به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ نگاه های یک جوان در کوچه پس کوچه هایی از بلاد عرب، رویدادی را رقم زد که شاید، از جمله بحث برانگیزترین رویداد های تاریخ اسلام بوده است. در کتاب کافی از امام محمد باقر(ع) نقل شده که پسری جوان از انصار در مسیر خود با دختری جوان روبرو شد. چهره زن نظر پسر را به گونه ای جلب کرد که او چشم خود را چند ثانیه از دختر جوان برندارد.
علت توجه بیش از اندازه پسر به دختر جوان نمایان بودن اندام او بود؛ چرا که پوشش بانوان آن دوران به این شکل بود که مقنعه خود را پشت گوش هایشان می گذاشتند و گردن و مقدار از سینة آن هایشان پوشیده نبود.
هنگامی که دختر گذشت پسر هم چنان به دختر نگاه می کرد و به راه خود ادامه می داد تا این که وارد کوچه تنگی شد. پسر که محو تماشای دختر بود؛ ناگهان صورتش به دیوار خورد و تیزی استخوان یا قطعة شیشه ای که در دیوار بود صورتش را شکافت. برخورد با دیوار و شکاف صورت پسر جوان را به خود آورد و به خودش گفت: «به خدا سوگند! به خدمت پیامبر(ص) می روم و این ماجرا را بازگو می کنم.»
پسر جوان ناراحت و عصبانی با صورت و لباس خون آلود نزد پیامبر اکرم (ص) رفت. رسول خدا (ص) علت را جویا شدند و جوان با صداقت ماجرا را نقل کرد. در این هنگام جبرئیل نازل شد و آیة 30 سوره نور را آورد.
در آیه 30، 31 و 32 سوره نور آمده است:
وَقُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُولِي الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاءِ وَلَا يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ مَا يُخْفِينَ مِنْ زِينَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
و به زنان با ايمان بگو چشمهای خود را (از نگاه هوس آلود) فرو گيرند، و دامان خويش را حفظ كنند و زينت خود را جز آن مقدار كه ظاهر است آشكار ننمايند، و (اطراف) روسری های خود را بر سينه خود افكنند (تا گردن و سينه با آن پوشانده شود) و زينت خود را آشكار نسازند مگر برای شوهرانشان يا پدرانشان يا پدر شوهرانشان يا پسرانشان يا پسران همسرانشان يا برادرانشان يا پسران برادرانشان، يا پسران خواهرانشان، يا زنان هم كيششان يا بردگانشان (كنيزانشان) يا افراد سفيه كه تمايلی به زن ندارند يا كودكانی كه از امور جنسی مربوط به زنان آگاه نيستند، آنها هنگام راه رفتن پايهای خود را به زمين نزنند تا زينت پنهانيشان دانسته شود. (و صدای خلخال كه بر پا دارند به گوش رسد) و همگي به سوی خدا بازگرديد اي مؤمنان تا رستگار شويد.
وَأَنْكِحُوا الْأَيَامَى مِنْكُمْ وَالصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَإِمَائِكُمْ إِنْ يَكُونُوا فُقَرَاءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ
مردان و زنان بيهمسر را همسر دهيد و همچنين غلامان و كنيزان صالح و درستكارتان را، اگر فقير و تنگدست باشند خداوند آنان را از فضل خود بينياز ميسازد، خداوند واسع و آگاه است.
همچنین در آیه 59 سوره احزاب امری را خداوند در خصوص حجاب بر پیامبر اکرم (ص) واجب کرده است. در این آیه آمده است:
تا اگاه شوند متاسفانه نمي خوانند.
براي همين بايد امر به معروف ونهي از منكر در جامعه توسط
مؤمنين اجرا شود.
واقعا شان نزول قید بشه خیلی زیباتر میشه
اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا
خدا آمرزنده مهربان است.