«لب خط قرمز»؛ طنز نوشته انتقادی از یک استاد دانشگاه

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، طنز یکی از گونه های ادبی است که در میان مردم طرفدارانی دارد و مردم از شنیدن آثار طنز چه شعر و چه نثر لذت می برند. شاید دلیل این استقبال این است که شاعران و نویسندگان طنزپرداز با زبانی طنز مسائل اجتماعی جامعه را بیان می کنند. مسائلی که گاه حرف دل مردم است و همین حرف دل زدن سبب می شود، مردم ما به سراغ طنز بروند. یکی از کتاب هایی که می تواند در ایام نوروز رفیق شفیقتان بشود، همین کتاب های طنز از جمله «لب خط قرمز» است.

کتاب «لب خط قرمز» اثر اسماعیل امینی، به کوشش دفتر طنز حوز هنری و از سوی انتشارات سوره مهر منتشر شد. در فهرست این اثر ۶۱ موضوع متفاوت به چشم می‌خورد که از آن جمله می‌توان به متولد شهریور،‌ امان‌نامه شاعرانه،‌ آزادی بیان خارجی و پیشرفته، سینما باید خودجوش باشد، همه چیز را تکذیب می‌کنم، پیشنهادهای سازنده، شیرین‌تر از قند و نبات،‌ فهرست پزشکان زیرمیزی بگیر مصر باستان و ... اشاره کرد. این اثر شامل مطالب طنزی است که این استاد ادبیات دانشگاه به رشته تحریر درآورده است و به موضوعات مختلف اجتماعی در این باره می‌پردازد و در قالب طنز، موضوعات را به چالش می‌کشد.

یک قالب دیگر که در این کتاب به چشم می‌خورد، گفتگو‌های انتزاعی است یعنی مناظره‌هایی بین چیز‌هایی که حرف نمی‌زنند؛ به عنوان مثال مناظره بین برج آزادی با برج میلاد، یا مناظره بین اسکناس کهنه و نو.

مناظره یکی از مواردی است که در ادبیات فارسی دیده می‌شود. در آثار پروین اعتصامی می‌توان نمونه‌های آن را دید از جمله مناظره‌ای که میان سیر و پیاز خلق می‌شود. اسماعیل امینی از این ظرفیت که در ادبیات فارسی وجود دارد، در لب خط قرمز استفاده می‌کند. دعوای این کتاب سر این بوده است که آن چیز‌هایی که خط قرمز‌هایی برساخته و مورد نظر سیاست مداران است، در نظام اعتقادی و فکری ما اعتباری ندارد. این کتاب می‌خواهد این را نشان دهد که ما خود حریم‌هایی داریم که آن‌ها مربوط به بنیان‌های اعتقادی و مقدسات واقعی ماست.

در این کتاب می‌خوانیم:

«عریضه نویسی از طویله»/ خر‌ها مشاغل کاذب ندارند

خر‌ها با آنکه داخل آدم حساب نمی‌شوند، اما خیلی از انحرافات و کج‌رفتاری‌های آدمیان را ندارند. مثلاً خر‌ها هیچ وقت بی‌کار نیستند و از آن مهم‌تر مشاغل کاذب ندارند؛ نه در کنار خیابان بساط سیگار‌فروشی دارند، نه لیدر باشگاه‌های فوتبال می‌شوند، نه دلالی بلدند که بروند از قرارداد‌های چرب و شیرین پورسانت بگیرند و نه آن‌قدر عقل و شعورشان می‌رسد که مشاور چند تا بنگاه اقتصادی گردن‌کلفت باشند و با پیمانکاران و مشتریان آن بنگاه دل بدهند و قلوه بستانند.

انتهای پیام/