به گزارش خبرنگار
گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از گرگان؛هرگاه از دغدغه ها و روزمرگی ها به تنگ می آییم، این سفر و دل کندن از خانه و کاشانه است که برایمان شیرین تر از همیشه جلوه می کند. دور شدن از محیط زندگی و قدم گذاشتن به دنیای جدید و پر از تجربیات تازه به ما اجازه می دهد تا نفسی تازه کنیم و بتوانیم قوی تر از پیش به راه زندگیمان ادامه دهیم.
امروز می خواهیم شما را به مقصدی جذاب و فراموش نشدنی دعوت کنیم که شاید بارها و بارها اسمش را شنیده باشید و کمی از زیبایی هایش بدانید. مقصدی در دل فرهنگ و تاریخ و طبیعت در انتظارمان است که بیشتر اوقات در آغوش مه آرمیده و با چهره ی جادویی خود دل هر رهگذری را می رباید. کوله بار می بندیم و رهسپار یکی از جاده های پیچ در پیچ استان گلستان می شویم و در انتها این شهر تاریخی ماسوله است که با جلوه اش ما را محو تماشا می کند.
در اینجا خانه ها قدم بر دوش یکدیگر گذاشته و از کوه بالا رفته اند تا شاید به آسمان آبی برسند. فرقی نمی کند چند بار این ساختار شگفت انگیز را ببینی، چرا که باز هم زیبایی های آن تازه و خوش رنگ و لعاب به نظر می رسند و تو را محو تماشا می کنند. شاید امروز ماسوله عنوان شهر را به دنبال خود بکشد اما هنوز هم همان دهکده ی پلکانی در استان گلستان است که مردمان با صفایش به شایستگی پذیرای مهمانان خود هستند.
ما نیز وسوسه شده ایم تا قدم در راه بگذاریم و تجربه ای تازه را رقم بزنیم.
در این مطلب به معرفی کلی این روستای زیبا می پردازیم.
تمام روستا با پله به یکدیگر متصل میشوند و حیاط خانه یکی، میشود بام خانه دیگری، صحبت از ماسوله گیلان نیست، سخن از روستای فارسیان گلستان است در شهرستان آزادشهر، جای که حالا ماسوله گلستان لقب گرفته است.
در ۱۰۰ کیلومتری شهر گرگان مرکز استان گلستان و ۳۵ کیلومتری جنوب شرقی آزادشهر و واقع شده است.
این روستای کوهستانی، در ارتفاع هزار متری از سطح دریا قرار دارد.
مردم روستای فارسیان به زبان ترکی سخن میگویند، لباس غالب مردم روستا، تا حدودی شبیه به پوشش مردمان شهرهای کوچک است، اما در مراسم خاص، از لباس محلی استفاده میکنند.
اهالی روستای فارسیان اغلب کشاورزند، در نیمه اول سال مشغول کاشت برنج و در نیمه دوم سال گندم میکارند.
در روستای فارسیان دو نوع برنج دم سیاه و طارم هاشمی کاشته میشود که به دلیل آبیاری با آب چشمه و رودخانه و خاک مرغوب و جنگلی، عطر و طعم خاصی دارد.
قدمت و زیباییهای تاریخی و همچنین زیباییهای گردشگری ما را هم به این روستا برد تا از نزدیک ببینیم آنچه را که تا کنون شنیده ایم.
هوا بسیار مطبوع و لطیف بود و جاذبهها بسیار دیدنی، از صدای شرشر آب گرفته تا درختان سر به فلک کشیده روستا مردمان روستا با روی خوش به استقبال ما آمدند و از زیباییهای روستایشان گفتند.
یکی از اهالی روستا گفت: برای زندگی در روستای فارسیان به دلیل ارتفاع زیادی که از سطح دریا دارد احتیاج به پنکه هم نداریم چه رسد به کولر و همین یکی از عواملی است که سالهاست ما را در این روستای زیبا، اما دوردست نگهداشته است.
آقای گیلکی دهیار روستا هم گفت: این روستا از قدمت زیادی برخوردار و از این رو در بین روستاهای استان گلستان بسیار شناخته شده است.
وی ادامه داد: با ثبت روستا در فهرست آثار ملی روند توسعه این روستا در بخش گردشگری بسیار ویژه مورد توجه قرار گرفته است.
گردشگری هم که در این روستا حضور داشت گفت: آوازه این روستا را شنیده بودم و بخاطر معماری خاص و زیبایش با خانواده به این روستا آمدیم.
گردشگر دیگری هم گفت: با دوستان برای عکاسی و استفاده از هوا و فضای زیبای فارسیان آمدیم.
حضور گردشگران در این روستای ملی موجب شده اقتامتگاههای بوم گردی هم به طور خاص مورد توجه قرار بگیرند.
آقای محمودی و همسرش یکی از اهالی روستا بودند که چند اقامتگاه بوم گردی ایجاد و از آن کسب درآمد میکنند.
خانم محمودی گفت: با همسرش روزهای شلوغ کاری را سپری میکند و به علت استقبال گردشگران باید از قبل برای گرفتن سوییت اقدام شود.
آقای محمودی هم گفت: پخت غذاهای محلی، دمنوشهای گیاهی با محصولات کشت شده روستا و فروش محصولات کشاورزی ارگانیک هم از دیگر برکات ملی شدن روستاست.
مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گلستان گفت: روستای فارسیان به دلیل بافت ارزشمند و سبک معماری خاص در سال ۹۶ در فهرست آثار ملی کشورمان به ثبت رسیده است.
کریمی افزود: این روستا دارای ظرفیت و پتانسیلهای بالا برای جذب گردشگران است و تلاش میکنیم این روستا را با همین قالب اصیلش حفظ کنیم.
دهیار روستا هم تاکید کرد: برای حفظ فارسیان با کسانی که بخواهند بافت روستا را تغییر دهند به شدت برخورد میکنیم.
استان گلستان یک هزار روستا دارد که هر کدام از آنها زیبایی و ظرفیتهای خاص خود را دارد، توجه به این ظرفیتها رونق گردشگری و در نهایت رونق اقتصادی گلستان را در پی خواهد داشت.
انتهای پیام / ا