ما از ماهها پیش، از بعد داخلی و بین المللی خود را با فرض خروج آمریکا از توافق برجام آماده کرده بودیم. این بعد از آن بود که ترامپ در کمپینهای انتخاباتی اش آن را مطرح کرد. روسیه و چین و سه کشور اروپایی حاضر در این توافق (فرانسه، انگلیس و آلمان) همه فرضها را مد نظر داشتند. خانم فدریکا موگرینی نیز خیلی فراتر از توافق ، برجام را پیش بینی کرده بود؛ و این مکانیسم مالی (SVP) ابتکار ممتازی از سوی اتحادیه اروپایی است و باید (با این حال) عضوی از اعضا را پیدا کند که پذیرای میزبانی مقر این ساختار مالی جبرانی باشد.
خبرنگار روزنامه لوفیگارو با اشاره به خروج شرکت نفتی فرانسوس توتال از پروژه منابع گازی پارس جنوبی پرسید: به نظر میرسد شرکت ملی نفت چین عجلهای برای جایگزینی شرکت نفتی توتال ندارد. توتالی که برای اجتناب از مقابله به مثل تحریم آمریکا علیه این کشور، از این طرح بیرون رفت... (و در ادامه میپرسد) آیا چینیها هم شما را رها میکنند؟
ظریف در پاسخ گفت: چین همواره و حتی در زمان اوج تحریمهای قبلی نیز، شریک قابل اعتمادی برای ایران بوده است. الان نیز چین مشکلات خاص خود را دارد و آمریکاییها وارد یک جنگ تجاری با چین شده اند. ما نیز متوجه ایم که چین اولویتهای خود را داشته باشد. اما از این کشور نیز همانند سایر امضاء کنندگان توافق برجام این انتظار را داریم که به الزامات خود پایبند باشد و به سرمایه گذاری هایش در ایران ادامه دهد. زیرا آژانس بین المللی انرژی اتمی برای سیزدهمین بار تایید کرده است که ایران به طور کامل به توافق هستهای ژوییه ۲۰۱۵ پای بند بوده است.
رونو ژیرارد در ادامه با اشاره به همکاریهای مسکو و تهران میپرسد: آیا به نظر نمیرسد که روسها خیلی از شما حمایت میکنند؟
ظریف در پاسخ گفت: روسیه یک شریک ممتاز تجاری و سیاسی برای ماست. روسیه وضعیت ما را درک میکند، زیرا خود روسیه نیز قربانی تحریمهای آمریکاست. آمریکاییها همه همسایگان ما را تحت فشار قرار میدهند تا ما را بایکوت کنند، اما این کار به سرانجام نخواهد رسید (و نتیجه نمیدهد).
وزیر امور خارجه ایران در ادامه، در پاسخ این سئوال که روسیه حمایت هایش از توافق برجام را به نزدیکی مواضع شما (به مواضع این کشور) در مسئله سوریه مشروط کرده است؟ گفت: نه. در پرونده سوریه ما همکاری ممتازی با روسیه و همچنین با ترکها داریم و همین هم به ما اجازه داده است در زمینهای که دیگران کاملا شکست خورده بودند، موفق شویم. این سه کشور روی این موضوع که واقعیتهای میدانی را آنطور که هستند بپذیرند با هم توافق دارند، تا بتوان وحدت سوریه را برقرار کرد و تروریست را از بین برد و برای همیشه به این حمام خون پایان داد؛ و من به دوستان سوری و روسی توضیح داده ام که نباید به قیمت کشتههای جدید باشد که دمشق بتواند کنترل منطقه ادلیب را به دست بگیرد.
ظریف در ادامه افزود: ایران را به این متهم میکردند که فقط خواهان راه حل نظامی برای سوریه است. اما واقعیت خلاف این است ، به عبارت دیگر ما خواهان یک راه حل سیاسی هستیم تا با انتخابات جدیدی که در آن همه سوریه ایها از جمله پناهندگان بتوانندآزادانه نظرشان را بدهند.
ظریف در پاسخ این سئوال که طرح این موضوع که برخی مسئولان عالی رتبه ایرانی به این مباهات میکنند که ایران کنترل چهار پایتخت عربی (بغداد، دمشق، بیروت و صنعا) را در دست دارد شما به تهدیدهای آمریکاییها در این زمینه چه پاسخی میدهید؟ نیز گفت: این گونه مباهات کردن نه محتاطانه است و نه درست. هیچ کس مدعی این نیست که مردمی که مردم خودش محسوب نمیشوند را زیر کنترل خود دارد. این یک اهانت است هم برای مردمان عربی که این موضوع به آنها مربوط میشود و هم اهانت به ایرانی هاست.
وی در ادامه افزود: ایران فقط به دنبال داشتن روابط خوب با همسایگانش است؛ و اختلاف بین آمریکاییها و ایرانی ها، بر سر این است که ما در خاورمیانهای قرار داریم که خانه (منطقه) خودمان محسوب میشود. ما به هیچ کشوری در این منطقه تهاجم نظامی نداشته ایم. آمریکا هم چیز دیگری غیر از این نمیتواند بگوید. ما مخالف مداخلات نظامی هستیم که به دنبال دیکته کردن راه حلهایی برای مردم دیگر کشورهاست. ما تسهیل کننده امور هستیم خواه در افغانستان باشد یا در سوریه یا در یمن یا در عراق.
وزیر امور خارجه کشورمان در پاسخ این سئوال که آیا این موضوع همچنان سیاست رسمی ایران است که اسرائیل باید از نقشه پاک شود؟ گفت: صهیونیسم یک توسعه طلبی است. صهیونیستها ناتوان از برقراری و باقی ماندن بر صلح با همسایگان شان ظاهر شده اند. ولی ما هیچ وقت به فکر این نبوده ایم و یا علنا تهدید نکرده ایم که از قدرت نظامی علیه دیگری (هر کس که میخواهد باشد) استفاده کنیم. ما فقط فکر میکنیم که همه آن کسانی که در فلسطین زندگی میکنند خواه یهودیان یا مسیحیان یا مسلمانان بتوانند برای سرنوشت آینده خودشان و به شکلی دمکراتیک تصمیم بگیرند.
ظریف در ادامه افزود: صهیونیستها ایران را مقصر جلوه میدهند و ادعا میکنند که ایران تهدیدی موجودیتی برای آنان است. حتی نتانیاهو تا آنجا جرائت پیدا کرده است که از نیروگاه اتمی دیمونا ایران را تهدید کند!؛ و هیچ کدام از اعضای شورای امنیت نیز به این کار اعتراضی نکرده اند!. صهیونیستها همانند چوپان دروغگو فریاد میکشند تا این حقیقت که در سرزمینهای تحت اشغالشان یک منطقه آپارتاید بوجود آورده اند را از نظرها مخفی کنند.
ظریف در جواب این سئوال که آیا نگرانیهای اسرائیل درباره استقرار نیروهای نظامی شما در طول مرزهای آن را درک میکنید؟ گفت: ما در سوریه حضوری نظامی داریم و ما به دعوت دولت سوریه در این کشور حاضر شده ایم و فقط هم برای مقابله با جهادی هاست. همه مشارکت ایران در مبارزه با تروریسم و افراطی گری را قبول دارند. ما به دلایل دیگری در آنجا حضور نداریم.
ظریف همچنین در پاسخ این سئوا که دولت دیگری هم هست که دقیقا سیزده سال قبل از اسرائیل تاسیس شده است و آن پادشاهی سعودی است آیا این پادشاهی مشروعیت بیشتری از اسرائیل دارد؟ گفت: این به عهده ایران نیست که تصمیم بگیرد که چه کسی باید بر شبه جزیره عربستان حکومت کند. خود مردمش هستند که تصمیم میگیرند. حداقل قضیه این است که مردمانش سرزمینهای متعلق به دیگران را اشغال نمیکنند. مردمانش! مردم شبه جزیره عربستان هیچکس دیگری را از آنجا بیرون نکردند. ما با عربستان سعودی اختلاف نظرهایی داریم. هیچ ادعایی هم درباره سرزمین آن نداریم.
ظریف در پاسخ این سئوال که سیاست ایرانی رئیس جمهوری ماکرون بر چهار پایه استوار است: توافق برجام، بندهای مربوط به پایان دهی به تعلیق غنی سازی، برنامه موشکی بالستیک و استراتژی منطقهای ایران. آیا این که دیگران درباره توسعه طلبی پارسها (ایرانیها) در منطقه خاورمیانه تردید کنند، برای شما قابل درک است؟ گفت: رئیس جمهور ماکرون به خوبی میداند که ما با او موافق نیستیم. بندهای مربوط به پایان دهی (به غنی سازی) موضوعیت ندارد، زیرا ما به درخواست طرف فرانسوی بود که به توافق برجام تعهدی را اضافه کردیم که هیچ وقت سلاح هستهای نداشته باشیم. از بعد تجهیزات نظامی و در بحث مربوط به بی ثباتی در منطقه نیز، این ایران نیست که باید در معرض انتقاد باشد. این غرب است که دهها میلیارد دلار تسلیحات به عربستان فروخته است که از همان تسلیحات برای بمباران مردم یمن استفاده میکند. از بعد هزینههای نظامی، ایران بسیار عاقلانهتر از همه دیگر کشورهای منطقه عمل میکند.
ظریف در ادامه افزود: امارات متحده عربی سالانه ۲۲ میلیارد دلار برای خریدهای تسلیحاتی است هزینه میکند در حالی که مردم بومی این کشور بیشتر از یک میلیون نفر نیستند. بودجه نظامی ایران با یک جمعیت هشتاد میلیون نفر حدود ۱۵ میلیارد دلار است.
خبرنگار لوفیگارو در ادامه با اشاره به این که رئیس جمهور ترامپ به طور علنی پیشنهاد کرده است که بدون پیش شرط با رهبر معظم { انقلاب اسلامی }ایران گفتگو کند و چرا ایران، همانند کره شمالی این فرصت را مغتنم نشمرد؟ ادعا میکند آیا رد این پیشنهاد به این علت نیست که نهادهای کشور شما پیچیده هستند یا اینکه همیشه فقط یک نفر درباره همه چیز تصمیم میگیرد؟
وزیر امور خارجه کشورمان در پاسخ گفت: ما دو سال و نیم برای مذاکرات برجام با هیات آمریکایی وقت گذاشتیم. از دید ما مهم نیست رهبران آمریکا عوض شوند؛ زیرا ما فقط دولتها را به رسمیت میشناسیم و نه تشکیلات اداری که یکی بعد از دیگری وارد کاخ سفید میشوند. این توافق بواسطه قطعنامه شماره ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد که خود آمریکاییها هم به آن رای داده اند (در حالیکه ما به آن رای نداده ایم و عضو شورای امنیت هم نبوده ایم!) از چنین اهمیت فراوانی برخوردار شده است.
ظریف در ادامه افزود:، اما بعد از آن، آمریکا به یکبار از این توافق بیرون میرود! ما برای خودمان احترام فوق العادهای قایل بوده ایم که پذیرفته ایم در این شرایط مذاکره کنیم.
وزیر امور خارجه کشورمان در پاسخ به این سئوال که امانوئل ماکرون گفته است وقتی شرایط اجازه بدهند به ایران سفر میکند. آیا شما آماده هستید شرایط مطلوب را برای این سفر فراهم کنید؟ گفت: این تصمیم به خود رئیس جمهور ماکرون بر میگردد. آنچه به ما مربوط میشود این است که ما خواهان آن هستیم که حوزه همکاری مان با فرانسه را توسعه ببخشیم. فرانسه و ایران دو کشوری هستند که هدف تروریسم بوده اند. به نفع ماست که همکاری بیشتری در این زمینه داشته باشیم.
انتهای پیام/