به گزارش خبرنگار نبض بازار گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، با افزایش تعرفه‌ی واردات و اعمال محدودیت‌های جدید، ارزان‌ترین محصول بیامو موسوم به سری یک، در فهرست خودرو‌های مجاز ورود به ایران قرار گرفته است. در این مطلب به بررسی جامع بی ام و ۱۲۰i و ۱۲۵i، پیش‌بینی قیمت احتمالی و مقایسه با دیگر مدل‌های بازار ایران می‌پردازیم.
به‌جرئت می‌توان گفت خودرو‌های ساخت آلمان، محبوب‌ترین محصولات صنعت حمل و نقل در سطح جهانی هستند. شهرت، مرسدس بنز، بیامو، پورشه، آئودی و فولکس واگن، بر کسی پوشیده نیست؛ هرچند قیمت متوسط آن‌ها، بالاتر از مدل‌های مشابه از دیگر کشور‌ها به نظر می‌رسد. از سویی دیگر، مالیات و عوارض گمرکی بر واردات خودرو، دست مردم را از مدل‌های آلمانی کوتاه کرده است. برخلاف بسیاری کشور‌های دنیا، حتی ورود خودرو‌های دست دوم نیز به ایران ممنوع است. فراموش نکنیم، به دلیل قانون جدید منع واردات خودرو با قیمت پایه‌ی بیش از ۴۰ هزار دلار، عملا قشر متمول و ثروتمند جامعه هم نمی‌توانند از لذت رانندگی با محصولات آلمانی بهره‌مند شود. با این اوصاف، مدل‌های ارزان‌قیمت بیامو نظیر ۱۲۰i و ۱۲۵i، دلخوشی جدید ثروتمندان ایرانی در بازار ناخوشایند داخلی خواهد بود.
شرکت بیامو (BMW) مخفف عبارت صنایع موتوری باوریا (BayerischeMotorenWerke: Bavarian Motor Works) در سال ۱۹۱۶ شکل گرفت. پیشرانه‌های هواپیما، اولین محصولات بیامو بودند؛ اما از سال ۱۹۲۳، موتورسیکلت و خودرو نیز به سبد آن اضافه شدند. پس از پایان جنگ جهانی دوم و حدود سال ۱۹۴۵، ساخت موتور هواپیما در بیامو، به فراموشی سپرده شد و تمرکز این برند بر وسایل نقلیه معطوف شد. بیامو از دیرباز علاقه‌مند ساخت مدل‌های اسپرت و شرکت در مسابقات اتومبیل‌رانی و موتورسواری بوده است؛ اما با تأسیس دپارتمان M. (مخفف نام کامل BMW Motorsport GmbH)، تقویت و شخصی‌سازی محصولات خود را انسجام داد. امروزه، برند‌های مطرحی نظیر رولزرویس و مینی هم زیر‌مجموعه‌ی بیامو هستند؛ ضمن اینکه بخش ساخت موتورسیکلت این شرکت به نام بیامو موتوراد (BMW Motorrad) با تولید ۲ میلیون دستگاه در سال، همچنان از محبوب‌ترین برند‌های دنیا محسوب می‌شود.
نسل اول بیامو سری یک، سال ۲۰۰۴ معرفی شد تا در کلاس لوکس کوچک، فعالیت کند. این خودرو، نسخه‌ای کوچک‌شده از پرفروش‌ترین محصول بیامو، سری ۳ بود، اما با فروش بیشتر در سال‌های بعد، به محصولی مستقل و صاحب‌سبک تبدیل شد. سری یک، امروزه در تیپ بدنه‌های مختلف عرضه می‌شود و علاوه بر حالت هاچبک یا صندوقدار، به‌صورت ۲ در، ۴ در و با سقف جمع‌شونده در سبد بیامو حضور دارد. ارزان‌ترین کراس‌اور بیامو، موسوم به X۱، پلت‌فرمی مشترک با بیامو سری یک دارد و در بازار‌هایی مثل آمریکا، به‌جای خودرو‌های ۱۲۰i و ۱۲۵i، ارزان‌ترین محصول بیامو محسوب می‌شود.
آخرین مدل بیامو سری یک، برای تولید در سال ۲۰۱۸ تغییر چهره داده است و به احتمال فراوان با طراحی جدید وارد ایران خواهد شد. این خودرو در آمریکا و کانادا فروخته نمی‌شود؛ درحالی‌که با بدنه‌ی هاچبک در اروپا حضور دارد و با تیپ صندوقدار (سدان) در آسیا و خصوصا چین قابل خرید است. هنوز مشخص نیست کدام تیپ بدنه از این سری، وارد کشور خواهند شد؛ اما با توجه به اطلاعیه‌ی رسمی وزارت صنعت، معدن و تجارت، خودرو‌های ۱۲۰i و ۱۲۵i با توجه به آستانه‌ی قیمت زیر ۴۰ هزار دلار، مشکلی برای حضور در ایران ندارند. با این اوصاف، واردات مدل‌های قدرتمندتر، نظیر M۱۴۰i با آپشن‌های سری M، بعید به نظر می‌رسد.
احتمال ورود خودرو‌های ۱۲۰i و ۱۲۵i با بدنه‌های صندوقدار و هاچبک وجود دارد؛ اما به نظر می‌رسد مدل هاچبک، شانس بیشتری برای حضور در ایران داشته باشد. علاوه بر ساختار بدنه، ادوات جزئی به‌کاررفته در تیپ‌های سدان و هاچبک، نظیر فرم چراغ‌ها و سپر نیز تفاوت‌هایی دارند که البته برای عامه‌ی مردم، چندان قابل تشخیص نیست و می‌توان از توضیح آن‌ها صرف نظر کرد. به بیان دیگر، می‌توان ادعا کرد مدل‌های مختلف سری یک، از سال ۲۰۱۲ تاکنون، صرفا با تغییر چهره (فیس‌لیفت) مواجه بوده‌اند و این خودروها، همچنان با نسل دوم و کد F۲۰/F۲۱ در سبد بیامو دیده می‌شوند.
در نمای روبه‌رو، چراغ‌های مدرن سری یک شدیدا مشابه سری ۵ است. بیامو در این بخش، از هالوژن‌های سنتی استفاده نمی‌کند و نسل جدید LED به شکل دایره، تأمین‌کننده‌ی روشنایی اصلی خودرو خواهد بود. نور روشنایی روز هم در این بخش به کار رفته است؛ درحالی‌که راننده می‌تواند از روشنای مربوط به یک نوار سرتاسری، در قسمت بالای کاسه چراغ نیز استفاده کند. این قسمت، حتی در حالت خاموش هم حالت تهاجمی و اسپرت سری یک را تقویت می‌کند. از تفاوت‌های مدل جدید با نسخه‌ی قبلی، می‌توان به انحنای زیر چراغ اشاره کرد که تشخیص سریع مدل ۲۰۱۷ از نمونه‌های قدیمی‌تر را ممکن می‌کند.
پیش‌تر اشاره شد که در تیپ‌های مختلف بدنه، تفاوت‌های ظاهری بین نسخه‌های مختلف سری یک وجود دارد. این موضوع نه‌تن‌ها با داشتن آپشن‌های سری M، بلکه در مدل دودر و چهاردر هاچبک هم دیده می‌شود. نسخه‌ی استاندارد بیامو سری یک، با بدنه‌ی هاچبک ۴ در، همراه مه‌شکن‌های دایره‌ای ارائه می‌شود؛ درحالی‌که همین خودرو به‌صورت سفارشی، قطعه‌ای اضافه بالای مه‌شکن دارد که می‌تواند سیاه یا نقره‌ای باشد. شاید استفاده از مه‌شکن‌های دایره‌ای، با توجه به کلاس قیمتی بیامو، کمی از حس لوکس سری یک کم کند؛ چراکه بسیاری محصولات مدرن دنیا، امروزه از LED برای این بخش استفاده می‌کنند. این موضوع به‌جای نمونه‌های استاندارد، روی بیامو سری یک با آپشن‌های سری M. انجام شده است و خبری از مه‌شکن دایره‌ای در سپر بیامو M۱۴۰i نیست.
طبق معمول محصولات بیامو، سری یک هم دارای جلوپنجره‌ی دوگانه یا اصطلاحا کلیه‌ای شکل است، اما می‌تواند در قسمت هدایت‌کننده‌ی هوا، رنگ‌های متفاوتی علاوه بر مشکی، نظیر نقره‌ای داشته باشد. فریم جلوپنجره هم با قاب براق کروم یا سیاه پیانویی، قابل خرید خواهد بود. از دیگر نکات مثبت در طراحی نمای روبه‌روی بیامو سری یک، می‌توان به حجم‌دهی استادانه در سپر اشاره کرد که علاوه بر تقویت جایگاه چراغ‌ها، مجرای هدایت هوای در سپر را حجیم و باابهت جلوه می‌دهد. شبیه به سری ۴، فرم رفت و برگشتی خطوط سپر که تاحدودی شبیه به عدد ۸ لاتین به نظر می‌رسد، به‌عنوان المانی از زبان طراحی این روز‌های بیامو، در سری یک دیده می‌شود. روی کاپوت جلو هم چهار خط حجم‌دهنده دیده می‌شود که علاوه بر اسپرت و خشن جلوه دادن سری یک، چشم بیننده را به سمت لوگوی سازنده هدایت می‌کند.
از نمای جانبی، خطوط مختصر، اما کاملا پخته‌ای روی بدنه دیده می‌شوند که درنهایت ظرافت و با حداقل شلوغی، به هاچبک بیامو شخصیت می‌دهند. در راستای دستگیره‌ها و از انتهای چراغ عقب، خط نسبتا عمیقی روی بدنه کشیده شده است که در اواسط گلگیر جلو، محو می‌شود. موازی با رکاب زیر در‌ها نیز خط دیگری وجود دارد که هنگام نزدیک شدن به چرخ عقب، با انحنایی جذاب به سمت بالا کشیده شده است. سری یک، در محدوده‌ی چرخ‌ها هم با برجستگی نامحسوسی ارائه می‌شود که جثه‌ی خودرو را حجیم‌تر از آنچه هست، نشان می‌دهد.
فرم کلی بدنه‌ی بیامو در مدل‌های هاچبک سری یک، تقریبا همان چیزی است که از یک خودروی بدون صندوق اسپرت انتظار داریم. طول کاپوت و اندازهی سقف، کاملا متناسب به نظر می‌رسد و چشم بیننده را در همان نگاه اول جذب می‌کند. فرم پنجره‌ها، خصوصا روی در عقب، فراتر از انتظار است و برخلاف بسیاری از هاچبک‌های دنیا، با خط زاویه‌دار لبه‌ی در، هیچ تماسی با حفره‌ی مربوط به چرخ عقب ندارد. اسپویلر کوتاه در انتهای سقف همراه با رینگ‌های اختصاصی بیامو، دیگر نکات مثبت سری یک از نمای جانبی هستند.
بر خلاف مدل‌های قبلی، نسخه‌ی جدید بیامو سری یک از چراغ عقب‌های بزرگ‌تری بهره می‌برد که مثل چراغ‌های جلو، شباهت زیادی به نمونه‌های استفاده‌شده در سری ۵ دارند؛ هرچند فرم چراغ‌ها با نوار‌های LED داخلی و کشیدگی روی بدنه، بسیار پیچیده و منحصربه‌فرد دیده می‌شود، طرح خاصی در قسمت عقب وجود ندارد و درپوش صندوق، صرفا با دو خط زاویه دار روی بدنه، حجم‌دهی شده است. روی سپر هم انحنای معمول در بسیاری خودرو‌های روز، از زیر چراغ‌ها تا لبه‌ی صندوق عقب دیده می‌شود. سری یک، جایگاه بسیار خوبی برای پلاک دارد و در نسخه‌های فول‌آپشن، در قسمت عقب از پلاستیک سیاه‌رنگ، دوری کرده است. البته نسخه‌ی پایه، همچنان با ادوات پلاستیکی در این بخش همراه خواهد بود؛ اما همچنان دارای جایگاه قابل قبولی برای اگزوز‌های دوگانه‌ی استیل ارائه می‌دهد. درپوش صندوق، طبق روال خودرو‌های بیامو، فاقد دستگیره‌ی روی بدنه است و با جابه‌جا کردن لوگوی سازنده باز می‌شود. آنتن کوسه‌ای، شیشه‌ی عقب با دید مناسب و چراغ ترمز‌های کوچک روی سپر، دیگر نمات مثبت در طراحی نمای پشت سری یک هستند.
در مجموع، نمی‌توان ایرادی از ظاهر و بدنه‌ی سری یک در مدل جدید گرفت؛ ضمن اینکه در مقایسه با نسل قبل و نمای کم‌هیجان آن، حس خوبی به بیننده منتقل می‌شود. این خودروی هاچبک با بدنه‌ی نسبتا کوچک، به لطف طراحی دقیق و هنرمندانه‌ی برند سازنده، با ابهت و آماده‌ی نبرد به نظر می‌رسد؛ درحالی‌که زیبایی قابل قبولی ارائه می‌کند. ابعاد نسخه‌ی هاچبک، عبارتند از: طول ۴۳۲۴ میلی‌متر، عرض ۱۷۶۵ میلی‌متر، ارتفاع سقف ۱۴۱۱ میلی‌متر و فاصله محور‌های ۲۶۹۰ میلی‌متر.
ورود به کابین سری یک، حسی آشنا برای علاقه‌مندان بیامو خواهد بود. زبان طراحی این خودروساز، بیش از یک دهه در محصولات مختلف رعایت شده است و با بروزرسانی جدید در مدل‌های مدرن سری یک نیز دیده می‌شود. برخلاف بسیاری از خودور‌های امروزی که در تیپ‌های مختلف با آپشن‌های متفاوت و کابین‌هایی با ادوات متنوع عرضه می‌شود، به سبب حضور نمایشگر لمسی در تمامی نسخه‌های سری یک؛ تقریبا همه‌ی مدل‌های این محصول بیامو شباهت بسیار زیادی به یکدیگر دارند.
آنچه بیش از دیگر اجزا، تفاوت و نوآوری در کابین بیامو سری یک را نشان می‌دهد، استفاده از نمایشگر لمسی ۶.۵ درمیان داشبورد نسخه‌ی پایه و ۸.۸ اینچ در مدل بالاتر است که با نصب در فریم سیاه و عریض، بسیار بزرگ‌تر به نظر می‌رسد. کمی پایین‌تر، تأکید بیامو بر ترکیب سنتی ادوات مختلف، کاملا اثبات می‌شود. مجرای هوای دوگانه با تنظیمات دستی و رنگ خاکستری تیره همراه با کلید‌های متعدد مربوط به کنترل سیستم صوتی و تهویه مطبوع، بدون فاصله‌ی قابل توجه، زیر نمایشگر قرار دارند. در قسمت تنظیم تهویه مطبوع، همچنان نمایشگر باریک سیاه با نوشته‌های دیجیتال نارنجی دیده می‌شود که برخلاف ظاهر قدیمی و مربوط به ۲ دهه قبل، همچنان جذاب و هماهنگ با دیگر اجزا عمل می‌کند. در این بخش، کلید‌های گردان با اندازه‌ای نسبتا کوچک و ساده، فاصله‌ی کمی با فرمان و دسترسی راننده دارند.
پشت فرمان، تفاوت خاصی بین سری یک و دیگر محصولات بیامو نظیر سری ۵ احساس می‌شود. خبری از چرم مرغوب و قطعات نقره‌ای رنگ متعدد روی فرمان نیست و سایز کوچک‌تر فرمان با مواد پلاستیک، حس لوکس خودرو را کاهش می‌دهد. بخش مربوط به بوق و لوگوی سازنده، برجستگی بیشتری پیدا کرده است و حجیم به نظر می‌رسد. پشت فرمان، خبری از نمایشگر‌های متعدد و فوق لوکس بیامو نیست؛ در عوض ترکیبی ساده و همه‌کس‌پسند دیده می‌شود که دارای ۲ دایره با فریم نقره‌ای برای سرعت و دور موتور است. این قسمت، البته با فناوری‌های مدرنی همراه است که در هاچبک‌های آسیایی وجود ندارد. نمایشگر TFT کوچکی در پایین پنل استفاده شده است که گرافیکی و چشم‌گیر عمل می‌کند. کمی بالاتر، سیستم اطلاع‌رسانی دیجیتال دیده می‌شود که همراه با جای‌گذاری بسیار خوب نشانگر سوخت و درجه حرارت پیشرانه در قسمت پایین پنل‌های دایره‌ای، نکات مثبت بیامو در طراحی پشت فرمان است.
برخلاف آنچه انتظار می‌رود، مواد به‌کاررفته در داشبورد سری یک چندان مرغوب نیست و خصوصا در قسمت بالا و زیر، تماما پلاستیک سخت است. از سویی دیگر، ادوات فلزی و نقره‌ای رنگ، حس خوبی به سرنشینان خودرو می‌دهند و با دست‌و‌دلبازی سازنده، تقریبا در سرتاسر داشبورد، تودری و بین صندلی‌های جلو دیده می‌شوند. پوشش به‌کاررفته در صندلی‌ها، تفاوت خاصی با دیگر محصولات بیامو ندارد و همچنان می‌توان از چرم مرغوب آن، حتی در دستگیره‌ی ترمز دستی لذت برد.
سری یک، دارای فضاسازی بسیارخوبی برای سرنشینان و اجسام است. این خودرو برای استفاده‌ی ۴ فرد بلند قد، کاملا مناسب خواهد بود و حتی در ردیف عقب، فاصله‌ی قابل قبولی بین زانو‌ها تا صندلی جلو و بالای سر تا سقف وجود دارد. با توجه به اینکه سری یک به‌صورت دیفرانسیل عقب تولید می‌شود، فضای کف اتاق در قسمت بین صندلی‌های عقب، برجستگی زیادی دارد. با این اوصاف و به دلیل عرض نسبتا کم خودرو، نمی‌توان راحتی چندانی برای سرنشین پنجم در ردیف عقب متصور شد. برای حمل بار نیز طراحی بسیار خوبی در بیامو سری یک انجام شده است؛ به‌طوری‌که جایگاه مخصوص بطری در تودری‌ها، محفظه‌ی داخل داشبورد، جالیوانی دوگانه نزدیک دسته دنده و حتی استراحتگاه بازو بین صندلی‌های جلو، کارآمد و جادار هستند.
در مجموع می‌توان از طراحی داخلی بیامو سری یک رضایت داشت و از این خودرو با توجه به اندازهی بدنه در کلاس هاچبک، به‌عنوان یکی از بهترین‌های دنیا نام برد. صندوق عقب با حجم استاندارد ۳۶۰ لیتر ارائه می‌شود؛ درحالی‌که با جمع کردن صندلی‌ها، به ۱۲۰۰ لیتر افزایش پیدا می‌کند.
بیامو سری یک با قوای محرک متنوعی قابل خرید است که شامل انواع بنزینی و دیزل می‌شود. این خودرو، همچنین با جعبه‌دنده‌های دستی یا اتوماتیک، همراه با سیستم انتقال گشتاور دیفرانسیل عقب یا ۴ چرخ محرک نیز قابل خرید در بازار اروپا است. با توجه به قوانین غیر قابل پیش‌بینی در زمینه‌ی واردات خودرو به کشور، معرفی اجمالی پیشرانه‌های بنزینی در ادامه‌ی مطلب آورده شده است.
ارزان‌ترین نمونه‌ی بیامو سری یک با قوای محرک بنزینی، کد ۱۱۸i دارد و اتفاقا در فهرست خودرو‌های مجاز برای وارداتدیده نمی‌شود. قدرت این مدل با پیشرانه‌ی ۱.۶ لیتری توئین‌توربو، ۱۳۸ اسب بخار در دور موتور ۴۴۰۰ دور بر دقیقه است؛ ضمن اینکه نهایت گشتاور ۲۲۰ نیوتن‌متر تولید می‌کند. چنین محصولی، ظرف ۸.۵ ثانیه از سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و نهایت سرعت ۲۱۰ کیلومتر بر ساعت ارائه می‌دهد. میانگین مصرف سوخت بیامو ۱۱۸i مدل ۲۰۱۷، حدود ۵.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است؛ درحالی‌که با سرعت ثابت بزرگراه، ۴.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر و با رانندگی آرام در ترافیک، ۶.۷ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر مصرف بنزین استاندارد اروپا خواهد داشت.
دیگر مدل بیامو سری یک با کد ۱۲۰i شناخته می‌شود و در فهرست خودرو‌های مجاز به واردات ایران حضور دارد. پیشرانه‌ی این محصول، ۴ سیلندر ۲ لیتری توئین‌توربو است و قدرت ۱۸۴ اسب بخار در دور موتور ۵۰۰۰ دور بردقیقه، همراه با گشتاور ۲۷۰ نیوتن‌متر از دور موتور ۱۳۵۰ دور بر دقیقه تولید می‌کند. بیامو ۱۲۰i در زمان ۷ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و نهایت سرعت ۲۲۵ کیلومتر بر ساعت خواهد داشت. میانگین مصرف سوخت این مدل، ۵.۵ تا ۶ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است و بسته به نوع رانندگی با سرعت‌های متفاوت، ۴.۷ تا ۷.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر، مصرف بنزین خواهد داشت.
بیامو ۱۲۵i مدل دیگری از سری یک است که شرایط ورود به ایران دارد. این خودرو، با پیشرانه‌ی ۴ سیلندر ۲ لیتری توئین‌توربو ارائه می‌شود، اما قدرت ۲۲۴ اسب بخار در دور موتور ۵۲۰۰ دور بر دقیقه و گشتاور ۳۱۰ نیوتن‌متر از دور موتور ۱۴۰۰ دور بر دقیقه تولید می‌کند. چنین محصولی در ۶ ثانیه از سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و نهایت سرعت ۲۴۵ کیلومتر بر ساعت فراهم خواهد کرد. میانگین مصرف سوخت بیامو ۱۲۵i، حدود ۵.۸ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است؛ درحالی‌که با سرعت ثابت جاده، ۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر و در ترافیک شهری، نزدیک به ۷.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر بنزین می‌سوزاند. در ادامه‌ی مطلب، می‌توانید بیننده‌ی تست جاده‌ی این خودرو در اتوبان‌های آلمان باشید.
جذاب‌ترین و البته گران‌ترین نسخه از بیامو سری یک، دارای پکیج فنی و امکانات رفاهی سری M. است. این خودرو با کد M۱۴۰i شناخته می‌شود و با پیشرانه‌ی ۶ سیلندر توئین‌توربو و ۳ لیتری، قدرت ۳۴۰ اسب بخار در دور موتور ۵۰۰ دور بر دقیقه فراهم می‌کند. این هاچبک اسپرت، در زمان ۴.۵ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و نهایت سرعت ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت خواهد داشت. بیامو M۱۴۰i، میانگین مصرف سوخت ۷ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر ارائه می‌دهد؛ درحالی‌که با سرعت ثابت جاده و ترافیک شهری، به ترتیب ۵.۸ لیتر و ۹.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر، مصرف بنزین خواهد داشت.
محصولات بیامو در کلاس خودرو‌های لوکس طبقه‌بندی می‌شوند و طبیعتا، همراه با کیفیت بالای فنی، دارای تجهیزات اضافه و امکانات رفاهی متنوعی هستند. با توجه به فهرست طولانی آپشن‌ها در نسخه‌های مختلف بیامو سری یک و نامشخص بودن مدل وارداتی، در ادامه‌ی مطلب به مهم‌ترین امکانات این خودروها، می‌پردازیم.
پیش‌تر اشاره شد که مدل‌های مختلف بیامو سری یک در مدل‌های ۱۲۰i و ۱۲۵i، می‌توانند ۴ چرخ محرک (xDrive) یا دیفرانسیل عقب باشند. از سویی دیگر، جعبه‌دنده‌های دستی ۶ سرعته یا اتوماتیک استپترونیک ۸ سرعته با قابلیت تعویض به وسیله‌ی پدال‌های پشت فرمان نیز قابل سفارش هستند. تمامی مدل‌های این گروه به‌صورت استاندارد دارای کروز کنترل ساده، فناوری استارت و استاپ خودکار پیشرانه، بازیابی انرژی در زمان ترمز و فرمان برقی خواهند بود.
در نمای ظاهری، ۱۱ طرح رینگ متفاوت با سایز‌های ۱۶، ۱۷و ۱۸ اینچ همراه با لاستیک‌هایی به پن‌های ۲۰۵، ۲۲۵ و ۲۴۵ میلی‌متر، برای بیامو سری یک، پیش‌بینی شده است. رنگ‌های بدنه نیز ۲ نوع مشکی، ۲ نوع سفید، ۳ نوع آبی، همراه با خاکستری، نقره‌ای، قرمز و نارنجی خواهند بود، ضمن اینکه برآمدگی‌های داخل جلوپنجره هم می‌توانند سیاه یا کروم براق باشند. قابلیت حرکت با لاستیک پنچر (Run flat tires)، جمع‌کننده‌ی برقی آینه‌بغل‌ها، شوینده‌ی چراغ‌های اصلی و فناوری پخش نور هوشمند (Adaptive LED Headlights) نیز در بیامو سری یک به‌صورت سفارشی است؛ اما چراغ‌های اصلی LED در جلو و عقب، همراه با مه‌شکن‌های روبه‌رو، در همه‌ی مدل‌ها وجود دارند.
در فضای داخلی، نمایشگر نسخه‌ی پایه، ۶.۵ اینچ است، اما می‌تواند با نمونه‌ی عریض‌تر در اندازهی ۸.۸ اینچ تعویض شود. ناوبری ماهواره‌ای، کامپیوتر سفر، سیستم صوتی قدرتمند از برند هارمن کاردون (Harman Kardon)، دوربین پارک، کروز کنترل هوشمند با قابلیت افزایش و کاهش سرعت با توجه به ترافیک، پارک خودکار، تهویه‌ی مطبوع اتوماتیک یک طرفه یا دوگانه، شیشه‌ی ضد آفتاب، اطلاع‌رسانی آنلاین از وضعیت ترافیک و سرویس‌های فنی بیامو، سنسور باران، تنظیم برقی صندلی‌های جلو با حافظه، گرم‌کن ۴ صندلی، آینه‌ی عقب، همراه فرمان و صندلی‌های تمام چرم با طرح‌ها و رنگ‌های متنوع، آپشن‌های متنوع بیامو سری یک در نسخه‌های مختلف هستند.
بیامو سری یک، مخصوص بازار اروپا و آسیا تولید می‌شود. با این حساب، تست‌های بنیاد ایمنی خودرو‌های اروپا (Euro NCAP) مهم‌ترین مرجع بازرسی فنی از توانایی‌های ایمنی مدل‌های ۱۲۰i و ۱۲۵i محسوب می‌شود. این گروه خودروها، در سال ۲۰۱۲ آزمایشات مربوط به تست تصادف و آپشن‌های ایمنی را با موفقیت پشت سر گذاشته‌اند و موفق به دریافت ۵ ستاره شده‌اند.
با توجه به اینکه مدل فعلی بیامو سری یک، همچنان از پلت‌فرم و ساختار بدنه‌ی نسخه‌ی تولیدی در سال ۲۰۱۲ استفاده می‌کند؛ آزمایش جدید توسط بنیاد ایمنی خودرو‌های اروپا روی این خودرو انجام نشده است. بر اساس گزارش این نهاد در همان زمان، سری یک برای سرنشین بالغ، ایمنی ۹۱ درصد در انواع برخورد به همراه خواهد داشت؛ درحالی‌که این میزان برای کودکان و سرنشین ردیف دوم ۸۳ درصد خواهد بود. عابران پیاده هم در صورت تصادف با این خودرو، ۶۳ درصد احتمال زنده ماندن دارند. امتیاز مربوط به آپشن‌های حفاظتی این محصول، ۸۶ درصد محاسبه شده است.
۶ کیسه‌ی هوا، شامل ۲ عدد ایربگ اصلی و ۲ عدد ایربگ جانبی برای سرنشینان جلو، همراه ۲ عدد ایربگ پرده‌ای سراسری در این خودرو به‌صورت استاندارد وجود دارد. فناوری‌های ترمز خودکار، هشدار خروج از لاین، تشخیص اجسام در نقطه‌ی کور، تحلیل حرکت عابران و توقف اتوماتیک، امکانات قابل انتخاب برای مدل‌های مختلف بیامو سری یک هستند. این خودرو، با کابین مقاوم (passenger cell) طراحی شده است تا ضربات ناشی از برخورد را کنترل کند. در کنار ترمز‌های قدرتمند و هوشمند ضد قفل (ABS)، فناوری حفظ تعادل بیامو (Dynamic Stability Control) و آماده‌سازی ترمز پیش از تصادف (Approach control warning)، نقش زیادی در افزایش ایمنی، حین شرایط اضطراری خواهد داشت.
تست فنی محصولات بیامو سری یک، هنوز در داخل کشور امکان‌پذیر نیست. با این شرایط، به سراغ رسانه‌های معتبر دنیا در صنعت خودرو رفتیم تا نتیجه‌ی تست‌های فنی کارشناسان خارجی درباره‌ی کلاس یک بیامو را جویا شویم. البته نباید فراموش کنیم که قیمت نهایی این محصول با بدنه‌ی نسبتا کوچک هاچبک در ارزان‌ترین مدل بنزینی، ۳۰ هزار دلار است و گران‌تر از خودرو‌های محبوب بازار ایران، نظیر تویوتا کمری و هیوندای سانتافه با آستانه‌ی قیمت ۲۵ هزار دلار خواهد بود.
از نظر ظاهری، می‌توان اطمینان داشت که بیامو سری یک علاقه‌مندان کلاس هاچبک را به سمت خود جذب می‌کند. حتی اگر لوگوی چشم‌گیر سازنده و حالت خاص جلوپنجره‌ی بیامو را در نظر نگیریم؛ فرم چراغ‌ها و سپر جلوی خودرو، زیبایی قابل قبولی فراهم می‌کند. سری یک، خصوصا در ایران، نگاه را به سمت خود می‌کشد و به سختی می‌توان ایرادی از طراحی بدنه‌ی آن گرفت. از نمای جانبی هم تفاوت محصول بیامو با هاچبک‌های مشهور دنیا نظیر فولکس واگن گلف، کاملا مشخص است و از فرم بدنه، رینگ‌های اسپرت و خلاقیت‌هایی مثل فریم در‌های عقب، متوجه لوکس بودن خودرو می‌شویم. چنین شرایطی، مشوق خریدار متمول سری یک در پرداخت مبلغ نسبتا بالای آن خواهد بود.
پیش‌تر اشاره کردیم که در کابین خودرو، راحتی بسیار خوبی برای ۴ سرنشین مهیا است. کارکردن با نمایشگر مدرن و لمسی روی داشبورد، لذت‌بخش و تجربه‌ای کم‌نظیر در سرعت پاسخ‌گویی آن خواهد بود. ادوات لوکس و هماهنگ با فناوری مدرن، نظیر دسته دنده‌ی اختصاصی بیامو و جوی‌استیک گردان، حس بسیار خوبی به راننده می‌دهد و ارزان‌قیمت بودن مواد به‌کاررفته در داشبورد را کاملا جبران می‌کند. سوار و پیاده شدن به بیامو سری یک جدید، چندان ساده نیست و خصوصا برای سرنشینان ردیف جلو، چنانچه قد کوتاهی داشته باشند؛ مشکلاتی به همراه دارد. صندوق عقب هم چندان جادار نیست و با حجم ۳۶۰ لیتر و برآمدگی سپر که برداشتن اجسام سنگین را سخت می‌کند، مناسب سفر‌های طولانی نخواهد بود.
رانندگی با بیامو سری یک، حتی در ارزان نسخه هم تجربه‌ای لذت بخش است. خودرو‌های هاچبک، عموما هیجان بیشتری به راننده می‌دهند و فراتر از سدان‌های خانوادگی یا شاسی‌بلندها، حس ناب شتاب‌گیری‌های ناگهانی را به سرنشینان منتقل می‌کنند. این موضوع یقینا در محصولی ساخت بیامو دیده می‌شود و مدل‌های ۱۲۰i و ۱۲۵i، با رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت در زمانی بین ۶ تا ۷ ثانیه، راضی‌کننده به نظر می‌رسند. از سویی دیگر، مدیریت فعال سیستم تعلیق و فنربندی، باعث می‌شود مانور در پیچ‌های تند به بهترین شکل صورت پذیرد و به لطف انتقال نیرو در چرخ‌ها عقب، رانندگی اسپرت و حتی دریفت کردن ممکن شود. از معدود نکات منفی در کیفیت ساخت، می‌توان به لرزش جزئی فرمان به هنگام درجا کار کردن خودرو، اشاره کرد که برای محصولی در کلاس بیامو، اهمیت پیدا می‌کند.
از نظر راحتی در استفاده‌ی روزانه، تا حدودی می‌توان به سری یک، امتیاز کامل داد. مصرف سوخت پایین، فنربندی نرم و لذت کار با آپشن‌ها، نکات مثبت رانندگی با مدل‌های ۱۲۰i و ۱۲۵i هستند. از دیدگاه ایمنی هم به لطف فناوری‌هایی نظیر ترمز خودکار و سیستم تشخیص عابران (در نسخه‌ی فول آپشن)، آرامش زیادی به سرنشینان منتقل می‌شود. جوی استیک روی کنسول، خدمات و سرگرمی‌های آنلاین (Online Entertainment)، رابط هوشمند تبادل اطلاعات بین خودرو و گوشی هوشمند (Connected Drive)، ناوبری مدرن ماهواره‌ای (navigation system Professional) و مود‌های رانندگی اسپرت، نرم (Comfort) و اکوپرو (ECO PRO)، تجربه‌ی کم‌نظیری از جدیدترین فناوری‌های دنیای خودرو، برای کاربران بیامو سری یک هستند.
در مجموع، نمی‌توان به جز قیمت بالا، ایراد دیگری به هاچبک بیامو گرفت. برای عامه‌ی مردم ساکن کشور‌های جهان سوم نظیر ایران، پرداخت هزینه‌ی چند صد میلیونی در ازای خرید یک وسیله‌ی نقلیه‌ی کامپکت، عجیب به نظر می‌رسد و حتی اقشار متمول جامعه نیز ترجیح می‌دهند از محصول کم‌هزینه‌تری، به‌عنوان خودروی دوم استفاده کنند. بیامو سری یک در ایران، صرفا مناسب علاقه‌مندان خودرو‌های اسپرت آلمانی با بودجه‌ی نامحدود خواهد بود؛ چراکه واردات تمامی محصولات ساخت مرسدس بنز و پورشه، با منع قانونی روبه‌رو است.
به احتمال فراوان، فروش چنین خودرو‌هایی توسط نمایندگی بیامو، با سفارش قبلی و پرداخت وجه پیش‌خرید خواهد بود. هرچند دیگر مدل‌های وارداتی از دیگر برند‌ها نیز با افزایش قیمت چشم‌گیری مواجه هستند؛ کراس‌اور‌های محبوب بازار، نظیر رنو کولئوس، هیوندای سانتافه و کیا سورنتو، همچنان با قیمتی معادل نسخه‌ی پایه‌ی بیامو ۱۲۰i عرضه می‌شوند و در نگاه عامه‌ی مردم، جذاب‌تر از یک هاچبک به نظر می‌رسند.
انتهای پیام/