احمد شاه مسعود تنها دو روز قبل از حادثه تروریستی یازدهم سپتامبر آمریکا، توسط دو خبرنگار اروپایی عرب تبار، در قلب پایگاه نظامی خود در شمال شرق افغانستان و در میان جمع زیادی از محافظان و نیروهای نظامی خود کشته شد. اکنون و 17 سال پس از این ترور، هنوز زوایای مرموز این حادثه مبهم مانده و به نظر می رسد که هماهنگی های صورت گرفته برای کشتن مسعود، از حد و حدود یک ترور عادی، بسیار بیشتر بوده است.
در آن روزها، تصور می شد که القاعده، با پشتیبانی سازمان جاسوسی پاکستان (آی اس آی) طرح ترور مسعود را ریخته و اجرایی کرده است. اما این در حالی بود که با توجه به تجربیات مسعود و تیم محافظتی وی و شناخت کافی آن ها از روش های القاعده و پاکستان، امکان ضربه خوردن مسعود از این دو جریان، در حد صفر بود. از سوی دیگر، عوامل ترور مسعود، سه شبانه روز با تمام تجهیزات تروریستی خود در پایگاه نظامی وی حضور داشتند و کسی تا پس از وقوع ترور، به آن ها شکی نبرده بود.
اینک دو سوال اصلی مطرح است. اول این که چه کسانی، طراحی عملیات ترور مسعود را به عهده داشتند؟ و دوم این که ترور مسعود برای آن ها چه منفعتی داشت؟
آنچه که بعد از ترور مسعود در افغانستان و منطقه روی داد، می تواند از چرایی ترور او رمزگشایی کند. مسعود، شش ماه پیش از کشته شدن، در تنها سفر خارجی خود به پاریس رفت. او در آنجا به پیشنهاد کشورهای اروپایی مبنی بر تشکیل یک حکومت جدید (تحت حمایت نظامی غرب) پاسخ منفی داد و اعلام کرد که حتی اگر به اندازه کلاه سرش در افغانستان برای او جا باقی بماند، دست از مبارزه نخواهد کشید و به نیروهای خارجی، اجازه حضور در افغانستان را نخواهد داد.
به نظر می رسد که طرح حمله نظامی به افغانستان، از مدت ها پیش توسط اروپایی ها و آمریکایی ها آماده شده بود و پاسخ قاطع مسعود به آن ها، نشان داد تا مسعود زنده است، امکان حضور مستقیم نیروهای خارجی در افغانستان وجود ندارد.
تروریست ها با معرفی کتبی و تضمین عبدالرب رسول سیاف از فرماندهی مهم جهادی و از شخصیت های بسیار نزدیک به عربستان سعودی وارد پایگاه مسعود شده بودند و گذرنامه ها و احتمالا معرفی نامه های اروپایی آن ها نشان می داد که منابع اروپایی نیز این افراد را تایید کرده اند.
هم اکنون، گمانه های زیادی از همدستی یاران نزدیک مسعود با عوامل ترور نیز بر سر زبان هاست.این یاران نزدیک مسعود، بدون شک، با القاعده و آی اس آی هیچ ارتباطی نداشتند، اما با آمریکا و غرب، روابط حسنه ای داشتند و پس از سقوط طالبان، در بدنه حکومت نیز مهم ترین شرکای کشور های غربی به حساب می آمدند.
تنها دو روز پس از ترور مسعود، حوادث یازدهم سپتامبر روی داد و پس از آن، لشکر کشی ناتو و آمریکا به افغانستان آغاز شد. به نظر می رسد که مسعود، اولین قربانی یک توطئه بزرگ بین المللی بود. طرحی که بر اساس آن، با عنوان مبارزه با تروریسم، قرار بود زمینه های تثبیت حضور آمریکا و ناتو در منطقه فراهم شود و ترور مسعود، رمز آغاز عملیاتی بود که با حوادث یازدهم سپتامبر پیوند خورد.
چه بسا که اگر طرح ترور مسعود ناکام می ماند، برج های دوقلوی تجارت جهانی آمریکا نیز تاکنون در جای خود استوار بود.
انتهای پیام/