سفر به جنوب شرق کشور به دلیل شرایط گرمسیری و جغرافیای متفاوت آن می‌تواند بسیار خاطره انگیز باشد و در این میان سیستان و بلوچستان به دلیل شرایط خاص خود در شمال و جنوب و نیز چهار فصل بودن در یک فصل، یکی از بهترین گزینه‌های سفر‌های نوروزی است.
از نام سیستان و بلوچستان پیداست که دو قوم «سیستانی» یا زابلی و «بلوچستانی» یا بلوچ در آن بیشترین سکنی را دارند، اما سایر اقوام از جمله کرمانی، یزدی، بیرجندی، خراسانی، شمالی، ترک و کرد نیز درکنار سایر مردم خونگرم این سامان به خوبی و خوشی در کنار هم زندگی می‌کنند.
مردم این استان در قسمت شمالی در منطقه سیستان به زبان فارسی و گویش سیستانی (زابلی) و مردم منطقه بلوچستان به زبان بلوچی سخن می‌گویند.
مردم شمال سیستان و بلوچستان بیشتر شیعه و مردم جنوب اهل تسنن هستند، البته در هر دو بخش شیعه و سنی در هم آمیخته و در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند.
در زاهدان مرکز سیستان و بلوچستان که به عنوان پایتخت اتحاد اقوام و مذاهب شناخته می‌شود اوج تنوع اقوام ایرانی و حتی سیک‌های هندوستانی به چشم می‌خورد.
اما هر آنچه به آن اشاره شد را باید فرع در نظر گرفت، زیرا اصل اهمیت این تنوع در همزیستی مسالمت آمیز و زیبای این اقوام و مذاهب با یکدیگر است به طوریکه در این استان بسیاری از پیروان مذاهب و افراد اقوام مختلف با یکدیگر ازدواج کرده و در آیین‌های دینی و جشن‌های مشترک حضور می‌یابند که در کمتر مکانی در دنیا می‌توان چنین سبک زیبایی از زندگی و وحدت را مشاهده کرد.
تنوع قومی و قبیله‌ای سیستان و بلوچستان موجب پیدایش سبک‌های مختلف زندگی در آن شده است به طوریکه تنها در زاهدان مرکز این استان می‌توان نما‌های خانه، سبک‌های پوشش، آداب و رسوم و حتی تفاوت عقیده‌ها را بصورت محسوس مشاهده کرد.
از لحاظ گردشگری نیز دیدن زندگی چنین تکثری در کنار هم خالی از لطف نیست و هر کس به این استان سفر می‌کند در نگاه اول از وجود اقوام مختلف در آن سخن می‌گوید.
زاهدان یک شاهراه تجاری محسوب می‌شود که تمام رفت و آمد‌ها از جنوب به شمال سیستان و بلوچستان از طریق آن انجام می‌شود.
زاهدان تنها مکانیست که می‌توان زندگی اقوام را از زیر ذره بین نادیدنی‌ها دید، شیعه و سنی در این شهرستان چنان برادرانه با یکدیگر زندگی می‌کنند که هیچکس نمی‌تواند تفاوت مذهبی آنان را مشاهده کند.
از مکان‌های دیدنی این شهرستان می‌توان به بازار رسولی اشاره کرد که در ایران معروف بوده و انواع و اقسام کالا و اجناس لوکس داخلی و خارجی، استوک و تاناکورا (دست دوم) و لوازم بسیار جالب در آن یافت می‌شود.
هم اینک زاهدان به واسطه بازار‌های زیبا و متنوع خود یکی از مراکز پذیرنده میهمان از استان‌های دور و نزدیک است.
وجود ابنیه تاریخی در این شهرستان نیز یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری آن است، اما مساجد این شهر به طور حتم جزء جاذبه‌های اصلی آن محسوب می‌شود.
تنوع پوشش زنان و مردان در این شهر بسیار دیدنی است و این امر باعث شده ترکیبی از پوشش سنتی و مدرن در آن دیده شود.
بازارچه سرپوش، خانه ابویی، موزه پست و موزه بزرگ جنوب شرق از جاذبه‌ها و زیبایی‌های زاهدان محسوب می‌شود که موزه منطقه‌ای جنوب شرق ایران مجموعه‌ای بی نظیر از آثار تاریخی و فرهنگی سیستان و بلوچستان را در خود جای داده است به طوریکه از یافته‌های هزاران ساله تا فرهنگ‌های کهن در آن یافت می‌شود و سبک ساخت و طراحی آن بی نظیر است.
منطقه سیستان در شمال سیستان و بلوچستان با پنج شهرستان زابل، زهک، هیرمند، نیمروز و هامون زیبایی‌های کویری خاص خود را در بستری از قلعه‌های تاریخی و شهری چند هزار ساله به نمایش گذاشته است.
این بخش سیستان و بلوچستان هم مرز با کشور افغانستان است که همین مساله در سال‌های بسیار دور موجب شده بود تا مردم مرزنشین این ۲ کشور با یکدیگر رفت و آمد داشته که این تردد‌ها گاه به ازدواج بین طوایف دو سوی مرز کشیده شده است.
شاخص‌ترین اثر باستانی این منطقه شهری با بیش از پنج هزار سال قدمت به نام 'شهر سوخته' است که در آن آثار بدیعی از جمله نخستین چشم مصنوعی جهان، نخستین انیمیشن جهان، اولین جراحی جمجمه جهان و صد‌ها اولین جرقه تفکر بشری کشف شده است.
بر اساس شواهد موجود مردم این شهر از متمدن‌ترین انسان‌های کره خاکی در زمان خود بوده اند و زنان نیز در آن جایگاه خاصی داشته اند که نقش خزانه داری و اقتصادی آنان در این شهر را نمی‌توان کتمان کرد.
این شهر مجهز به سیستم لوله کشی فاضلاب و آب بوده و زندگی در آن قدمتی حدود ۲ هزار و ۵۰۰ ساله دارد.
دریاچه اساطیری هامون با وجودی که هم اینک خشکیده، اما در ایام نوروز سبزه‌های بستر آن جان می‌گیرد و کوه خواجه که در قلب این دریاچه سر برآورده و در دامنه‌های خود آثار شهری باستانی و قلعه‌های تاریخی چهل دختران و کافران دارد نیز از سایر دیدنی‌های این منطقه است.
سیستان به عنوان بهشت باستان شناسان دارای ابنیه‌ها و قلعه‌های باستانی و تاریخی متعددی است که از نمونه‌های آن می‌توان به قلعه رستم و زاهدان کهنه اشاره کرد که هیبت آن‌ها همچون ارگ قدیمی بم است، اما به دلیل معرف نشدن در حاشیه قرار گرفته اند.
آس باد‌ها (آسیاب بادی) نیز از ابتکارات مردم این خطه محسوب می‌شود و نشان می‌دهد که مردم باستان در این سامان با استفاده از هوش خود قدرت باد را به تسخیر در آورده بودند و گندم خود را آسیاب می‌کردند.
دهانه غلامان نیز آتشکده‌ای از زمان‌های بسیار دور در این منطقه بوده که خود نمادی است از وجود زندگی هزاران ساله در سیستان.
«بی بی دوست» یک زیارتگاه محلی در سیستان است که روایت‌های زیادی از آن نقل می‌شود و اخیرا نیز مقبره قدیمی بازسازی شده و تنها زنان می‌توانند داخل زیارتگاه شوند.
هیچ گردشگری نمی‌تواند نادیده از این همه زیبایی بگذرد و چه خوب است که هر شخص حداقل یکبار در زندگی خود از این خطه دیدن کند.
دهستان تمین واقع در ۶۵ کیلومتری جنوب غربی شهر میرجاوه یکی از مناطق بسیار زیباست که در قسمت شمالی دامنه کوه آتشفشان نیمه فعال تفتان قرار دارد، آب و هوای این روستا در تابستان‌ها خنک و در زمستان سرد است.
میوه‌های مختلفی از جمله انجیر، عناب، سیب، انگور و توت در این روستا به ثمر می‌نشیند و کار اصلی مردم آن کشاورزی است.
این روستا به سه قسمت تقسیم می‌شود که عبارتند از: تمین مرکزی، تمین پائین و تمین بالا و این محله‌ها در فاصله ۳۰ کیلومتری از یکدیگر قرار دارند.
چشمه آب موسی در تمین تنها منبع تامین آب روستاست که از دل صخره‌های عظیم می‌جوشد و چشم انداز زیبایی را بوجود آورده است، از خصوصیات بارز این چشمه می‌توان به دارا بودن املاح معدنی مفید و درجه حرارت آن اشاره کرد که در زمستان گرم و در تابستان خنک است.
- غار لادیز
این غار در فاصله ۱۰ کیلومتری شهر میرجاوه قرار دارد و دارای آبشار و چشم انداز‌های زیبا با پوشش گیاهی غالب گز است، هم اینک با توجه به کیفیت خوب و بالای آب غار لادیز مورد استفاده آشامیدنی و کشاورزی اهالی و ساکنان لادیز و میرجاوه قرار می‌گیرد.
شهر‌های مختلف بلوچستان هر یک قصه‌های هزار و یک شب شهرزاد قصه گوست، زیرا جزء به جزء آن جالب و زیباست.
در مسیر جنوب زاهدان به سمت دریای نیلگون عمان در چابهار از شهرستان‌های خاش، ایرانشهر و نیکشهر باید گذشت، اما سایر شهرستان‌های آن را نیز نباید نادیده گرفت.
این شهرستان با مردم بلوچِ اهل تسنن نماد استقامت خود را از کوه برافراشته تفتان می‌گیرد که از دهانه آن همواره گاز‌های داغ متصاعد می‌شود.
از جاذبه‌های گردشگری آن می‌توان به غار گواتامک، قلعه ایرندگان در روستای ایرندگان، زیارتگاه مرتضی علی (ع)، قلعه حیدرآباد، چشمه آب معدنی دوشینگ و مسجد جامع خاش و ده‌ها مکان دیگر و گل فشان طبیعی پیرگِل اشاره کرد.
تفتان تنها آتش فشان نیمه فعال جنوب شرق ایران با فوران دود گوگرد در فاصله ۴۰ کیلومتری شمال شرقی خاش واقع شده است، این کوه با ۴۰۵۰ متر ارتفاع از سطح دریا سبب تلطیف هوای اطراف شده و به همراه پوشش گیاهی، چشمه‌های آب معدنی سرد و گرم، دامنه زیبا و دریاچه بر دامنه کوه، هر سال نه تنها در ایام نوروز بلکه در سایر ایام سال نیز بسیاری از کوهنوردان و گردشگران را از دور و نزدیک به خود جلب می‌کند.
کوه تفتان قله‌های متعددی دارد که قله آتشفشان آن معروف به «چهل تن» بوده و در منتهی الیه جنوب شرق کوه قرار گرفته است، این کوه در فرهنگ عامه مردم بومی منطقه جایگاه ویژه‌ای دارد.
این گِل فشان منطقه‌ای با خاک زرد و عاری از هر گونه پوشش گیاهی است، در قسمت بالای تپه ماهور‌ها تعداد زیادی مخروط قدیمی و خاموش وجود دارد که بعد از چند سال فعالیت، دهانه آن مسدود شده و دهانه‌های جدید بوجود آمده است و گل تازه به رنگ خاکستری تیره از آن متصاعد می‌شود.
جنس رسوبات گل فشان رس و مارن است که پس از خشک شدن به رنگ زرد روشن تبدیل می‌شود.
-دریاچه سردریا، درخت کهنسال روستای دهپابید با هزار و ۲۰۰ سال قدمت، چشمه‌های آب معدنی، تپه و زیارتگاه مرتضی علی (ع)، قلعه ایرندگان، قلعه حیدر آباد، مسجد جامع و مناره آن از جاذبه‌ها و مناظر زیبا و دیدنی خاش است.
ایرانشهر یکی از زیباترین شهر‌های سیستان و بلوچستان محسوب می‌شود، این شهرستان دارای سه شهر بزمان، بمپور و ایرانشهر و سه بخش بزمان، بمپور و مرکزی و هفت دهستان است.
روستای دامن، بازار روز ایرانشهر، غار کرمانچی، قلعه ناصری، اقامتگاه رهبر معظم انقلاب و موزه قرآن و عترت از مکان‌های دیدنی ایرانشهر محسوب می‌شود.
در شهرستان ایرانشهر ۹ چشمه آبگرم وجود دارد که مهمترین آن‌ها چشمه آبگرم بزمان است که به صورت جوشان از شکاف زمین خارج می‌شود و در پیرامون این چشمه نیز حوضچه‌ای مستطیل و سرپوشیده ساخته شده است.
رودخانه زیبای دامن که از مجاورت روستایی با همین نام می‌گذرد از دیگر مواهب طبیعی بکر منطقه بلوچستان به شمار می‌رود.
کوه بزمان (زنده کوه) در شمال چاله جازموریان با ارتفاع سه هزار و ۶۹۷ متر از سطح دریا قرار گرفته که چاله لوت را از جازموریان جدا می‌کند.
رودخانه بمپور از رودخانه‌های دائمی و پر آب بلوچستان محسوب می‌شود که از ارتفاعات کارواندر که در ۱۲۰ کیلومتری شمال شرقی ایرانشهر واقع شده سرچشمه گرفته است.
در این تپه که در غرب قلعه تاریخی و اسلامی بمپور واقع شده آثار تمدنی از نیمه هزاره سوم قبل از میلاد تا ۱۹۰۰ قبل از میلاد کشف شده و ۶ دوره استقراری نیز در آن مشخص شده است.
براساس مطالعات انجام شده ارتباط بمپور با مراکز تمدنی شهرسوخته و محوطه‌های باستانی کرمان، پاکستان و افغانستان محقق شده است.
شاخص‌ترین بنای بمپور و شاید بلوچستان قلعه ایست که در شمال غربی این شهر بر روی ارتفاعی تپه مانند ساخته شده که از فاصله دور قابل دیدن است؛ در تاریخ نوشته‌هایی از دوره ساسانی، صفاریان، سلجوقی، افشار و قاجار برای این قلعه عنوان شده است.
-قلعه ناصری که ساخت آن در سال ۱۲۶۴ هجری شمسی به دستور ناصرالدین شاه قاجار آغاز و پس از هفت سال به اتمام می‌رسد و پس از آن مرکز حکمرانی بلوچستان از بمپور به ایرانشهر منتقل می‌شود نیز از سایر قسمت‌های دیدنی این شهرستان محسوب می‌شود.
-گورستان اسپیدژ یکی از مهمترین کانون‌ها و مراکز استقرار متعلق به دوران پیش از تاریخ و هزاره سوم و دوم پیش از میلاد در شهرستان ایرانشهر است که حدود ۲۵ هکتار وسعت دارد و آثار دو دوره متمایز اسلامی و دوره پیش از تاریخ را در بر دارد.
این شهرستان به مرکزیت شهر گلمورتی از ترکیب بخش مرکزی به مرکزیت شهر گلمورتی و جلگه چاه هاشم به مرکزیت چگرد تشکیل شده اکثریت ساکنان این شهرستان را بلوچ‌های شیعه مذهب تشکیل می‌دهند که سالیان متمادیست با برادران و خواهران اهل سنت خود زندگی مسالمت آمیز و وحدت بخشی دارند.
این شهرستان به مرکزیت شهر زابلی از ترکیب بخش زابلی و بخش آشار تشکیل شده است.
-منطقه جنگلی بیرک
قسمت اعظم این منطقه در محدوده شهرستان زابلی که اخیرا به مهرستات تغییر نام یافته واقع شده و وسعت آن ۷۳ هزار و ۲۱۷ هکتار است و فلور گیاهی این منطقه زیتون وحشی، بادام کوهی، بنه، کسور و اژن است.
در این منطقه حیوانات وحشی از قبیل: سمور سنگی، خرس سیاه، قوچ و میش، کل و بز زیست می‌کنند و از لحاظ چشم انداز‌های زیبا و پوشش گیاهی عالی و منابع آب و زیستگاه پلنگ و خرس از ارزش بالایی برخوردار است.
سراوان یا زادگاه خورشید نخستین منطقه‌ای در جنوب شرق کشور است که در صبحگاه نور روح بخش خورشید را به خود می‌بیند، سراوان و دو شهرستان همجوار آن شامل سیب سوران و مهرستان که در گذشته بخش‌هایی از توابع سراوان بودند به دلیل قرار گرفتن در شرقی‌ترین نقطه سیستان و بلوچستان به 'زادگاه خورشید' معروف بوده و با کشور پاکستان همجوار است.
سنگ نگاره‌های دره نگاران، موزه زنده سفال کلپورگان، مسجد جامع روستای دزک، قلعه سب، قلعه کنت و تپه نمکی از سایر مکان‌های دیدنی سراوان، سیب سوران و مهرستان است.
رشته کوه سیاهان طولانی‌ترین رشته کوه در این شهرستان است که از نزدیکی‌های تفتان شروع و تا ناهوک در محدوده پاکستان ادامه دارد و رودخانه ماشکید نیز مهمترین رود سراوان محسوب می‌شود.
-تپه نمکی
این جاذبه طبیعی و کم نظیر آرمیده در نقطه میانی روستای گُشت از توابع سراوان است که شامل تپه‌ای نمکین مملو از املاح معدنیست که این املاح آرام آرام از دل آن جوشیده و بر سطح زمین روان می‌شود و تپه نمک از این آب به جای مانده است.
-رودخانه ماشکید مهمترین رود سراوان است که از دامنه جنوبی شهرستان از نزدیکی خاش سرچشمه می‌گیرد و پس از عبور از زابلی، جنوب سیب سوران، شمال بم پشت و کوهک را آبرسانی می‌کند.
-مسجد جامع دزک
این مسجد در روستایی به همین نام در سه کیلومتری شهر سراوان واقع شده و از جمله مساجد اولیه و کهن سیستان و بلوچستان به شمار می‌رود و مصالح اولیه آن از خشت خام و ملاط گل است.
ازقسمت‌های اصلی مسجد می‌توان به شبستان‌های غربی و شرقی، حیاط مرکزی و چله خانه اشاره کرد.
این اثر در ۱۲ کیلومتری شمال سراوان و در ادامه مسیر دره کندیک در محلی به نام دره شیر و پلنگان از رشته کوه‌های سیاهان سراوان واقع شده است.
این شهرستان به مرکزیت شهر سوران از ترکیب بخش مرکزی و هیدوچ تشکیل شده که دارای آثار تاریخی متعددی است.
-قلعه سب
این قلعه از زیباترین و سالمترین قلعه‌های دوران اسلامی بلوچستان است که در روستایی با همین نام واقع شده.
این بنا ۲۷ متر ارتفاع دارد و با مصالح عمده خشت و گل بر روی صخره‌ای طبیعی ساخته شده است.
-قلعه کنت
این قلعه در روستای کنت بخش هیدوچ شهرستان سوران بر روی صخره‌ای طبیعی در یک طبقه ساخته شده و حدود ۱۳ متر از سطح زمین ارتفاع دارد.
این شهرستان با مرکزیت شهر راسک از شرق با کشور پاکستان هم مرز است و چهار بخش پارود، سرباز، پیشین و مرکزی دارد.
-رودخانه سرباز
این رودخانه از پرآب‌ترین رودخانه‌های این منطقه و حتی سیستان و بلوچستان محسوب می‌شود و چنان اهمیتی دارد که حیات اقتصادی بسیاری از بخش‌های جنوبی استان به آن وابسته است و در صورت خشکی آن روستا‌های زیادی ویرانه می‌شود.
- گاندو (تمساح پوزه کوتاه)
تمساح پوزه کوتاه که در گویش محلی به آن «گاندو» گفته می‌شود خزنده باقیمانده از نسل کروکودیل هاست که در دوران مزوزوئیک (۲۲۵ تا ۲۶۵ میلیون سال قبل) می‌زیستند و امروزه نیز در رودخانه‌های این شهرستان پادشاهی می‌کنند.
-قلعه سرباز
این قلعه در گذشته مرکز حکمرانی بوده و بر قلعه‌های دیگر منطقه تسلط داشته و بر اساس شواهد و تحقیقات محلی و سفالینه‌های موجود بر روی اثر قدمت آن حدود ۴۰۰ سال پیش تخمین زده می‌شود.
-قلعه برنجی
این قلعه در روستای جکیگور بخش پیشین شهرستان سرباز واقع شده و تاریخچه آن به اواخر دوره ساسانی بازمی گردد و در گذشته کاربردی نظامی و دفاعی داشته و به دلیل موقعیت خاص آن، امکان تسخیر این قلعه وجود نداشته است.
-قلعه هدار نیز در روستای جکیگور قرار دارد و به اوایل قاجار باز می‌گردد و زیربنایی معادل ۳۳۶ متر مربع دارد و نوع مصالح استفاده شده در آن خشت و گل است.
-مسجد قدیمی راسک در شهر راسک قرار گرفته و تاریخچه آن به اوایل دوران پهلوی اول بازمی گردد و مصالح استفاده شده در آن خشت، گل و سنگ است.
نیکشهر در جنوب سیستان و بلوچستان قرار دارد و از نواحی کم نفوس ایران اسلامی محسوب شده و ویژگی خاص آن ترکیب قومی و ایلی است.
آب و هوای این شهرستان در تابستان گرم و خشک و در زمستان معتدل است، باد‌های باران آور موسمی در فصل تابستان و باد‌های باران آور غربی (مدیترانه ای) در فصل زمستان در این منطقه موجب ریزش پراکنده باران می‌شود.
ساخت این قلعه مربوط به دوره صفویان است که تا دوره قاجار توسط حکمرانان منطقه مورد استفاده قرار می‌گرفته؛ این قلعه محل حکمرانی طایفه شیرانی و بلیده‌ای بوده است.
بنا‌های قلعه که در قسمت شمالی آن قرار دارد دارای ۳۰۵ متر مربع زیربناست و شامل مسجد، حاکم نشین، آشپزخانه، حمام و دستشویی است.
این محوطه در غرب شهر نیکشهر در حاشیه رودخانه گنگ و کنار جاده ترانزیتی چابهار-نیکشهر واقع شده، سطح محوطه دارای آثاری از نوع سفال‌های قرمز رنگ است و می‌توان سفال‌های لعابدار دوران اسلامی را در سطح محوطه که قدمت آن به دوره اشکانی باز می‌گردد مشاهده کرد.
این شهرستان با آب و هوای گرمسیری در گذشته نام‌های مختلفی از جمله «گمج رود» و «گنداوک» داشته است.
این قلعه مربوط به دوره صفویه است و در مرکز شهر قصرقند و در قسمت شرقی مسجد جامع قرار گرفته، این قلعه در قدیم مقر حکمرانی حاکمان بوده و بر اساس شواهد موجود می‌توان چنین برداشت کرد که بیشتر حاکمان این قلعه از طایفه بلیده‌ای بوده اند.
این قلعه بر روی تپه‌ای دست ساز قرار گرفته و ارتفاع آن ۱۰ متر است.
-قلعه بگ
این قلعه در روستای بگ در ۲۲ کیلومتری قصرقند واقع شده است و به دلیل شباهت با قلعه قصرقند احتمال می‌رود در دوران صفویه ساخته شده باشد.
پی عظیم سنگی این قلعه مهمترین قسمت آن محسوب می‌شودکه سنگ چینی بسیار زیبایی دارد.
-مسجد جامع قدیم فنوج
این مسجد حدود ۱۲۰ سال قدمت دارد که بنابر دستور حاکم وقت در زمینی به مساحت ۲۷۲ متر مربع ساخته شده است، شبستان مسجد دو قسمتی است و دیوار‌های آن ۱۸۰ سانتی متر ضخامت دارد.
تنها مناره این مسجد در ضلع جنوبی آن قرار گرفته است.
-تنگه فنوج
تنگه فنوج در جنوب فنوج و در فاصله سه کیلومتری از مرکز شهر به طول ۱۶ کیلومتر یکی از جاذبه‌های گردشگری این شهرستان است که ۹۰۰ هکتار از اراضی آن بوسیله گونه‌های گیاهی کمیاب مورد حفاظت اداره منابع طبیعی است.
در پیرامون شهر‌های بلوچستان روستا‌های زیادی وجود دارد که زندگی خالص و طبیعی را تنها می‌توان در آنجا ملاحظه کرد و شاهد این بود که چگونه مردم توانسته اند با بکارگیری تکنولوژی‌های نوین هنوز زندگی سنتی خود را حفظ کنند.
بیشتر روستا‌های بلوچستان در کوه‌ها واقع شده و راه دستیابی به آن‌ها نیز چیزی از جاده چالوس کم ندارد، مردم با صفای این منطقه میهمان نوازانی تمام عیار هستند.
شهرستان‌های چابهار و کنارک در جنوبی‌ترین نقطه سیستان و بلوچستان واقع شده اند و به دلیل جاذبه‌های گردشگری، دریایی زیبا و آب و هوایی مطبوع می‌توانند سالانه هزاران گردشگر و بیننده را به خود جذب کنند.
چابهار تنها بندر اقیانوسی ایران اسلامی محسوب می‌شود.
منطقه آزاد چابهار با گستره ۱۴ هزار هکتار در این شهرستان یکی از جاذبه‌های اصلی آن محسوب می‌شود که موجب شده فعالیت‌های اقتصادی زیادی پیرامون آن شکل گیرد.
از جاذبه‌های طبیعی آن نیز می‌توان به تالاب سرخگون لیپار در ۱۵ کیلومتری چابهار اشاره کرد که به دلیل خاک خاص بستر آن، آب صورتی رنگ دیده می‌شود و نمایی بسیار زیبا به منطقه اطراف خود بخشیده است.
در ناحیه ساحلی خلیج گواتر و در نزدیکی محلی که رودخانه باهوکلات به دریای عمان می‌ریزد، جنگلی از گونه‌های حرا وجود دارد که از درختچه‌های حرا پوشیده شده است.
رودخانه باهوکلات در ۹۰ کیلومتری شرق چابهار به خلیج گواتر دریای عمان سرازیر می‌شود، این رودخانه از لحاظ مختلف بویژه وجود تمساح نادر پوزه کوتاه ایرانی در آن از نظر گردشگری اهمیت ویژه‌ای دارد.
کوه‌های بدبوم یا مریخی که به آن‌ها مینیاتوری نیز گفته می‌شود یکی از مناظری است که به موازات ساحل از منطقه کچو تا خلیج گواتر کشیده شده اند و از پدیده‌های ژئو مورفولوژی این ناحیه هستند.
خلیج چابهار جلوه‌ای زیبا از طلوع و غروب خورشید در دریا ایجاد می‌کند، در کناره‌های دریای عمان و در قسمت جنوبی شهرستان چابهار صخره‌های بزرگی بر اثر پیشروی آب دریا و فرسایش سنگ‌های رسوبی بوجود آمده که چشم انداز زیبایی را خلق کرده است.
بندر چابهار با بندر میامی در شبه جزیره فلوریدا آمریکا هم عرض و شرایط آب و هوایی آن نیز با بندر میامی کاملا یکسان است.
همچنین انواع تفریحات آبی که در سایر مناطق کشور با قیمت بسیار گران عرضه می‌شود را می‌توان در سواحل چابهار به بهای ناچیزی در اختیار گرفت و از اقامت در این منطقه نهایت لذت را برد.
گرچه سیستان و بلوچستان در سال‌های متوالی به دلایل مختلف مورد بی مهری قرار گرفته، اما همت مردم و مسئولان در چند سال اخیر شرایط این استان را برای پذیرایی از گردشگران بسیار مطلوب کرده است و ایام نوروز فرصت مناسبی برای تمام هموطنان است تا نفسی در هوای پاک و بدون آلودگی این استان تازه کنند.
قلعه‌های باستانی و شهر‌های باستانی و تاریخی شمال سیستان و بلوچستان را ببینند و در کوچه پس کوچه‌های پنج هزار سال پیش قدم بزنند، با تمساح‌های پوزه کوتاه سفر کنند و در اقیانوس بی کران در حاشیه چابهار تنی به آب زده و مفرح از این سفر بکر و کم هزینه به شهر خود بازگشته و خاطرات این سفر را لای آلبوم‌های خود برای همیشه نگه دارند.
انتهای پیام/ع