مهدی رضایی نویسنده در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جواندرباره رمان هایی که به زبان محاوره نوشته می شود گفت: استفاده از زبان محاوره در هنگام نگارش رمان، یک اشتباه بزرگی است که در رمان ها دیده می شود.
وی افزود:اشتباه بزرگتری که در رمان ها وجود دارد استفاده از علایم سجاوندی است.دوستان نویسنده از نحوه نگارش فیلمنامه یا نمایشنامه در رمان هایشان استفاده می کنند و به جای اینکه بنویسند احمد گفت در کنار اسم احمد علامت دو نقطه را به تقلید از نمایشنامه و فیلمنامه می گذارند.
رضایی با اشاره به اینکه معمولا حرفه ای ها از زبان محاوره برای نگارش رمان استفاده نمی کنند، بیان کرد: کتاب های بازاری به طور کامل به زبان محاوره نوشته شده اند و این مسئله در آثار نویسندگان جوان وجود دارد از این رو آنها را به کتاب های خوب ارجاع می دهم چرا که وقتی مطلبی عمومیت پیدا می کند من به عنوان مدرس باید درباره این موضوع صحبت کنم اما برخی فکر می کنند و باید آن ها را به ناشران خوب ارجاع داد.
این نویسنده با اشاره به وجود نگارش به زبان محاوره در آثار ضعیف بازاری اظهار داشت: بازاری بودن یک رمان به معنای بد بودن آن نیست.آثار خوب هم در رمان های بازاری دیده می شود و همیشه از آثار بازاری خوب دفاع کردم.
رضایی گفت:مردم پس از آنکه رمان های خوب بازاری را خواندند به سمت رمان های جدی تر می روند این معضلی که با نگارش رمان به زبان محاوره پیش آمده به دلیل ناشرانی است که اثر را ویراستاری نمی کنند.
وی با بیان اینکه نگارش رمان به زبان محاوره در ادبیات جهان وجود ندارد، گفت:در مکتب ناتورالیسم که زبان محاوره را به رمان وارد کرده است و در زبان های فرانسه و انگلیسی چنین چیزی را مشاهده نمی کنیم.
رضایی با تاکید بر اینکه زبان محاوره خاصی در زبان های انگلیسی و فرانسه وجود ندارد، ادامه داد:در زبان محاوره این زبان ها بعضی حروف یک کلمه کم می شود و نگارش رمان به زبان محاوره تقلید کورکورانه و اشتباهی است که در رمان ها رخ می دهد البته نمی توان گفت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اشتباه می کند چرا که این کار ناشر است.
وی با اشاره به اینکه ناشران تازه کار،ناآگاه و علاقه مند به پول، رمان هایی به زبان محاوره منتشر می کنند، ادامه داد: زبان محاوره در داستان نویسی وجود دارد اگر زبان محاوره با شخصیت داستان مطابقت می کند می توانید از این زبان در نگارش داستان استفاده کنید.یک هنرجو جمله « کتاب را می نویسم » را به زبان محاوره به صورت « کتاب می نویسم » در داستانش می آورد.در اینجا حرف « را » حذف شده است به دلیل ضمه ای که هنرجو در ذهنش روی کلمه « کتاب » می گذارد و آن را در هنگام نگارش کلمه نمی نویسد. نویسنده نباید فکر کند محاوره نویسی کار آسانی است چرا که یک رمان به هیچ عنوان نباید به صورت محاوره نوشته شود.
این نویسنده با اشاره به نگاه سخت گیرانه،متوسط و سهل گیرانه ای که نسبت به محاوره نویسی در رمان وجوددارد، افزود: در نگاه سخت گیرانه نویسنده باید روایت و دیالوگ را به صورت کتابی بنویسد.در نگاه متوسط به دلیل اینکه شخصیت های رمان مانند ما حرف می زنند دیالوگ های رمان را می توان به زبان محاوره نوشت اما روایت رمان باید به زبان کتابی نوشته شود.دسته سوم که سهل گیرانه ها می شوند همین وضعیت کنونی را رقم می زنند و رمان هایی را به طور کامل به زبان محاوره می نویسند.برخی از رمان نویس های حرفه ای به دلیل همخوان شدن متن با راوی از زبان محاوره در رمان هایشان استفاده می کنند.در این هنگام راوی رمان کودک است. در اینجا به عنوان استثناء به نویسنده اجازه می دهند داستان کوتاهش را به زبان محاوره بنویسد در بعضی داستان ها این کار را انجام می دهند اما رمان نویسی به زبان محاوره یک اشتباه بزرگ است.
انتهای پیام/