فرضیه‌ای وجود دارد که می‌گوید ۴.۵ میلیارد سال پیش سیاره‌ای درون منظومه شمسی ما وجود داشت که قطر آن ۶ هزار و ۱۰۲ کیلومتر بود. (یعنی به اندازه مریخ) دانشمندان با اطلاعت به دست آمده از ماموریت‌های فضاپیما آپولو فرضیه‌ای را مطرح کردند که می‌گوید، قمر زمین یعنی ماه بر اثر برخورد زمین با سیاره تیا به وجود آمده، بر اثر این برخورد تکه‌های زیادی در فضا معلق شدند که با متراکم شدن، ماه را تشکیل دادند.
اما مطالعات جدید ناسا نشان می‌دهد که ماه از تیا به وجود نیامده بلکه مواد تشکیل دهنده ماه با مواد تشکیل دهنده زمین شباهت‌های زیادی دارد. دانشمندان با آزمایش‌های شبیه سازی شده بر روی موادی که از ماموریت‌های آپولو به دست آمده، به ۱۴ عنصر فلزی فرار دست یافتند که نظریه‌های فعلی را نقض کرده و درکی متفاوت از ساختار تشکیل دهنده ماه به دانشمندان می‌دهد. به گفته محققان، غلظت موجود در این عناصر می‌تواند چیز‌های زیادی را در مورد اتفاقی که میلیارد‌ها سال پیش رخ داده توضیح دهد.
این شبیه سازی‌ها نشان می‌دهد که ارتباط مستحکمی میان عناصر تشکیل دهنده زمین و ماه وجود دارد در حالی که بر اساس تحقیقات جدید ارتباطی میان ماه و تیا دیده نمی‌شود. با این وجود ماه کره‌ای است که از دل زمین به وجود آمده و سال‌ها به دور آن می‌چرخد، با این وجود دید دانشمندان به ماه به طور کلی تغییر پیدا خواهد کرد.
البته باز هم نمی‌توان به اطلاعات یافته شده جدید اعتماد کامل داشت، علم بشر هر روز کامل‌تر می‌گردد و برای یافتن گذشته و مواد ساخته شده ماه نیز باید مطالعات فراوانی انجام داد. اما با این وجود اطلاعات جدید به سوال‌های بسیاری که از تحقیقات دهه ۱۹۷۰ به جا مانده بود جواب داده شد و پازل‌های خالی تحقیقات دانشمندان کامل شد، به این ترتیب تحقیقات در مورد ماه وارد مرحله جدیدی می‌شود.
بیشتر بخوانید: عذرخواهی اپل در مورد مشکل امنیتی به وجود آمده در نرم افزار فیس تایم
انتهای پیام/