به گزارش خبرنگار نبض بازار گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، کپچر کراس‌اوور کامپکت شرکت خودروسازی رنو است که در ابتدا در قالب یک طرح مفهومی در نمایشگاه خودرو ژنو ۲۰۱۱ به نمایش گذاشته شد؛ اما نسخه‌ی تجاری این خودرو در سال ۲۰۱۳ و در همان نمایشگاه رونمایی و فروش آن نیز در آوریل همان سال در کشور فرانسه آغاز شد.
طی سال‌های گذشته در بازار خودروی بسیاری از کشور‌های دنیا، کلاس خودرو‌های کراس‌اوور و شاسی‌بلند به محبوبیت چشم‌گیری دست یافته است؛ در این بین خودرو‌های کراس‌اوور جمع‌وجور به دلیل عملکرد قابل قبول، فضای مناسب و قیمت مناسبی که دارند، به انتخاب بسیاری از افراد به‌خصوص جوانان بدل شده‌اند. شرکت رنو نیز برای بهره‌گیری از این گرایش به‌وجودآمده و سوددهی بیشتر، با عرضه‌ی خودروی زیبایی همچون کپچر، سعی دارد به رقابت با کمپانی‌های دیگر فعال در این حوزه بپردازد.
شرکت رنو خودروی کراس‌اوور کپچر ۲۰۱۷ را در نسخه‌های متنوعی با پیشرانه‌های بنزینی و دیزلی عرضه می‌کند. نسخه‌های بنزینی این خودرو با پیشرانه‌هایی با حجم ۸۹۸ و ۱۱۹۷ سی‌سی عرضه می‌شوند. بر اساس اطلاعات موجود در وب سایت رنو، این پیشرانه‌ها به ترتیب قادر به تولید توان بیشینه‌ی ۹۰ و ۱۲۰ اسب بخار هستند. توان بیشینه‌ی هردوی این پیشرانه‌ها در دور موتور ۵۰۰۰ دور بر دقیقه در دسترس است.
رنو نمونه‌ی ضعیف‌تر این پیشرانه را تنها با جعبه‌دنده‌ی دستی همراه می‌کند؛ اما مدل‌هایی که با پیشرانه‌ی ۱۲۰ اسب بخاری عرضه می‌شوند، با دو نوع جعبه‌دنده‌ی ۶ سرعته‌ی دستی و ۶ سرعته‌ی اتوماتیک دو کلاچه قابل سفارش هستند. یکی از نکات ناامیدکننده در ارتباط با کراس‌اوور رنو کپچر بهره نبردن آن از سیستم چهارچرخ محرک است؛ توان خروجی پیشرانه‌ی این خودرو تنها به چرخ‌های جلوی آن منتقل می‌شود و به‌طور حتم این مسئله تأثیری منفی در عملکرد خودروی مورد بحث خواهد داشت.
کراس‌اوور رنو کپچر در داخل کشور توسط شرکت ایران خودرو و تنها با پیشرانه‌ی ۱.۲ لیتری و جعبه‌دنده‌ی خودکار عرضه می‌شود.
پیشرانه‌ی یادشده از چهار سیلندر و ۱۶ سوپاپ تشکیل شده است و از توربوشارژر نیز بهره می‌برد، ضمن آنکه عملکرد سوپاپ‌های آن توسط سیستم VVT یا سیستم زمان‌بندی متغیر سوپاپ‌ها، تنظیم می‌شود.
طبق اعلام ایران‌خودرو، این پیشرانه قادر است حداکثر توان ۱۲۰ اسب بخار و حداکثر گشتاور ۱۹۰ نیوتن‌متر، به‌ترتیب در دور‌های موتور ۴۹۰۰ و ۲۰۰۰ دور بر دقیقه تولید کند. حداکثر سرعت رنو کپچر ۱۹۲ کیلومتر بر ساعت و مدت‌زمان مورد نیاز برای رسیدن آن از حالت سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت، ۱۰.۹ ثانیه است. ایران‌خودرو میزان مصرف سوخت رنو کپچر را در حالت ترکیبی، ۵.۹ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر اعلام کرده است.
در مورد سیستم تعلیق رنو کپچر نیز باید بگوییم کمپانی سازنده‌ی فرانسوی، سیستم تعلیق جلو را از نوع مک‌فرسون مستقل و بخش عقب را از نوع سیستم تعلیق نیمه‌مستقل با فنر‌های پیچشی انتخاب کرده است. رنو برای چرخ‌های جلوی این خودرو ترمز دیسکی انتخاب کرده است؛ اما برای چرخ‌های عقب، از ترمز‌های کاسه‌ای استفاده شده است. این موضوع را می‌توان یکی از نقاط ضعف رنو کپچر دانست.
کپچر از همان پلتفرمی استفاده می‌کند که پیش از این در خودرو‌های نیسان جوک و رنو کلیو به کار گرفته شده بود. این خودرو با طول۴۱۲۲ میلی‌متری خود، اندکی از هاچبک کلیو با طول۳۹۸۶ میلی‌متر طویل‌تر؛ اما به میزان اندکی از نیسان جوک ۴۱۳۵ میلی‌متری کوتاه‌تر است.
این خودرو زیر نظر لارنس ون دن اکر، مدیر واحد طراحی کمپانی رنو طراحی شده است و بنویت بوشارد، مدیر واحد تولید رنو از آن به‌عنوان «کراس‌اوور غیرتهاجمی و کامپکتی» یاد می‌کند که «بسیار کاربرپسند» است. در نمای خارجی رنو کپچر از دو رنگ استفاده شده است و طراحی آن از بسیاری لحاظ به رنو کلیو، برادر کوچک‌تر این خودرو شباهت دارد؛ چراغ‌های جلویی که تا بخش جانبی خودرو کشیده شده‌اند، نشان بزرگ رنو که در دماغه‌ی خودرو نصب شده است و انحنای جانبی جذاب، از جمله‌ی شباهت‌های بین دو خودروی یادشده هستند.
در نمای عقب خودرو، چراغ‌های کوچک و عریض رنو کپچر به همراه ستون‌های انتهایی پنجره‌ها که به سمت بالا کشیده شده‌اند بر پویایی و جذابیت آن افزوده‌اند؛ درحالی‌که قوس عریض و برجسته‌ی چرخ‌های آن، حس خودرویی اسپرت را القاء می‌کنند. روی‌هم‌رفته طراحی نمای خارجی رنو کپچر بسیار جذاب و خاص است و نمی‌توان ایراد خاصی از این لحاظ به آن وارد کرد. کپچر خودرویی است که با طراحی چشم‌گیر و زیبا، می‌تواند نگاه‌ها را به سوی خود معطوف کند. طبق ادعای رنو، این خودرو به گونه‌ای طراحی شده است تا نقش خودرویی چندمنظوره (MPV) را داشته باشد.
رنو برای هماهنگی بهتر نمای داخلی و خارجی کپچر، در داخل کابین نیز از دو رنگ استفاده کرده است. متأسفانه فضای داخلی این خودرو به‌اندازه‌ی نمای خارجی آن جذاب نیست و طراحی بسیار ساده‌ای دارد. مواد به‌کاررفته در ساخت بخش‌های مختلف کابین مانند داشبورد و کنسول از نوع پلاستیک سخت هستند و کیفیت چندان بالایی ندارند.
با وجود ابعاد کلی کوچک کپچر، ارتفاع نسبتا بلند آن، فضای مناسبی برای سر سرنشینان ردیف جلو و عقب خودرو فراهم کرده است. فضای در نظر گرفته‌شده برای پا‌های سرنشینان نیز کافی به نظر می‌رسد. البته امکان جابه‌جایی صندلی‌های عقب نیز برای تنظیم فضای پا برای سرنشینان عقب فراهم شده است؛ به لطف این قابلیت می‌توان حجم فضای بار را نیز بسته به نیاز، بین ۳۷۷ و ۴۵۵ لیتر تغییر داد.
در حالت کلی، اگرچه کابین رنو کپچر طراحی ساده و مناسبی دارد؛ اما برخی رقبای آن اعم از پژو ۲۰۰۸، طراحی جذاب‌تر و چشم‌نوازتری دارند. کراس‌اوور پژو به لحاظ کیفیت مواد به‌کاررفته در کابین نیز به رقیب فرانسوی خود برتری دارد. البته کابین کپچر مشکلات دیگری نیز دارد؛ طبق نظر برخی کارشناسان، صندلی‌های کپچر در ارتفاع نسبتا پایینی قرار گرفته‌اند و از این رو سوارشدن به این خودرو، چندان حس یک خودروی کراس‌اوور را به سرنشینان منتقل نمی‌کند؛ ضمن آنکه برخی دید شیشه‌ی عقب خودرو را مناسب نمی‌دانند و از این رو استفاده از دوربین عقب را توصیه می‌کنند.
رنو کپچر از امکانات رفاهی نسبتا مناسبی بهره می‌برد که از بین آن‌ها می‌توان به مواردی همچون کروز کنترل و سیستم محدودکننده‌ی سرعت، سیستم مصرف بهینه‌ی پیشرانه (ECO-Mode)، سیستم کنترل پایداری الکترونیکی ESP، سیستم کنترل حرکت در سربالایی HSA، سنسور پارک و دوربین دنده‌عقب، سیستم ورود و خروج با کارت، استارت هوشمند و سیستم پایش فشار تایر‌ها اشاره کرد.
رنو به این کراس‌اوور قابلیت‌های دیگری نظیر برف‌پاک‌کن خودکار مجهز به سنسور باران، سیستم قفل ضد سرقت، آینه‌های جانبی الکترونیکی و مجهز به گرم‌کن، سنسور اتوماتیک نور چراغ‌ها و صندلی‌های جلوی مجهز به گرم کن نیز اضافه کرده است. سیستم سرگرمی رنو کپچر شامل مواردی همچون نمایشگر ۷ اینچی لمسی، پورت USB و AUX، بلوتوث، چهار اسپیکر و سیستم موقعیت‌یابی جی‌پی‌اس است، ضمن آن که امکان اتصال گوشی هوشمند نیز به این سیستم وجود دارد.
شرکت رنو کراس‌اوور زیبای خود را به مجموعه‌ای متنوع از سیستم‌های ایمنی مانند سیستم ترمز ضد قفل ABS، سیستم توزیع الکترونیکی نیروی ترمز EBD، سیستم ترمز کمکی در مواقع اضطراری EBA، قلاب‌های ISOFIX برای نصب صندلی‌های ویژه‌ی کودک، قفل مرکزی و ورود بدون کلید و در نهایت کمربند ایمنی جلو به همراه پیش‌کشنده اشاره کرد. رنو کپچر از چهار کیسه‌ی هوای ایمنی بهره می‌برد؛ دو کیسه‌ی هوا مسئولیت حفاظت از راننده و سرنشین جلو را در تصادفات روبه‌رو بر عهده دارند. کیسه‌های هوای جانبی نیز از بدن سرنشینان ردیف جلو در برخورد‌های جانبی محافظت می‌کنند.
سیستم تعلیق کپچر در سرعت‌های پایین عملکرد بسیار خوبی دارد و به‌خوبی ارتعاش‌های حاصل از ناهمواری‌های جاده را جذب می‌کند. این خودرو عمدتا یکی از راحت‌ترین تجربه‌های سواری را در کلاس خود ارائه می‌دهد؛ اما در سرعت‌های بالا و حین گذر از پستی‌ها و بلندی‌ها، عملکرد سیستم تعلیق خودرو، کمی با مشکل مواجه می‌شود.
از آنجایی که کپچر بر مبنای برادر کوچک هاچبک خود، کلیو، توسعه داده شده است؛ هندلینگ آن نیز تا حدودی به خودروی یادشده شباهت دارد؛ این کراس‌اوور توانایی خوبی در گذر از پیچ‌ها دارد، چسبندگی مناسب با جاده و پاسخ‌دهی فرمان بسیار قابل اتکا، از دیگر توانایی‌های رنو کپچر در بخش هندلینگ و فرمان‌پذیری است.
چنانچه پیشرانه در حال کار در دور‌های موتور بسیار بالا نباشد؛ صدای آن به‌خوبی حذف می‌شود و در داخل کابین شنیده نمی‌شود. ضمن آنکه نویز‌های محیطی و جاده‌ای در داخل کابین در حد آزاردهنده‌ای به گوش نمی‌رسد. از همین رو سواری آرام و راحتی توسط کپچر برای سرنشینان به ارمغان می‌آید.
کپچر را می‌توان یکی از کراس‌اوور‌های پرطرفدار اروپا دانست که جزو محصولات پرفروش شرکت رنو نیز محسوب می‌شود. این خودرو در حال حاضر جزوی از محصولات ایران‌خودرو به‌حساب می‌آید و شامل گارانتی ۳ ساله‌ی این شرکت نیز می‌شود؛ اما با توجه به راه‌اندازی قریب‌الوقوع خط تولید پژو ۲۰۰۸ در واحد‌های تولید ایران‌خودرو، ممکن است رنو نیز نسبت به همکاری با سایپا یا اطلس‌خودرو جهت مونتاژ آن در ایران اقدام کند.
به‌طور کلی مالکان رنو کپچر از عملکرد پیشرانه و جعبه‌دنده‌ی آن رضایت دارند و عمده‌ی شکایات آن‌ها به نوردهی نامناسب چراغ‌های هالوژنی، عملکرد نامناسب سیستم تعلیق عقب و انتقال تکان‌ها به سرنشینان ردیف عقب، کیفیت نامطلوب مواد به‌کاررفته در ساخت داشبورد و کیفیت پایین سیستم صوتی خودرو بازمی‌گردد.
انتهای پیام/