حضرت زینب (س) فرزند بزرگوار امام علی (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) و همسر عبدالله بن جعفر بن ابیطالب (ع) در پنجم یا ششم هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود و در تاریخ ۱۵ رجب سال ۶۲ هجری قمری وفات کرد.
بنا بر روایات حضرت جبرئیل به فرمان پروردگار بر پیامبر اکرم (ص) نازل شد و نام حضرت زینب (س) (به معنای لغوی درخت نیکو منظر و خوشبو، زینت پدر) را امام علی (ع) به سفارش پیامبر اکرم (ص) برای آن حضرت برگزید.
در لحظه میلاد حضرت زینب (س) پیامبر او را به سینه چسباند و صورت به صورت نهاد و با تجسم رنج و مصیبت‌های سرزمین بلا گریست و فرمود: این طفل پیامبر عاشوراست.
پس از وقایع عاشورا حضرت زینب (س) به همراه اهل بیت (ع) در محافل مختلف و در دفاع از حق، یزید و یزیدیان و ابن زیاد ملعون را رسوا کرد و با ارائه پیام عاشورا و هدف قیام امام حسین (ع) جهانیان را از جنایت امویان آگاه ساخت.
بنا بر روایاتی حضرت زینب (س) بعد از رسوایی یزید و ابن زیاد ملعون تبعید و به یک سال نرسیده، در ۱۵ رجب سال ۶۲ به ۲ روایت در شام یا مصر وفات کرد.
عبدالله بن جعفربن ابی طالب همسر گرامی آن حضرت به دلیل قحطی سختی که رخ داده بود به شام رفت و به کار زراعت مشغول شد. همسر حضرت زینب می‌فرمایند: روزی حضرت زینب (س) به من گفت بستر مرا به زیر آفتاب در حیاط قرار بده! عبدالله می‌گوید: به این وصیت عمل کرده و او را در حیاط جای دادم که متوجه شدم چیزی را روی سینه قرار داده و مدام زیر لب حرف می‌زند. پس به او نزدیک شدم و دیدم پیراهن پاره پاره و خونین که یادگاری از برادرش حسین (ع) بود، روی سینه نهاده و ناله می‌کند. همینطور بود که بر حریم اهل بیت پیامبر (ص) وارد گردید و جان به جان آفرین تسلیم شد.
سید کمال موسوی کارشناس مذهبی در گفتگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص نحوه وفات حضرت زینب (س)، اظهار کرد: بعد از واقعه تلخ عاشورا و شهادت امام حسین (ع) ، حضرت زینب (س) با مشاهده آب ذکر مصیبت می‌خواند و گریه می کردند. روزی از غم بسیار در نهر آب در شام یا مصر افتادند و بعد از چند روز تحمل بیماری در بستر، وفات کردند. روایات بسیاری از وفات حضرت زینب (س) وجود دارد؛ برخی بر این باورند حضرت زینب (س) به خاطر اینکه افشاگری شاهد واقعه کربلا، یزیدیان تاب نیاوردند و ایشان را به شهادت رساندند و برخی معتقدند آن حضرت بر اثر مصیبت و تحمل رنج و سختی وفات کردند.
سید کمال موسوی کارشناس مذهبی با اشاره به اینکه حضرت زینب (س) تنها پیام آور زن حماسه کربلاست، گفت: چنان چه نگرش ما به موضوعی تغییر کند، معنی شکست و پیروزی تغییر می‌کند. در حماسه عاشورا فلسفه حرکت امام حسین (ع) و حضرت زینب (س) انجام تکلیف بود. امام حسین (ع) فرمودند: ما به یکی از دو نیکی خواهیم رسید؛ چه بکشیم و چه کشته شویم هدف خلع سلاح دشمن است. امام خمینی (ره) هم فرمودند: ما مامور به تکلیف هستیم نه مامور به نتیجه.
وی افزود: حضرت زینب (س) پیام آور حماسه حسینی مقابل یزیدیان است. آنجا که می گوید من جز زیبایی چیزی ندیدم. قرآن کریم می‌فرماید انسان در رنج به دنیا می‌آید و همه انسان‌ها هنگام تولد می‌گریند. چنانچه رنج عاقلانه و عاشقانه باشد، تبدیل به گنج می‌شود.
این کارشناس مذهبی گفت: امام حسین (ع) و حضرت زینب (س) آمدند که بگویند؛ ما باید در راه هدف متعالی‌تر (انسانیت) فدا شویم؛ به طوری که امام حسین (ع) می‌فرمایند اگر دین ندارید آزاده باشید.
موسوی ادامه داد: در حقیقت اگر این فلسفه زندگی را در این عصر داشته باشیم، کشتاری وجود ندارد. البته باید به این مهم توجه داشته باشیم که نه ظلم کنیم و نه زیر بار ظلم برویم. این نکته مهمترین فلسفه و منطق قیام امام حسین (ع) و پیام حضرت زینب (س) است.
این کارشناس مذهبی عنوان کرد: اگر ما فلسفه قیام حسینی و پیام زینبی (س) را بدانیم ، برای مشکلات فکر می‌کنیم ولی غصه نمی‌خوریم. همانگونه که امام علی (ع) فرمودند: اگر کسی حقیقت دنیا را بداند برای هیچ چیز غصه نمی‌خورد حتی برای شهادت امام حسین (ع). حفظ جان امام حسین (ع) مهم است، ولی مهم‌تر از آن (اهم) حفظ دین رسول الله است.
وی تاکید کرد: نهضت انقلاب حسینی دو چهره دارد قیام و پیام. امام حسین (ع) با خونش به احیای دین رسول الله پرداخت و حضرت زینب (س) پیام آور آن خون شد.
سید کمال موسوی کارشناس مذهبی با اشاره به مهمترین پیام حضرت زینب کبری (س) برای مومن گفت: در هر قضایی خیری نهفته است. حضرت زینب (س) جز زیبایی نمی‌بیند حتی در شهادت و اسارت عزیزانش. چنانچه ما با این نگرش به اتفاق‌های دنیا نگاه کنیم، همه چیز زیباست. بنابراین چیزی به نام رنجش که نیاز به بخشش داشته باشد وجود نخواهد داشت. همان طور که کارشناسان می‌گویند پیشگیری بهتر از درمان است.
موسوی در پایان بیان کرد: مهمترین درس و الگو و شخصیت بابرکت حضرت زینب (س) این است که او امیدوار به فضل حق است و هرگز ناامید نمی‌شود.
انتهای پیام/