این ویتامینها در عملکرد درست دستگاه ایمنی و عصبی نقش مهم دارند؛ و برای سلامت پوست و ماهیچهها ضروری هستند.
در تحقیقی نشان داده شده است افرادی که ویتامین ب زیادی در خون خود دارند حتی اگر سیگاری باشند با خطر کمتری در ابتلاء به سرطان ریه مواجه هستند.
کمبود این ویتامین در بدن در وهله اول تاثیر خود را روی فعالیت مغز و اعصاب می گذارد و با توجه به اینکه سلولهای عصبی و مغز، انرژی را به صورت قند گلوکز از مواد غذایی دریافت میکنند لذا در این میان، اندامهایی که بیشتر دچار عوارض کمبود B1 میشوند، مغز و اعصاب است.
از مواد غذایی سرشار از ویتامین B1 می توان به سبوس برنج و سایر غلات با سبوس کامل، جو، مغزها مانند پسته، بادام، گردو، مخمر آبجو، حبوبات بویژه عدس و لوبیا، گوشت گاو، شیر و پرتقال اشاره کرد.
ویتامین B۱ یا تیامین برای آزاد کردن انرژی از چربیها، پروتئینها و کربوهیدراتها مورد نیاز است؛ این ویتامین، اعمال متابولیکی مختلفی را در سیستم اعصاب، سلولهای خونی و عضلات انجام میدهد و در رشد کودکان و باروری بزرگسالان ضروری عنصری ضروری است.
طی تحقیقات انجام شده مردان بالغ بالای سن 19 سال 1.2 میلیگرم، زنان بالغ بالای سن 19 سال 1.1 میلیگرم و زنان باردار و شیرده به 1.4 میلیگرم ویتامین ب1 در روز نیاز دارند.
مقدار توصیه شده ویتامین B1 برای نوزادان 6 الی 12 ماه 0.3 میلیگرم ، کودکان 1 تا 3 سال 0.5، 4 تا 6 سال 0.7، 7 تا 10 سال 0.8، 11 تا 14 سال 1 میلیگرم و نوجوانان 15 الی 18 سال نیازمند 1.2 میلیگرم ویتامین ب1 در روز می باشند.
گفتنی است استرس، ورزش کردن و کم خوابی نیاز بدن به ویتامین B1 را افزایش می دهند.
انتهای پیام/