اقتصاد آمریکا برای یک درصد از آمریکایی‌ها بهتر از این نمی‌توانست باشد. در سال ۲۰۱۷، ده تن از مدیران ارشد اجرایی شرکت‌های آمریکایی شاهد افزایش بسیار زیاد میزان دریافتی خود نسبت به سال قبل بودند. جای تعجب نیست که از زمان روی کار آمدن ترامپ ثروت پنج نفر از پولدارترین افراد آمریکا بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار افزایش داشته است. کاملا درست است که در دوران ترامپ اقتصاد بسیار پررونق است، اما فقط برای میلیاردرها و شرکت‌های آمریکایی؛ اقتصاد آمریکا برای قشر متوسط و کارگر چندان هم خوب نیست.
وی ادامه داد: آیا به یاد دارید وقتی ترامپ وعده می‌داد برنامه‌های مالیاتی که برای ثروتمندان دارد موجب می‌شود چهار هزار دلار به جیب خانواده‌های قشر متوسط ریخته شود؟ اما این اتفاق نیفتاد و میزان پاداش و فوق‌العاده‌ای که از زمان قانونی شدن طرح مالیاتی ترامپ برای کارگران در نظر گرفته می‌شود فقط ساعتی دو سنت است.
درحالیکه پولدار‌ها پولدارتر می‌شوند میلیون‌ها آمریکایی ساعات بیشتری برای دریافت حقوق کمتر کار می‌کنند. این واقعیت شرایط اقتصادی در دوران ترامپ است. در واقع میانگین درآمد کارگران با توجه به میزان تورم نسبت به ۴۳ سال پیش کمتر است. به عبارت دیگر، در شرایطی که هزینه‌های بهداشت و درمان، دارو، مسکن، مراقبت از کودکان و تحصیلات دانشگاهی دائما در حال افزایش است، میزان حقوق کارگران با این روند همخوانی ندارد.
با وجود اینکه آمار رسمی بیکاری نسبتا پایین و حدود ۳.۹ درصد اعلام شده است، میزان واقعی بیکاری بسیار بالاتر از این مقدار است. اگر بخواهیم افرادی که دیگر خسته شده‌اند و از جستجو برای کار دست کشیده‌اند و همچنین آن‌هایی که به کاری تمام وقت نیاز دارند، اما در کاری نیمه وقت مشغول هستند را هم بخواهیم حساب کنیم آمار واقعی بیکاری ۷.۹ درصد خواهد شد. نکته بدتر اینکه ۲۰ درصد از آمریکایی‌هایی که در بهترین سال‌های زندگی‌شان برای کار کردن هستند، یعنی بین ۲۵ تا ۵۴ سال، بیکار هستند.
طبق آخرین آمار و اطلاعات موسسه سیاست اقتصادی، بیش از ۲۵ درصد از جوانان آمریکایی سفیدپوست ۱۸ تا ۲۱ ساله که از دبیرستان فارغ‌التحصیل شده‌اند، بیکار هستند. این آمار برای جوانان سیاه پوست حدود ۴۰ درصد و برای اسپانیایی تبار‌ها نزدیک ۲۷ درصد است.
سندرز در ادامه تاکید کرد: آقای ترامپ اقتصاد ما در شرایطی است که ۸۰ درصد کارگران حقوقشان کفاف زندگی را نمی‌دهد و نمی‌توانند پس‌اندازی داشته باشند و امیدوارند مریض نشوند یا خودروی آن‌ها خراب نشود، اقتصاد ما پر رونق نیست. در شرایطی که ۴۳ درصد از خانوار‌ها بدون اینکه زیر بار قرض بروند توانایی خرید مسکن، غذا، تلفن همراه، مراقبت‌های پزشکی و حمل و نقل را ندارند، اقتصاد ما در عالی‌ترین شرایط در تاریخ کشورمان نیست. درحالیکه افرادی که به سن بازنشستگی می‌رسند از نظر مالی شرایط بدتری نسبت به والدین خود دارند، اقتصاد آمریکا پررونق نیست. وقتی صد‌ها هزار جوان نمی‌توانند به دلیل هزینه‌های بالا به دانشگاه بروند، وقتی بیش از ۳۰ میلیون آمریکایی بیمه سلامت ندارند، وقتی از هر پنج آمریکایی یک نفر استطاعت خرید دارو‌های تجویز شده از سوی پزشک را ندارد و وقتی ۴۰ میلیون آمریکایی در فقر زندگی می‌کنند اقتصاد ما قوی‌ترین نیست. این اقتصادی نیست که بتوان به آن افتخار کرد.
در حالیکه اقشار متوسط برای گذران زندگی در تلاش هستند، نابرابری‌ها در آمریکا از نظر میزان درآمد و ثروت در بیشترین حد نسبت به دهه ۱۹۲۰ به بعد است. مهمترین واقعیت اقتصادی کنونی این است که طی ۴۰ سال گذشته میزان قابل توجهی از درآمد و ثروت قشر متوسط به جیب ثروتمندترین افراد آمریکا منتقل شده است. سه نفر از ثروتمندترین افراد آمریکا بیشتر از نیمی از آمریکایی‌ها یعنی ۱۶۰ میلیون نفر پول و ثروت دارند.
نکته دیگر اینکه فاصله میان سفیدپوستان و سیاه پوستان آمریکایی از نظر ثروت طی ۵۰ سال گذشته سه برابر شده است. با وجود نابرابری‌های زیادی که در میزان درآمد و ثروت وجود دارد، سیاست‌های ترامپ آمریکا را به سمت مسیر کاملا اشتباهی سوق می‌دهد.
وی در پایان تاکید کرد: این کار قابل قبول نیست، بجای تخفیف مالیاتی به میلیاردرها و شرکت‌های بزرگ ما باید از آن‌ها بخواهیم سهم عادلانه‌ای در پرداخت مالیات داشته باشند. به جای برنامه‌های ریاضتی برای اقشار متوسط، کارگر و فقیر ما باید برنامه‌های ریاضتی برای میلیاردرها و شرکت‌های بزرگ چند ملیتی داشته باشیم. بجای قطع کردن کمک‌های اجتماعی و غذایی سالمندان ما باید این برنامه‌ها را گسترش دهیم تا هر آمریکایی بتواند با ارزش و منزلتی که لایق آن است، بازنشسته شود. ما باید همه با هم برای رسیدن به جامعه‌ای که برای اکثریت کار کند نه تعدادی محدود از افراد، تلاش کنیم. ما باید برای عدالت اقتصادی، اجتماعی، نژادی و زیست محیطی بجنگیم.
انتهای پیام/