این نشریه در گزارشی افزود این مطلب که در جریان سفر بیش از 40 رهبر کشورهای آفریقایی به چین بیان شد ظاهرا آن دسته از منتقدان و مخالفان را هدف قرار داده است که ادعا می کنند هدف چین از سرمایه گذاری در خارج به دام انداختن کشورهای در حال توسعه از طریق دادن مقادیر زیادی وام و وابسته کردن این کشورها به پکن است. این کشور شرق آسیا سرمایهگذاریهای زیادی در کشورهای در حال توسعه آفریقا و آمریکای لاتین انجام داده است و ناظران بین المللی از پکن به سبب استفاده از ثروت این کشور برای گسترش نفوذ پکن در سراسر جهان و وابسته کردن سایر کشورها به چین انتقاد کردند.
چین به سرعت به بزرگترین سرمایهگذار خارجی در آفریقا تبدیل می شود و حجم روابط تجاری میان پکن و کشورهای آفریقایی هر سال 20 درصد افزایش می یابد. برخی تحلیلگران ادعا کردند چینی ها در حال سرمایهگذاری در بخش زیرساخت ها و سایر صنایع آفریقا است تا به منابع طبیعی و نیز مسیرهای کلیدی حمل و نقل و تامین کالا در این قاره دست یابد و نفوذ سیاسی خود را به خارج از آسیا بسط دهد.
درباره سرمایهگذاری چین در آمریکای لاتین نیز نگرانی های مشابهی بیان شده است. کشورهای آمریکای لاتین با هدف جذب سرمایه گذاری های چین، از حمایت دیپلماتیک از تایوان دست برداشته و پایبندی خود را به سیاست چین واحد اعلام می کنند.
تازه ترین مورد نیز به السالوادور مربوط می شود که با پکن رابطه دیپلماتیک برقرار کرد. این امر خشم دولت ترامپ را بر انگیخت.
شی روز دوشنبه تاکید کرد که کمک چین به آفریقا هیچ شرط سیاسی ندارد. وی در جریان این نشست گفت: «چین در امور داخلی آفریقا دخالت نکرده و اراده خود را روی آفریقایی ها تحمیل نمی کند. چیزی که ما به آن ارزش می دهیم به اشتراک گذاشتن تجربه در بخش توسعه و نیز حمایتی است که می توانیم از بازسازی ملی و بحث رونق در آفریقا انجام دهیم.»
رسانه های چین نیز اعلام کردند رئیس جمهور این کشور قهرمان و طرفدار حقوق آفریقاست. حتی برخی اقتصاددانان غربی نیز گفتند که نگرانی درباره بدهی های آفریقا به چین احتمالا مورد اغراق قرار گرفته باشد.
محققان مرکز تحقیقی چین آفریقا در دانشگاه جانز هاپکینز در سال 2018 اعلام کردند: «در سال 2015 ما از این مسئله ابراز نگرانی کردیم که کشورهای آفریقایی احتمالا به سبب قیمت های متغیر کالاها و ظرفیت پایین جذب نتوانند وام های چین را بازپرداخت کنند. داده های ما نشان می دهد که در هشت کشور از این هفده کشور یعنی بروندی، گامبیا، کیپ ورد، جمهوری آفریقای مرکزی، سائوتومه و پرنسیپ، سودان جنوبی، چاد و موریتانی وام های چین نسبتا اندک است و نقش چندانی در بدهی این کشورها ندارد.»
این محققان افزودند:«در شش کشور دیگر نیز وام های چین بزرگ است ولی این کشورها از منابع مالی دیگر نیز استقراض های زیادی کرده اند. در نهایت تنها در سه کشور، وام های چین در شرایط کنونی نقش مهمی در خطر بالای ناتوانی از بازپرداخت بدهی ها دارد.» بر اساس اعلام این گروه از محققان، جیبوتی، کنگو و زامبیا در معرض بیشترین خطر مربوط به ناتوانی از بازپرداخت بدهی های چین قرار دارند.
رئیس جمهور چین گفت کمک جدید شصت میلیارد دلاری در بخش برنامه های اضطراری غذایی، توسعه کشاورزی، حفاظت از محیط زیست، آموزش و نیز برنامه های آموزشی و شغلی هزینه خواهد شد. با این حال اینکه کدام کشورهای آفریقایی این کمک را دریافت خواهند کرد مشخص نیست.
مجمع همکاری چین و آفریقا هر سه سال یکبار برگزار می شود و پکن از این به عنوان فرصتی برای اعلام طرح های سرمایه گذاری جدید استفاده می کند. در نشست قبلی که در سال 2015 در آفریقای جنوبی برگزار شده بود چین وعده شصت میلیارد دیگر داده بود.
انتهای پیام/