦ میلادی روم غربی عملا دچار اضمحلال و انحلال شد، از عمر روم شرقی تنها ٨١سال می‌گذشت و کسی را گمان نبود که این امپراتوری انشعابی ١٠٥٨سال یعنی تا ١٤٥٣ میلادی دوام آورد. اما چنین شد و امپراتوری بیزانس به پایتختی قسطنطنیه تاریخ خود را نوشت و حتی با تغییر مذهب و تشکیل کلیسای ارتدکس شرقی باقی مانده شباهت خود با امپراتوری روم را نیز از حافظه تاریخ پاک کرد.
در گاه‌شمار روم شرقی موارد جالبی، چون مقابله با لشکر صلیبیون و اتحاد با مسلمانانی، چون صلاح‌الدین ایوبی را نیز می‌توان مشاهده کرد، اما بیزانس نیز همچون دیگر امپراتوری‌های تاریخ نهایتا رنگ اضمحلال به خود گرفت و توسط قدرتی قاهر و با صلابت‌تر از خود دچار فروپاشی شد.
٥٦٦سال پیش در چنین روزی، برابر ١٦ آوریل ١٤٥٣ میلادی، ترکان عثمانی به قصد تصرف قسطنطنیه پایتخت امپراتوری روم شرقی این شهر را تحت محاصره خود قرار دادند. اقدامی که عاقبت در ٢٩ می‌همان‌سال به نتیجه رسید و با ورود سپاهیان سلطان محمد فاتح به داخل شهر قسطنطنیه و کشته شدن کنستانتین یازدهم آخرین امپراتور بیزانس، روم شرقی برای همیشه به پایان راه خود رسید. در تاریخ از سقوط قسطنطنیه با عنوان نقطه آغاز رنسانس در اروپا نیز یاد شده است چه آن‌که با اضمحلال امپراتوری روم شرقی بسیاری از دانشمندان این سرزمین راهی اروپا (خصوصا ایتالیا) شده و عصر نوزایی علمی، هنری و مذهبی را کلید زدند.
منبع: روزنامه شهروند
انتهای پیام/