سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

آیا در گذشته، طول عمر بشر بیش از امروز بود؟

پژوهشگران در بررسی جدیدی دریافتند که انسان‌های امروز، نسبت به انسان‌های نخستین طول عمر بیشتری دارند.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ دانشمندان 25 جهش ژنتیکی را شناسایی کرده‌اند که می‌توانند دلیل زندگی طولانی انسان‌ها را در مقایسه با انسان‌های نخستین توضیح دهند.

انسان‌ها می‌توانند تا 120 سال زنده بمانند؛ در حالی که انسان‌های نخستین، تنها نیمی از این زمان را زندگی می‌کردند.

دانشمندان توانسته‌اند با روشی جدید، 25 ژن مرتبط با ترمیم زخم، انعقاد خون و بیماری‌های قلبی عروقی را شناسایی کنند.

پیری زیستی، زوال عمومی یک اندام است که به ضعف در برابر بیماری و نهایتا مرگ می‌انجامد. این فرآیند، پیچیده و با ژن‌های بسیاری در ارتباط است.

پژوهشگران "موسسه بیولوژی تکاملی"(IBE) دریافته‌اند که ممکن است برخی از این ژن‌ها، در طول زندگی گونه انسان، نقش داشته باشند. آنها ژنوم 17 گونه نخستین از جمله انسان را بررسی کردند.

از نقطه نظر سن، انسان‌های نخستین بسیار جالب بودند زیرا با وجود شباهت به انسان‌های امروز، تفاوت بسیاری در طول عمر دارند.

از میان همه گونه‌های مورد بررسی، تنها انسان‌ها و دو نمونه از ماکاک‌ها، نسبت به اجداد خود، طول عمر بیشتری دارند. "آرکادی ناوارو"(Arcadi Navarro)، سرپرست این پروژه گفت: این پژوهش نشان می‌دهد این گونه‌ها، فرآیند سریعی در تکامل طول عمر دارند. نتایج این بررسی، شواهدی در مورد تمایل این موجودات به طول عمر بیشتر ارائه می‌دهند.

دانشمندان باور دارند این یافته‌های جدید می‌توانند به آنها در کشف داروهایی برای درمان بیماری‌های مرتبط با افزایش سن و داشتن زندگی طولانی‌تر کمک کنند.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/

طول عمر انسان‌های امروز از انسان‌های نخستین بیشتر است

برچسب ها: دانستنی ، اخبار علمی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۳
در انتظار بررسی: ۰
ناصر احمدی
۱۷:۴۳ ۰۱ فروردين ۱۴۰۱
در قرآن عظیم الشان به صراحت بیان شده که حضرت نوح نبی الله(ع) ۹۵۰ سال زندگی کردند. از لحاظ علمی هم این امر قابل اثبات است چونکه تلومرازها که به هر یک از دوشاخه دی ان ای DNA اطلاق می شود در طی تقسیمات متوالی از طولشان کاسته می شود و هرچه طول تلومرازها بیشتر باشد عمر فرد هم طولانی تر خواهد بود یعنی طول آنها با طول عمر فرد نسبت مستقیم دارد و این پدیده جدای از پیشرفت های پزشکی و درمان بیماریهاست. هنوز علم پزشکی و ژنتیک نتوانسته دارویی درست کند که طول تلومرازها را بلندتر کند. در طی قرنها و هزاره ها که این تلومرازها که خود بخشی از ژنوم انسانها هستند از پدر و مادر و از طریق کپی برداری به فرزندان منتقل می شده اند و مسلماً در طول قرون و اعصار که این کپی و نسخه برداری صورت گرفته از طول این زنجیره های حیات(تلومرازها) کاسته شده و به تبع آن طول عمر انسانها نیز کاهش یافته است.
سپیده
۱۸:۰۵ ۱۷ مهر ۱۳۹۹
سلام، ببخشید پس چرا میگن در زمان‌ مثلا حضرت داود (ع) انسانها حداقل ۲۰۰ الی ۳۰۰ سال عمر می کردند ؟ ممنون از پاسختون.
ناشناس
۲۱:۱۷ ۱۶ شهريور ۱۳۹۷
پس حضرت نوح چی