این نوع ازدواج، این روز‌ها بیشتر از گذشته در بین جوانان رواج یافته است. شبکه مجازی شاید راهی برای شروع آشنایی باشد و البته که راه خوبی نیست و مهم‌تر این که به طور قطع برای شناخت کامل افراد کافی نیست. شما در شبکه‌های مجازی می‌توانید وجهه‌ای از خود را به نمایش بگذارید که دوست دارید و جنبه‌های ناخوشایند زندگی تان را پنهان کنید. در حالی که برای ازدواج مهم است که فرد با همه جنبه‌های زندگی شما آشنا شود. در شبکه‌های مجازی آن چه رایج است در میان گذاشتن لحظات شاد زندگی با بقیه است، ولی برای ازدواج شما نیاز دارید که بدانید فرد مد نظرتان در مواقع خشم چه می‌کند؟، غم را چه طور بروز می‌دهد؟ و .... البته می‌توان از شبکه‌های مجازی برای شناخت جنبه‌هایی از شخصیت افراد استفاده کرد مثلا این که چقدر از وقت او در فضای مجازی می‌گذرد؟ چه نوع دوستانی دارد و چه صفحه‌هایی را دنبال می‌کند، ولی برای شناخت کافی قطعا ابزار کافی و جامعی نیست.
بیشتر بخوانید: دوران آشنایی قبل از ازدواج فرصتی طلایی برای شناخت شریک زندگی است
انگیزه بسیاری از دختر و پسر‌ها در آشنایی‌های قبل از ازدواج، مهاجرت، فرار از موقعیت خانواده، نیاز عاطفی و مسائلی از این قبیل است. همان طور که می‌دانید اگر این آشنایی‌ها به ازدواج ختم شود، بسیار پر خطر محسوب می‌شود به خصوص اگر بدون ملاقات حضوری خانواده‌ها و تحقیقات انجام گیرد. در آشنایی‌های راه دور، فرد بیشتر با تصویری که از طرف مقابل در ذهن خود دارد تصمیم به ازدواج می‌گیرد نه با واقعیت او. در صورتی که اگر قرار باشد فرد بعد از ازدواج به کشور یا شهر دیگری منتقل شود و آن جا زندگی کند، بسیار مهم است که محل زندگی آینده خود را از نزدیک ببیند و با فرهنگ آن منطقه آشنا شود. در غیر این صورت شانس سازگاری با محیط جدید پایین می‌آید. جدا از این مسئله، ازدواج به خودی خود یک مرحله بسیار مهم در زندگی است که سازگاری بالایی می‌طلبد. افراد بعد از ازدواج دچار استرس مثبت می‌شوند و این که این مسئله را با مهاجرت همزمان کنیم، شانس سازگاری را در هر دو انتخاب پایین می‌آورد و بیشتر احتمال دارد که شاهد ازدواجی ناموفق باشیم.
این مسئله خیلی وقت‌ها درباره بیماری جسمی یا بیماری‌های اعصاب یا حتی راز‌های خانوادگی اتفاق می‌افتد. برای مثال فرد بیماری جسمی دارد مثل دیابت یا بیماری روانی مانند وسواس و از طرف مقابل یا خواستگارش پنهان می‌کند، چون نمی‌خواهد او را از دست بدهد یا تصور می‌کند که بیماری در زندگی مشترک شان تاثیری ندارد. باید دانست که بیماری‌های مزمن برای خانواده هم فشار مالی و هم روانی ایجاد می‌کند.
تحقیقات نشان می‌دهد که برای بسیاری از دخترانی که این نوع رابطه را قبل از ازدواج شان تجربه می‌کنند به دلیل نبود امنیت روانی در رابطه‌ای که تعهد در آن وجود ندارد، این رابطه تجربه چندان خوشایندی نیست.
یک نکته بسیار مهم که معمولا در تصمیم گیری برای ازدواج مورد غفلت قرار می‌گیرد، این مسئله است که چقدر من آمادگی دارم از لحاظ عاطفی از خانواده خودم مستقل بشوم؟ بعضی دختر و پسر‌ها بدون داشتن پیش نیاز‌های لازم برای ازدواج فقط برای رفع نیاز‌های عاطفی وارد رابطه و آشنایی با جنس مخالف می‌شوند. مشخص است که در چنین مواقعی، دختر و پسر به ازدواج با یکدیگر نخواهند رسید و مشکلات روانی زیادی برایشان ایجاد خواهد شد.
منبع: روزنامه خراسان
انتهای پیام/