در اجلاس لهستان، سیاست‌های منطقه‌ای ایران در غرب آسیا (خاورمیانه) و کشور‌های اطراف، مورد بررسی قرار می‌گیرد. اقدامات سیاسی، امنیتی و مستشاری ایران که علیه گروه‌های تروریستی انجام داده است مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد؛ همچنین روابط ایران با کشور‌های اروپایی در قالب برجام و سایر ارتباطاتی که در زمینه‌های مختلف دارند، بررسی می‌شود.
بیشتر بخوانید: چرا اجلاس ضد ایرانی لهستان شروع نشده شکست خورد؟
آمریکا بعد از شکست‌های متعددی که از ایران متحمل شد، در یک عملیات روانی دست به تدارک اجلاسیه لهستان شده است تا پوششی روی شکست‌های خود بگذارد و جایگاه تازه‌ای برای خود در منطقه ایجاد کند. یکی از دلایل غرض ورزی آمریکا نسبت به ایران، حذف آنها از برجام بود. آمریکا فکر می‌کرد با خروج خود از برجام، بحران‌های شدیدی برای ایران ایجاد خواهد کرد و باعث سقوط نظام می‌شود که به هدف خود نرسید.
یکی دیگر از مقاطعی که آمریکا از جمهوری اسلامی ایران شکست خورد، تحریم‌هایی بود که علیه ایران به صورت گسترده در نظر گرفت و اجرایی کرد، اما نتوانست یک اقدام زمین‌گیر کننده انجام دهد. درست است که بحران، تنش‌ها و مشکلات اقتصادی کوچکی ایجاد کرد، اما آن نتایجی را که مدنظر داشت، به ثمر ننشست.
نقطه دیگری که آمریکا در آن شکست خورد، بحران‌هایی بود که در کشور‌های همجوار و عضو کشور‌های مقاومت ایجاد کرد. آنها فکر می‌کردند با این اقدامات محور مقاومت که منشا اصلی آن جمهوری اسلامی ایران است را هدف قرار می‌دهد و ایران را ضعیف می‌کند، اما نتیجه اقدامات‌شان باعث تقویت محور مقاومت و گسترده شدن دامنه فعالیت‌های ایران در آن کشور‌ها بود.
یکی دیگر از اهدافی که خارج از صورت ظاهری آن دنبال می‌شود و غیر ایرانی است، دعوت از نتانیاهو برای شرکت در اجلاس لهستان است. هدف دیدار نتانیاهو با برخی از مقامات عربی که برنامه ریزی شده، اجرای پروژه معامله قرن و عادی سازی روابط اعراب و اسرائیل است. این موضوع، به ظاهر به ایران ارتباط ندارد، اما کاملا مرتبط است. ایران همیشه با عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی مخالف است.
آمریکا با تعریف پروژه «تابستان داغ» سعی کرد، بحران‌هایی را برای ایران ایجاد کند تا رویای خود مبنی براینکه ایران، ۴۰ سالگی خود را نخواهد دید را به اثبات برساند که مشخصا این پروژه با شکست مواجه شد. حال پروژه «ضربه سخت زمستانی» را علیه ایران دنبال می‌کنند، طراحی این گونه اقدامات، نمی‌تواند به یک نظام هدفمند که به الگویی در سطح جهانی تبدیل شده، صدمه‌ای وارد کند.
دشمنان نظام مقدس جمهوری اسلامی همواره مدعی بودند که ایران هیچ گاه ۴۰ سالگی خود را نمی‌بیند؛ حال شرایط طوری رقم خورده است که اجلاس لهستان را پس از راهپیمایی باشکوه و مردمی ۲۲ بهمن تدارک دیده‌اند که بخواهند سرپوشی روی این همایش بزرگ و عظیم ملیت ایران بگذارند.
یکی دیگر از اهدافی که برای برگزاری اجلاس وروشو می‌توان در نظر داشت، تاثیرگذاری روی اجلاس امنیتی مونیخ استغ آنها می‌خواهند با اقدامات‌شان در ورشو یک فضای ضد ایرانی را برای کنفرانس امنیتی مونیخ آماده کنند و گام‌های جدی تری را در آن اجلاس علیه ایران بردارند.
غیر از اهداف برگزاری اجلاس ضد ایرانی لهستان باید به جنبه‌های دیگر آن از جمله میهمانان دعوت شده نیز توجه کنیم؛ در این اجلاس غائبان بزرگی داریم که هرکدام به دلایلی حاضر نشدند در نشست حضور یابند از جمله روسیه که علی رغم تلاش‌های اشخاص و کشور‌های مختلف، اعلام کرده است در این نشست حاضر نمی‌شود یا فدریکا موگرینی که گفته است به دلیل اینکه در اروپا نیستم در این جلسه حضور نمی‌یابم.
در کل اروپا، نسبت به اقدامات تند علیه ایران رویکرد موافقی ندارد و علی رغم اینکه با ایران همسو نیستند، اما با رفتار‌های تند دولت ترامپ نیز موافق نیستند. در این میان دلیل اینکه اروپایی‌ها با این اجلاس کمی مشکل دارند این است که آمریکا همواره برای فشار به کشور‌های غربی از پتانسیلی که در کشور‌های اروپای شرقی است، استفاده می‌کند؛ مانند لهستان که سال‌ها تحت نفوذ شوروی سابق بوده است و در حال حاضر یکی از کشور‌هایی است که از بحران مالی شدید، رنج می‌برد.
یکی از دلایلی که ورشو، پایتخت لهستان برای برگزاری این اجلاس ضد ایرانی انتخاب شده این است که، این کشور از بحران اقتصادی شدید رنج می‌برد و در صورتی که اجلاس در آنجا برگزار شود، بنا به دستور آمریکا، عربستان حمایت‌های مالی به این کشور انجام خواهد داد.
از سوی دیگر، نزدیک شدن آمریکا با کشور‌های بلوک شرقی هراسی را برای اروپایی‌ها ایجاد می‌کند؛ برای اینکه در صورت موفقیت چنین پروژه‌هایی، آمریکا با این کشور‌ها پیمان نظامی امضا می‌کند. غالب بودن بلوک غرب بر شرقی‌ها رو به توازن می‌رود و این برای غربی‌ها خوشایند نیست. این هم یکی از مواردی است که کشور‌هایی مانند آلمان، فرانسه وانگلیس از آن ناخشنود هستند و نفوذ بیش از حد آمریکا در اروپا را برای خود مناسب نمی‌دانند.
علی رغم همه این تلاش‌ها و هزینه‌هایی که آمریکا برای انزوای ایران انجام داده است، جمهوری اسلامی ایران در منطقه پیروزی‌ها و دستاورد‌های بی‌شماری به دست آورده و گاو شیرده آمریکایی (عربستان) از این موضوع، نگران است. آنها هزینه‌های بسیاری کرده‌اند، اما حاصل کار، برایشان خوشایند نبوده است؛ بنابراین اجرای اینگونه اجلاس‌ها تنها یک قرص آرامبخش، برای گاو شیرده آمریکا در منطقه است تا دست از مخالفت و ناسازگاری احتمالی با آمریکا بردارد.
زاویه دیگری که در اجلاس ورشو مهم است، دعوت از گروهک تروریستی منافقین است. آمریکایی‌ها با دعوت از آنها، قصد احیای مجدد و راه اندازی دور جدیدی از اقدامات برای آنها را دارند. آمریکایی‌ها می‌خواهند منافقان را از انزوا خارج کنند و به نوعی روز آمدشان کنند؛ بنابراین شاهدیم با حمایت‌های سیاسی و اقتصادی از منافقان، آنها را به آلبانی منتقل کردند تا از پتانسیل آنها مانند ۸ سال دفاع مقدس، در آینده هم استفاده کنند.
این مهم را نباید از یادببریم که آمریکا با برگزاری اجلاس لهستان می‌خواهند، اعمال فشاری به برخی از کشور‌ها شود تا سیاست‌هایی اتخاذ کنند که فشار بیشتری به ایران بیاورد و بتوانند تصمیماتی که منافع آمریکا را حفظ می‌کند، بگیرند. آنها می‌خواهند در پی اجلاس لهستان، به اروپایی‌ها فشار بیشتری بیاورند که مانع اجرای (اس. پی. وی) شوند. مسلما اروپا به خاطر تراز مالی تجاری بالای خود با آمریکا، منافع‌شان ایجاب می‌کند که صداقتی با ایران نداشته باشند. اما این شرایط مطمئنا باعث نخواهد شد تصمیمات جمهوری اسلامی ایران در سایر موارد تغییر کند و به راه خود ادامه می‌دهد.
منبع: میزان
انتهای پیام/