به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، اوضاع نه چندان به سامان بهداشت و درمان در سالهای پیش از انقلاب و فقدان اقدامات بهداشتی و درمانی سریع برای حفظ جان افراد صدمه دیده در حوادث و فوریتها نیاز به نهادی برای پیگیری این شرایط را نشان میداد و این ضرورت موجب شد تا در نهایت مرکز مدیریت حوادث و فوریتهای کشور پس از گذشته چهار دهه فعالیت در اسفند سال ۱۳۹۵ دستخوش تغییر و تحولاتی شود و سازمان اورژانس کشور که در برنامه ششم توسعه به عنوان پیشنهاد وزارت بهداشت و دولت در لایحه ارسالی دولت به مجلس قرار گرفته بود در مجلس و در بند ب ماده ۷۲ برنامه ششم به تصویب برسد.
فعالیت تخصصی اورژانس در رسیدگی به مصدومان موجب تسریع در کاهش زمان رسیدن بر بالین بیمار در شهرها و جادههای اصلی، کاهش مرگ و میر ناشی از تروما و عوارض آن، ارتقای توان علمی و مهارتی پرسنل عملیاتی سازمان اورژانس و توسعه و راهاندازی سامانه پایش دادههای مراقبتهای درمانی «MCMC» شد.
حادثه مرگبار فرو ریختن سقف سالن انتظار فرودگاه مهرآباد در سال ۵۲ انعکاسی جهانی داشت و نبود سیستم فوریتهای پزشکی بر صدمات و تلفات این حادثه افزود؛ پس از این حادثه گروهی متشکل از چهار پزشک ایرانی به ایالت تگزاس آمریکا که در آن زمان دارای اورژانس پیش بیمارستانی بود سفر کردند و بعد از بررسی اوضاع فراخون نیروهای دیپلمه و برگزاری آزمون ورودی انجام شد.
در نهایت افراد حاضر به مدت ۶ ماه آموزشهای فشردهای را طی کردند و پس از آن سیستم فوریتهای پزشکی کشور در سال ۱۳۵۴ شمسی با عنوان مرکز اطلاعات اورژانس راه اندازی شد.
راه اندازی اورژانس در گام اول اقدام قابل توجهی بود، اما مسیرهای تکمیلی این گام سرعت کندی داشت و طی سالهای اخیر اقدامات قابل توجهی برای آن در نظر گرفته شد که بهرمندی ۶۳ دانشگاه جهت ارائه خدمات فوریتهای پزشکی در حوزه سرزمینی مربوطه، راه اندازی ۳۰۳ پایگاه در برنامه ششم توسعه (۱۱۸ پایگاه شهری و ۱۸۵ پایگاه جاده ای)، توسعه پایگاههای اورژانس زمینی به تعداد ۲۵۸۵ پایگاه و طبقه بندی و تریاژ مصدومین و بیماران در حوادث غیرمترقبه و ویژه از جمله اقدامات قابل توجه اورژانس محسوب میشود.
با توجه به اساسنامه سازمان، آموزش های همگانی از اهمیت بالایی برخوردار است و به همین منظور برنامه ریزی جهت آموزش های مختلف به عموم جامعه انجام شده و طبق دستورالعمل های ابلاغی این آموزش ها در نظر گرفته شده است همچنین علاوه بر این آموزشها بنا بر ماده ۹ قانون سازمان مدیریت بحران کشور مصوب ۲۹ خرداد سال ۱۳۸۷ مجلس شورای اسلامی، مدیریت بحران در چهار فاز، پیشگیری، آمادگی، مقابله و بازسازی تعریف شده است. به منظور ایجاد هماهنگی، پشتیبانی، پیگیری عملیات اجرایی کارگروه و ایجاد زیر کارگروههای تخصصی وابسته، دبیر خانه کارگروه از سال ۸۷ در وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی تشکیل شد.
انتهای پیام/