بر اساس این گزارش، توسعه اقتصادی چین موجب بوجود آمدن تغییرات فوق العاده‌ای در روابط این کشور با سراسر جهان می شود. طرح "یک کمربند، یک جاده" چین در ظاهر خوب است و به نظر می رسد این پروژه موجب ایجاد زیرساخت ها برای کشورهای در حال توسعه و همسایگان چین شود.
مقامات چینی بر اساس این طرح، تامین مالی پروژه های جدی را در آفریقا به عهده داشته اند. مقامات چینی در پاکستان جاده ها و در مالزی جاده های داخلی مهمی ایجاد کرده اند. چین نقشی مهم در سریلانکا دارد. چین در قزاقستان، مغولستان، لائوس و جیبوتی نیز حضور دارد. دولت چین درصدد بهم زدن نظم تثبیت شده بین المللی (آمریکایی) است که نظم در منطقه را از زمان جنگ دوم جهانی حفظ کرده و به کشورهای آسیایی امکان توسعه پیدا کردن را داده است.
در عین حال پروژه "یک کمربند، یک جاده" با قید و بندهایی روبروست. "یک جاده" به چین منتهی می شود و کشورها با نفوذ چین در حوزه های فراوان_ سیاسی، نظامی و بویژه اقتصادی- روبرو می شوند.
قدرت اقتصادی
در ادامه گزارش پنتاگون آمده است: چین سال 2007 از نفوذ اقتصادی خود در کره جنوبی به عنوان چماقی برای وادار کردن کره جنوبی به این موضوع استفاده کرد که به آمریکا اجازه استقرار سامانه دفاعی تاد را در این کشور ندهد. استقرار این سامانه دفاعی، اقدامی برای مقابله با برنامه موشکی هسته ای کره شمالی بود. چین، کره جنوبی را از لحاظ اقتصادی مجازات کرد تا بر تصمیم این کشور در خصوص استقرار سامانه تاد تاثیر بگذارد.
خودروها و صادرات دیگر کره جنوبی تحریم شدند. حدود یک چهارم از همه صادرات کره جنوبی وارد چین می شود. بنابراین، این وضعیت، تاثیری فوری بر اقتصاد کره جنوبی داشت. علاوه بر این، گردشگری آسیب دیده است زیرا حدود نیمی از همه افرادی که وارد کره جنوبی می شوند از چین هستند.
انتهای پیام/