گلومرولونفریت بیماری با گونه‌های مختلف است که التهاب دسته‌ای از مویرگ‌های خونی در نفرون‌ها را شامل می‌شود و شیوع آن در مبتلایان به دیابت و فشار خون بالا بیشتر است.
به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، بیماری کلیوی می‌تواند عارضه‌ای بسیار جدی باشد، به همین دلیل تشخیص هر چه سریعتر آن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است؛ هر فردی ممکن است به این بیماری دچار شود، اما شیوع آن در مبتلایان به دیابت و فشار خون بالا بیشتر است، آسیب ناشی از دیابت به کلیه‌ها نفروپاتی دیابتیک نام دارد.
خون از طریق سرخرگی که از قلب می‌آید وارد کلیه می‌شود و با عبور از درون سلول‌ها صافی خون (نفرون‌ها) که واحد‌های کاری کلیه هستند، تصفیه می‌شود؛ مواد پالایش شده وارد لوله‌های حالب شده و سپس مثانه را از ادرار پر می‌کند، پس از پر شدن مثانه ادرار توسط پیشاب راه از بدن خارج می‌شود و خون تصفیه شده به جریان شاهرگی باز می‌گرداند.
بیشتر بخوانید: نگاهی به علائم عفونت کلیه و اصلی ترین عامل آن عفونت مثانه
بیماری کلیوی زمانی رخ می‌دهد که کلیه‌ها دچار نقص شده باشند؛ هر کلیه حاوی حدود یک میلیون رگ خونی بسیار ریز است که نفرون نام دارند، بیماری کلیوی به واسطه آسیب این رگ‌های خونی بروز می‌کند، این آسیب می‌تواند باعث شود خون از این رگ‌ها خارج شود، یا در برخی موارد، باعث توقف کارکرد این رگ‌ها و در نتیجه عملکرد ضعیف کلیه‌ها شود.
علی ارغوانی متخصص داخلی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: کلیه عضو لوبیایی شکل دوقلویی است که وظایف زیادی از جمله تصفیه کردن خون و نگاه داشتن بعضی ترکیبات و دفع برخی دیگر، تصفیه کردن خون از مواد زائد و مایعات اضافی، کمک به تنظیم فشارخون و تعداد گلبول‌های قرمز خون را بر عهده دارد.
این متخصص داخلی با اشاره به اینکه گلومرولونفریت شامل التهاب گلومرول‌های کلیه است، بیان کرد: گلومرولونفریت بیماری با گونه‌های مختلف است که التهاب دسته‌ای از مویرگ‌های خونی در نفرون‌ها را شامل می‌شود؛ این بیماری معمولا بر هر دو کلیه اثر می‌گذارد و بیشتر در کودکان و افراد بالغ دیده می‌شود.
بیشتر بخوانید: آیا استخر رفتن موجب بروز عفونت ادراری در بانوان می‌شود؟
ارغوانی ادامه داد: بیمارانی که گرفتار نوع مزمن گلومرولونفریت هستند کمتر رنج می‌کشند، ولی نوع پیشرفته آن ممکن است، منجر به دیالیز و یا پیوند شود.
وی با بیان اینکه گلومرولونفریت حاد به دنبال یک عفونت استرپتوککی رخ می‌دهد، گفت: گلو و پوست از شایع‌ترین مکان‌های عفونت هستند؛ علائم کلیوی معمولاً ۳ الی ۲ هفته بعد از عفونت استرپتوککی رخ می‌دهند؛ گلومرولونفریت مزمن نادر است و امکان دارد، دلایلی غیر از گلومرولونفریت حاد داشته باشد.
این متخصص داخلی ادامه داد: لوپوس، عفونت‌های ویروسی، آندوکاردیت باکتریایی سایر علل شناخته شده هستند که گاهی علت آن نیز ناشناخته است؛ مواجه شدن با دیگران در مکان‌های عمومی که عفونت‌های استرپتوککی می‌توانند در آنجا سرایت یابند و عفونت استرپتوککی (مخملک یا باد سرخ) از عوامل افزایش دهنده خطر بروز این بیماری‌ها هستند.
ارغوانی تشریح کرد: گلومرولونفریت خفیف هیچ علامتی ندارد و تشخیص آن تنها با آزمایش ادرار میسر است؛ گلومرولونفریت شدید بطور کلی خود را با ادرار تیره یا کمی قرمز، احساس کسالت، خواب‌آلودگی، تهوع یا استفراغ، سردرد، گاهی تب، بی‌اشتهایی، کاهش ادرار، جمع‌شدن مایع در بدن، خصوصاً پف کردن چشم‌ها و ورم مچ پا، تنگی نفس، بالارفتن فشار خون، وجود پروتئین در ادرار و اختلال بینایی (به علت بالا بودن فشار خون) نشان می‌دهد.
بیشتر بخوانید: عفونت ادراری؛ عاملی برای رشد باکتری در بدن شما
وی درباره راه‌های پیشگیری از گلومرولونفریت، گفت: از تماس با بیمارانی که عفونت استرپتوککی دارند، خودداری کنید؛ برای درمان آنتی‌بیوتیکی هرگونه عفونت که شاید استرپتوککی باشد باید به پزشک مراجعه کنید.
محسن باقری متخصص کلیه و مجاری ادراری در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره علت عفونت کلیه، اظهار کرد: از شایع‌ترین علت‌های عفونت کلیه، تهاجم باکتری وارد شده به بدن چه از طریق خون و چه از طریق ادرار است که باکتری با حمله به سلول‌های کلیه باعث التهاب کلیه‌ها و تخریب عملکرد آن می‌شود.
این متخصص کلیه و مجاری ادراری بیان کرد: عفونت کلیه بر اثر هجوم باکتری به کلیه اتفاق می‌افتد که به نام پیلونفریت معروف است و شامل انواع پیلونفریت حاد و مزمن و پیلونفریت آمفیزماتو است؛ بعضی اوقات عفونت کلیه به شکل آبسه کلیه است، پیلونفریت آمفیزماتو یک عفونت تخریب کننده کلیه است که از نشانه های آن می‌توان به وجود گاز در داخل و اطراف کلیه اشاره کرد.
باقری ادامه داد: این نوع عفونت بیشتر در دیابتی‌ها شایع است (۹۰-۸۰ درصد این بیماران دیابت دارند) و درصدی هم به دنبال انسداد سیستم ادراری ناشی از سنگ یا نکروز پاپیلری دچار این عفونت می‌شوند؛ برای درمان این بیماران باید آنتی‌بیوتیک وریدی دریافت کنند و قند خون این افراد سریعاً باید کنترل شود و در صورت وجود انسداد باید برطرف شود.
بیشتر بخوانید: مقابله با عفونت ادراری بوسیله نسخه‌های گیاهی
وی با تاکید بر اینکه عفونت پیلونفریت آمفیزماتو می‌تواند وارد خون شود، افزود: مشکل دیگر این است که این عفونت می‌تواند سبب درد زودرس برای زنان حامله شود، خوب است بدانید که عفونت‌های کلیوی در زنان بیشتر از مردان است.
این متخصص کلیه و مجاری ادراری درباره علائم بروز پیلونفریت، گفت: دامنه‌ی علائم از خفیف تا شدید شامل تب، لرز یا تعریق، درد شکم یا پشت، بی اشتهایی و مشکلات همراه با ادرار کردن مثل دیس اوری یا اورژانسی و فریکونسی است.
باقری تشریح کرد: عفونت دستگاه ادراری (UTI) نوعی عفونت باکتریایی است که بر بخشی از دستگاه ادراری تأثیر می‌گذارد؛ هنگامی که عفونت دستگاه ادراری تحتانی را مبتلا می‌کند، سیستیت ساده یا عفونت مثانه نامیده می‌شود و هنگامی که بر دستگاه ادراری فوقانی تأثیر می‌گذارد، به آن پیلونفریت یا عفونت کلیه گفته می‌شود.
وی گفت: علائم مربوط به دستگاه ادراری تحتانی عبارت است از دفع ادرار همراه با درد و یا تکرر ادرار یا اضطرار برای ادرار (یا هر دو)، در حالی که علائم مربوط به پیلونفریت عبارتند از تب و درد پهلو به همراه علائم مربوط به عفونت دستگاه ادراری تحتانی؛ این علائم در افراد مسن و یا بسیار کم سن و سال ممکن است مبهم و یا نامشخص باشند.
این متخصص کلیه و مجاری ادراری با اشاره به اینکه به عفونت دستگاه ادراری تحتانی، عفونت مثانه گفته می‌شود، گفت: شایع‌ترین علائم آن عبارت است از سوزش به هنگام ادرار کردن و نیاز به ادرار مکرر و یا اضطرار برای ادرار، در صورت فقدان جریان واژنی و درد قابل توجه؛ این علائم ممکن است متوسط یا شدید باشند و در زنان سالم به طور متوسط شش روز طول می‌کشد.
بیشتر بخوانید: تشخیص علت عفونت مهمترین اقدام در درمان عفونت ادراری است
باقری اظهار کرد: افرادی که دچار عفونت دستگاه ادراری فوقانی یا پیلونفریت می‌شوند، ممکن است علاوه بر علائم رایج عفونت دستگاه ادراری تحتانی، درد پهلو، تب، و یا حالت تهوع و استفراغ را بروز دهند؛ به ندرت ممکن است ادرار خونی باشد یا دارای پیوری قابل مشاهده (چرک در ادرار) باشد.
وی درباره علائم بروز عفونت ادراری در کودکان، بیان کرد: تب، در کودکان خردسال ممکن است تنها علامت عفونت دستگاه ادراری باشد؛ به دلیل فقدان علائم واضح‌تر، وقتی دختران کوچکتر از 2 سال و یا پسران ختنه نشده کوچکتر از یک سال دچار تب می‌شوند، بسیاری از انجمن‌های پزشکی توصیه می‌کنند که کشت ادرار صورت گیرد.
این متخصص کلیه و مجاری ادراری ادامه داد: ممکن است نوزادان خوب غذا نخورند، استفراغ کنند، بیشتر بخوابند و یا نشانه‌های یرقان را از خود نشان دهند؛ در کودکان بزرگتر، ممکن است، دوباره بی‌اختیاری ادرار (از دست دادن کنترل مثانه) رخ دهد؛ علائم عفونت ادراری غالباً در سالمندان مشاهده نمی‌شود، نشانه‌های مذکور ممکن است مبهم و همراه با بی‌اختیاری باشد، و تنها علائم موجود، تغییر در وضعیت ذهنی یا خستگی باشد.
باقری افزود: گرچه در برخی موارد، نخستین نشانه‌ای که ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی با آن مواجه می‌شود، عفونت خونی یا عفونت در خون است؛ این واقعیت که بسیاری از افراد مسن پیشاپیش دچار بی‌اختیاری و یا زوال عقل شده‌اند، ممکن است کار تشخیص را پیچیده‌تر کند.
بیشتر بخوانید: علت ايجاد عفونت دستگاه ادراري چيست؟
وی با بیان اینکه عفونت دستگاه ادراری همیشه همراه با علامت و نشانه نیست، گفت: اگر این بیماری علامتی داشته باشد، شامل احساس نیاز شدید به ادرار کردن، احساس سوزش هنگام ادرار، ادرار پی در پی و کم حجم، ادرار کدر، ادرار سرخ، صورتی روشن، قهوه‌ای و یا ادرار به همراه خون، ادرار پر بو، درد لگن در خانم‌ها، درد مقعد در آقایان است.
این متخصص کلیه و مجاری ادراری یادآوری کرد: برای کاهش خطر عفونت ادراری باید کارهای ساده انجام داد؛ مصرف مقدار زیاد مایعات بخصوص آب بسیار کمک کننده است، مصرف مقدار زیادی آب به شما در رقیق کردن ادرار و ادرار پی در پی و در نتیجه کاهش خطر عفونت ادراری کمک می‌کند.
انتهای پیام/