خیلی آسان میتوان حدس زد یکی از دلایلی که جوانان علاقه زیادی به سفر کردن دارند همین سلفی گرفتن است؛ اینکه در جاده یا طبیعت خود را در کنار زیباترین رویدادها قرار دهید و به ثبت لحظهها بپردازید اما تا کی این اقدام زیباست و از چه زمانی غیرقابل کنترل میشود؟
ایران در سال جدید میزبان بلایای طبیعی چون سیل بود؛ سیل شدیدی که در پی بارندگیهای بیوقفه، چندین استان از کشور را گرفتار خود کرد. اتفاقی ناگوار که حتی شنیدنش رعشه بر تن میاندازد.این موضوع برایتان دردناکتر نیز خواهد شد وقتی بدانید بسیاری از هموطنانمان گرفتار سیل شده بودند و نیاز به کمک داشتند اما افرادی بودند که ترجیح میدادند به جای کمک کردن و یاری رساندن به هم نوع خود، از او فیلم بگیرند تا همه مردم را در جریان این اتفاق ناگوار قرار دهند.
سلفی گرفتن به قیمت جان یک بشر خود حکمی کمتر از قتل ندارد؛ اینکه شما با قصد یا بیقصد زندگی شخصی را نادیده بگیرید خود یک کشتار به شمار میآید. عمق این فاجعه را میتوانید به راحتی مشاهده کنید، وقتی که زنی برای کمک فریاد میزند و برخی افراد برای ثبت فیلمی با کیفیت و بدون لرزه به خود تکانی برای یاری رساندن نمیدهند.
یا در جدیدترین خبرها میتوانید بشنوید که علاقه و شجاعتی از نوع حماقت بعضی افراد جان خودشان را میگیرد مثل همین خبری که در روز گذشته منتشر شد. معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی چهارمحال و بختیاری گفت: علاقه بیش از حد ۳ نفر به سلفی گرفتن در رودخانه، منجر به از دست رفتن جانشان شد.
زندهروح یک عکاس است و با تأکید بر اینکه تمام این موارد از دیدگاههای مختلف روانشناسی و تربیتی قابل بررسی است، بیان میکند: چند بار تا به حال شنیدهاید افرادی که قصد سلفی گرفتن داشتهاند به خاطر خطرناک بودن آن محل مرده یا آسیب دیدهاند؟ سلفی تا این حد مهم شده است که حداقل سه یا چهار نفر به خاطر آن مردند. به سادگی نمیتوان از این موضوع گذشت چون محصول دنیای مدرن امروزی است.
هرچند عوامل پیشگیرانه زیادی وجود دارد تا با سهولت بیشتری پیامدهای منفی ناشی از سیل را کمرنگ کرد ولی میتوان تصحیحی، چارچوب فرهنگی را نیز به این دسته اضافه کرد. گسترش روزافزون خدمات اینترنت و زمان زیادی که افراد به طور روزانه در فضای مجازی میگذرانند، مشکلات و بیماریهای متعدد جسمی و روانی به همراه داشته است.
ماهیت اعتیاد بسیار فراگیر است و هنگامی که صحبت از اینترنت باشد، این اعتیاد میتواند به چیزهای زیادی مربوط شود. جنون فزاینده سلفی گرفتن به زودی به نوعی اعتیاد آسیبشناسی منجر خواهد شد و این اعتیاد باید به عنوان یک اختلال روانی در نظر گرفته شود. به گزارش سایت اینترنتی آربیتیاچ، اگرچه در نگاه اول این کار کاملاً بیضرر و عادی به نظر میرسد اما افزایش تمایل فرد برای به اشتراک گذاشتن مداوم عکسهایی از خود برای گرفتن تایید دوستان در قالب «لایک کردن» و دریافت تحسینهای آنها میتواند در فرد وابستگی ایجاد کند و این وابستگی در مواردی به جایی میرسد که فرد نیاز به درمانهای روانشناسی پیدا میکند. به اعتقاد روانشناسان روسی، همانگونه که اعتیاد به اینترنت در فهرست بیماریهای روانی دستهبندی میشود، این تشخیص در مورد اعتیاد به بازیهای آنلاین، شبکههای اجتماعی یا عکس سلفی نیز صدق میکند.
پرهام شجاع، کارشناس رسانه در گفتگو با خبرنگار حوزه دنیای ارتباطات گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: ادراک تجارب جذاب و درگیر کننده ذهن ، مفهومی تازه و نوین نیست و عبارات متعددی در رابطه با غوطهوری در نظر گرفته شده است. غالبا ایده اساسی به منظور توصیف تجارب درگیرکننده مانند کاربر در فضای مجازی مطرح میشود که شامل جنبه روانی، جذابیت شناختی و حضور (مجاورت) است. به هر روی، بحث ما، غوطه وری بوده و به وضوح با این مفاهیم متمایز بهتر است برای فهمی دقیقتر نسبت به غوطهوری به بررسی رابطه انسان و دنیای مجازی پرداخته شود.
در بسیاری از موارد دشمنان به حالت آماده باش منتظرند تا ضربه خود را از راه دور به مردم ایران وارد کنند اما غافل از آنکه برخی از مردم این کشور خود را در فضای مجازی گم کردهاند و دیگر توان خروج از آن را ندارند بنابراین حربهای برای ضربه زدن هستند. باید دانست مهمترین و عمدهترین دارایی شبکههای اجتماعی توانایی آنها در دستکاری واقعیت است و چه بسیار مسائلی که توسط این شبکههای اجتماعی از حقایق تحریف شده و با مضمونی اشتباه برای ایجاد تشویش در بین کاربران نشر پیدا کرده است. این خود دلیلی شد تا کاربران برای پیوستن به نشر اطلاعات صحیح به حالت آماده باش قرار گیرند و خود را قربانی شبکه های اجتماعی کنند.
کاربران بدون تقویت سواد شبکههای اجتماعی مجازی و تفکر انتقادی، توان تشخیص این موضوع را نخواهند داشت. این مسائل نیازمند تقویت تفکری پرسشگر و همچنین توانایی در مدیریت باورهایی است که توسط این شبکهها مورد تهاجم قرار گرفته است.
انتهای پیام/