هفته گذشته یک کمیته مجلس نمایندگان «قانون عدم کارتلهای صادرکننده و تولیدکننده نفت سال ۲۰۱۹» یا نوپک را تصویب کرد که نسخهای از آن در سنا نیز پیشنهاد شده است. با وجود آنکه این قانون از حمایت اعضای هر دو حزب کنگره برخوردار است، هنوز هیچ بازه زمانی مشخصی برای بررسی کامل آن به وسیله کنگره وجود ندارد. هدف این لایحه جلوگیری از هرگونه اقدام کشورهای عضو اوپک در جهت تعدیل میزان تولید با هدف تاثیرگذاری بر قیمت نفت است.
به موجب این لایحه، مصونیت ملی دیگر مانع از تعقیب قضایی اعضای سازمان اوپک در برابر شکایات وزارت دادگستری آمریکا نخواهد بود. اوپک و عربستان سعودی به عنوان رهبر غیررسمی این سازمان اواخر سال ۲۰۱۶ با روسیه به توافق رسیدند به منظور افزایش قیمت نفت خام از میزان تولید خود بکاهند.
البته تلاشهای کنگره برای مقابله با اوپک دستکم به سال ۲۰۰۰ باز میگردد و از آن زمان علیرغم مخالفتهای شرکتها و لابیهای نفتی، هرازچندگاهی نسخههای متفاوتی از نوپک ارائه میشود.
جرج دبلیو بوش و باراک اوباما، روسای جمهور پیشین آمریکا هر دو با این اقدام مخالفت و با توجه به اختیارات رئیس جمهور، چشمانداز آن را محدود کردند. به باور برخی تحلیلگران چنین قانونی صرفا با هدف افزایش اهرمهای نفوذ آمریکا است.
بانک سرمایهگذاری بارکلیز انگلیس در گزارشی اعلام کرد: «حتی اگر این لایحه هیچگاه به قانون تبدیل نشود، اهرم قابل ملاحظهای در صورت افزایش قیمتها در اختیار دولت (آمریکا) قرار خواهد داد.»
بر اساس گزارش بارکلیز، این لایحه میتواند گزینههای دیگری فراهم کند که با توجه به بحثهای مربوط به قتل جمال خاشقجی یا تلاشهای مداوم اوپک در جهت مدیریت قیمتها میتوان آنها را گزینههایی تنبیهی دانست.
حامیان این پیشنهاد میخواهند مانع از افزایش بیش از حد قیمت نفت شوند، اما این احتمال وجود دارد چنین لایحهای به نتایجی متضاد بیانجامد به نحوی که اگر عربستان سعودی به سیاست طولانی مدت حفظ ظرفیت مازاد تولیدی خود که هدف از آن تضمین حفظ سطح تولید در صورت سقوط ناگهانی تولید نفت است، پایان بدهد، شاهد افزایش شدید قیمتها خواهیم بود.
عربستان سعودی پیشتر به منظور جبران کاهش عرضه از سوی کشورهایی مانند عراق و لیبی بر میزان تولید نفت خام خود افزوده و به این ترتیب مانع افزایش شدید قیمتها شده است. در نهایت نیز تصویب لایحه نوپک به گفته برخی کارشناسان باعث میشود مسائلی جدی در قبال روابط آمریکا و عربستان سعودی شکل بگیرد.
هری تچیلینگوریان، کارشناس گروه بانکداری بین المللی بی. ان. پی پاریباس فرانسه گفت: هر چند افزایش تولید نفت ماسه (شیل) در آمریکا باعث کاهش وابستگی آن به نفت تولیدی خاورمیانه شده است، اما عربستان سعودی «سنگ بنای سیاست خارجی ترامپ در خاورمیانه به خصوص در مدیریت و مقابله با ایران است».
به گفته این کارشناس، عربستان سعودی از سوی دیگر از مهمترین خریداران تسلیحات ساخت آمریکا است. مجموع این خطرات اقتصادی و ژئوپلیتیک باعث میشوند حمایت دونالد ترامپ از نوپک بعید باشد.
انتهای پیام/