به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، پایگاه اینترنتی شبکه راشاتودی در مطلبی نوشت: کمیته جایزه نوبل چندی پیش اعلام کرد جایزه صلح نوبل را که در سال 1991 به «آنگ سان سوچی»، رهبر حزب حاکم میانمار اعطا شد، پس می گیرد. سوچی به دلیل امتناع از مخالفت با جنایت‌های ارتش میانمار علیه مسلمانان روهینگیا در ایالت راخین به شدت از سوی جامعه بین‌الملل و گروه‌های حقوق بشری مورد انتقاد قرار گرفت و همین امر زمینه را برای پس گرفتن جایزه نوبل او فراهم کرد.
سازمان عفو بین الملل که تلاش گسترده‌ای برای پس گرفتن جایزه صلح نوبل سوچی انجام می دهد به تازگی طوماری تحت عنوان «تغییر» منتشر کرده است که حامیان صلح با ثبت امضا، از کمیته نوبل می خواهند تا جایزه سوچی را از او بگیرند. در حال حاضر، تقریبا 500 هزار تن، این طومار را امضا کرده اند. در صورتی که تعداد امضاها به یک میلیون برسد جایزه صلح نوبل از سوچی پس گرفته می شود.
از سوی دیگر، کمیته مذکور باید شرایطی را در نظر بگیرد که دارندگان جایزه صلح نوبل پس از دریافت آن به اقدامات بشردوستانه و صلح آمیز خود ادامه دهند. علاوه بر آنگ سان سو چی، افراد دیگری نیز هستند که شایستگی داشتن این جایزه را ندارند.
یکی از این افراد باراک اوباما، رئیس جمهور سابق آمریکا است. او 9 ماه پس از ورود به کاخ سفید در سال 2009 جایزه صلح نوبل را بخاطر «تلاش فوق‌العاده برای تقویت دیپلماسی بین‌المللی و ترغیب به همکاری میان مردم» دریافت کرد ولی متاسفانه باراک اوباما نیز پس از دریافت این جایزه، امید کمیته نوبل را ناامید کرد. او در دو دوره ریاست جمهوری آمریکا هفت کشور مختلف را در خاورمیانه و آفریقا که بیشتر آنها مسلمان بودند، بمباران کرد. آمارها حاکی از آن است که فقط در سال پایانی ریاست جمهوری اوباما (2016)، آمریکا 26 هزار و 171 بمب در کشورهای مختلف ریخت که بیشتر آنها در عراق، سوریه و یمن بوده است.
استفن کالبرت، کمدین معروف آمریکایی در سال 2016 از اوباما پرسید برای چه جایزه نوبل دریافت کرده است. اوباما نیز در پاسخ گفت: صادقانه بگویم، هنوز هم نمی دانم. اگرچه در ظاهر، قضیه شوخی به نظر می رسد ولی اوباما در واقع پاسخ صحیح را داد.
در بخش دیگری از مطلب راشاتودی آمده است: ماهیت خارق العاده این جایزه به اصطلاح صلح پیشتر نیز زیر سوال رفته است. در سال 1973 جایزه صلح نوبل به هنری کیسینجر، مشاور امنیت ملی اسبق آمریکا برای پایان دادن به جنگ در ویتنام اعطا شد. این در حالی بود که او به طور مخفیانه شرایط را برای ایجاد تنش در کامبوج فراهم می کرد.
به نظر می رسد کمیته نوبل باید برای حفظ اعتبار، ارزش و ماهیت جایزه خود در بخش صلح، شرایطی را جهت باز پس گفتن جایزه نیز اعمال کند. آنگ سان سوچی، تنها فردی نیست که به رغم دریافت این جایزه، اصول اساسی صلح را زیر پا گذاشته است ولی از بخت او، شریط برای پس گرفتن جایزه او بهتر از اوباما یا کیسینجر است.
در حال حاضر، ملاله یوسف زی، که در سال 2012 هدف حمله طالبان قرار گرفت، به دلیل فعالیت هایش در عرصه آموزش دختران و امور بشردوستانه همچنان لایق این جایزه است. با وجود این، ضروری است که کمیته نوبل برای حفظ اعتبار جهانی خود، توجه و تحقیق بیشتری برای انتخاب نامزدهای خود مبذول کند.
انتهای پیام/