مظاهریان گفت: هم‌اکنون بیش از 2.6 میلیون واحد خالی در کشور وجود دارد و دخالت‌های دولت در بازارهای اولیه با تکیه بر ابزارهای دولتی می‌تواند زمینه‌ساز افزایش این واحدها شود.
وی با بیان اینکه دخالت در بازار چگونه باید باشد، گفت: در بسیاری از کشورهای جهان و توسعه یافته هر اتفاقی که رخ می‌دهد، مسئولان بعد از برهم خوردن عدم تعادل وارد می‌شوند.
مظاهریان با بیان اینکه بازار مسکن در دو حوزه بازار مصرفی و سرمایه‌گذاری تعریف می‌شود، افزود: مسکن یک بازار مصرفی است که بر اساس تقاضاها شکل می‌گیرد و بازار مرتبط با بخش سرمایه‌گذاری به عنوان یک کالای با دوامی است که کارکردهای کاملا متفاوت با حوزه مسکن دارد.
وی ادامه داد: بازار مسکن دارای شرایط خاصی است که متقاضیان با سرمایه‌های در دست خود وارد این بازار می‌شوند.
مظاهریان تأکید کرد: در سال گذشته بازار مسکن یک بازار کاملا مصرفی بود اما در چند ماهه اخیر به دلیل تغییرات ایجاد شده در حوزه ارز این بازار تحت تاثیر قرار گرفته و دچار عدم تعادل شده است.
وی با بیان اینکه سیاستگذاری حوزه مسکن با چندین ساختار در ارتباط است، افزود: ساختار کلان اقتصاد عبارت است از نرخ بهره بانکی (خصوصی)، رشد اقتصادی و اندازه کل اقتصاد، توانایی پرداخت وام‌های مسکن و مشارکت بخش خصوصی، ساختار رفاهی (عبارت است از ساختارهای پس‌انداز مسکن برای کارمندان، وضعیت صندوق‌های بازنشستگی، نرخ دسترسی به شغل، عادت‌های اجتماعی در زمینه مسکن)، سلامت روانی جامعه (نرخ امید به آینده، امنیت شغلی، اعتماد به ساختار اقتصادی) از مهم‌ترین سیاستگذاری‌های حوزه مسکن به شمار می‌روند.
مظاهریان با بیان اینکه دولت‌ها در بازار مبتنی بر سرمایه‌گذاری نباید دخالت کنند، گفت: در چنین شرایطی که عدم تعادل در بازارهای مصرفی ایجاد شده است، دخالت‌های دولت باید کاملا محدود باشد.
وی با بیان اینکه دولت‌هایی که نقش اصلی و تعیین کننده در بازار مسکن دارند می‌توانند در ارتباط با بازار مسکن وارد شوند، افزود: دولت‌هایی که نقش واسطه‌ای دارند و تنها از طریق حمایت‌های بسیار مشخص به اقشار کم درآمد جامعه کمک می‌کنند، می‌توانند در چارچوب بازار مسکن وارد شوند.
مظاهریان از وجود یک چالش بزرگ در بازار اقتصادی و مسکن خبر داد و افزود: هم اکنون یک چهارم جمعیت در حاشیه شهرها به سر می‌برند و کیفیت زندگی در این مناطق بسیار کاهش یافته است.
وی به تبعات دخالت مستقیم دولت در بازار مسکن اشاره کرد و گفت: دولت در طرح مسکن مهر وارد شد و با دخالت‌های مستقیم خود زمینه‌ساز ادامه یافتن این طرح بعد از گذشت 10 سال شد.
مظاهریان توضیح داد: اگر دولت اجازه می‌داد در طرح مسکن مهر؛ بخش خصوصی، انبوه‌سازان و تعاونی‌ها خود اجرای این طرح را ادامه دهند هم اکنون این پروژه به پایان رسیده بود.
وی افزود: دخالت‌های دولت در بخش مصرفی باید تنها در شرایط خاص و بسیار محدود باشد.
مظاهریان تصریح کرد: تجربه جهانی به ویژه بعد از جنگ جهانی نشان می‌دهد که دخالت دولت‌ها در بازار و در طول زمان محدود باید باشد.
وی با بیان اینکه طرح مسکن اجتماعی تشویق به اجرای طرح مسکن‌های سازمانی، کنترل عرضه و تقاضاهای کاذب از جمله طرح‌هایی است که دولت می‌تواند دخالت کند، گفت: در بازار دوم بازار مسکن در طی زمانی خودش را تنظیم می‌کند و بر مبنای عرضه و تقاضا به تعادل می‌رسد در نتیجه نقش دولت‌ها در اینجا کاملا نظارتی است.
وزیر راه و شهرسازی به پارامترهایی که تعادل را در بازار مسکن مختل می‌کنند اشاره کرد و افزود: کیفیت ساخت مسکن سکونت غیر رسمی، حاشیه نشینی، تأمین دسترسی به مسکن برای دهک‌های چند برخوردار، شسکت بازار که عمدتا ناشی از عدم وجود تعادل بین عرضه و تقاضا است از مهم‌ترین پارامترهایی است که تعادل را در بازار مسکن مختل می‌کند.
مظاهریان تاکید کرد: در صورتیکه که دولت در بازار مسکن کمترین دخالت را داشته باشد می‌توانید شاهد بازار مسکن رقابتی و افزایش زمینه‌های همکاری بخش خصوصی و نهادهای عمومی باشیم.
معاون وزیر راه و شهرسازی در ادامه به اخذ مالیات از سرمایه‌گذاران و نقش آن در استفاده بهینه از حوزه سرمایه‌گذاری اشاره کرد و افزود: در بسیاری از کشورهای توسعه یافته 98 درصد از مردم مالیات می‌دهند و هزینه‌های دریافتی دولت از مالیات کاملا مشخص و شفاف است اما در ایران متاسفانه فرارهای مالیاتی به هیچ عنوان روشن نیست و ما باید به صورت مداوم به دنبال فرارهای مالیاتی باشیم.
وی گفت: هم‌اکنون بازار مسکن از تعادل خارج شده و ما باید با همکاری بخش خصوصی و ورود محدود دولت به این بخش، بازار مسکن را ساماندهی کنیم.
مظاهریان توضیح داد: هم‌اکنون بیش از 2.6 میلیون واحد خالی در کشور وجود دارد و دخالت‌های دولت در بازارهای اولیه با تکیه بر ابزارهای دولتی می‌تواند زمینه‌ساز افزایش این واحدها شود.
انتهای پیام/