به گزارش خبرنگار دنیای ورزش گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان؛ «اگر نمیتوانی برنده یک مسابقه باشی، حداقل آن را نباز!» شاید در نگاه اول به نظر رسد این جمله را یکی از مربیان بزرگ تاریخ ایتالیا گفته باشد اما اینطور نیست. این جمله مربوط به یوهان کرایف هلندی است که همیشه به زیبا فوتبال بازی کردن و توتال فوتبال معروف بودند. البته ایتالیایی ها بیش از هر کس دیگری به این جمله در عمل اعتقاد داشتند و تاکید بر کار دفاعی بیشتر در فوتبال ایتالیا دیده می شد. سبک بازیکاتاناچیوکه مفهوم آن خط دفاعی فوق سازمان یافته برای جلوگیری از دریافت گل است، مدتهاست با فوتبال ایتالیا عجین شده و این تیم هر زمان که توانسته این سبک را به درستی پیاده کند موفق بوده است.
این سیستم ابتدا در دهه 60 میلادی توسط هلنیو هررای آرژانتینی در تیم اینتر به شهرت رسید . آن سبک بازی کاملا با چیزی که امروز به عنوان کاتاناچیو می شناسیم متفاوت بود. وجود یک مدافع پشت بقیه مدافعان و جلوی دروازه بان که البته دیگر در فوتبال ایتالیا و جهان استفاده نمی شود و روش کاتاناچیو تغییرات زیادی کرده است. امروزه به سازمان دفاع قدرتمند و رویکرد دفاعی در یک تیم سبک کاتاناچیو گفته می شود.
اخبار و حواشی داغ مربوط به جام جهانی 2018 را لحظه به لحظه در اینجا( جام جهانی 2018) دنبال کنید.
فوتبال ملی ما که در سالهای قبل سبک مشخصی برای فوتبال نداشت و بسته به بازیکنانی که در سالهای مختلف در تیم ملی بازی می کردند، سبک های مختلفی برای بازی مقابل حریفان داشتیم. زمانی هافبک های کناری سریع و مهاجمان سرزن داشتیم و سبک بازی ما سانتر از جناحین بود و زمانی دیگر هافبک های تکنیکی در وسط داشتیم و سبک بازی ما مبتنی بر حرکات تکنیکی فردی بود. در تمام این سالها تیم ما هیچگاه در دفاع کردن تبحر نداشت. ما مدافعان وسط خوبی داشتیم اما اصلا با دفاع تیمی آشنا نبودیم به همین دلیل هر گاه تیم ما جلو می افتاد و به بازی تدافعی روی میاورد که در اکثر مواقع دروازه تیم ما باز می شد.
از وقتی کارلوس کی روش سرمربی تیم ملی ایران شده است، سبک مشخصی برای این تیم اجرا کرده است. سبکی مبتنی بر دفاعی قدرتمند که هر بازیکنی را به کار گیرد، می تواند این سبک را به خوبی اجرا کند؛ از سید جلال با تجربه گرفته تا مجید حسینی 21 ساله.سبکی که شبیه به کاتاناچیو ایتالیایی هاست و البته تفاوتی هایی هم دارد.
پیشرفت در تیم ملی ایران از زمانی که کی روش هدایت تیم ما را برعهده دارد به وضوح دیده می شود. تیم ما با تیم هفت سال قبل اصلا قابل قیاس نیست. کسی نمی تواند نقشی که کی روش در تیم ما ایفا کرده را انکار کند. مرد پرتغالی که انگار او نیز به جمله یوهان کرایف اعتقاد ویژه ای دارد. ایران با تاکتیک های ناب کی روش نه تنها به راحتی و فقط با 2 گل خورده ( 2 گل بازی آخر که صعود ایران قطعی شده بود) به جام جهانی صعود کرد، بلکه در مرحله اول این رقابتها نیز بهتر از حد تصور اکثر مردم بازی کرد و اگر طارمی آن فرصت ثانیه های پایانی را گل می کرد ، در حضور قهرمان اروپا، قهرمان آفریقا و اسپانیا قهرمان سابق جهان، صدرنشین گروه مرگ می شد.
بر اساس پیش بینی ها تیم ما در جام جهانی 2018 روسیه، نمی توانست برنده باشد پس باید سعی می کرد بازنده نباشد و در عین حال نیم نگاهی به برنده بودن هم داشته باشد. ایران به وضوح از لحاظ مهره و بازیکن از سه تیم دیگر ضعیف تر بود و از لحاظ بازی تدارکاتی و امکانات آماده سازی نیز اصلا وضعیت خوبی نداشت. فراموش نکنید که ما با بازی مقابل تیم های سیرالئون، ترکیه ، تونس، الجزایر و ... راهی جام جهانی شدیم که همه این حریفان اصلا با حریفان ایران در جام جهانی از لحاظ قدرت قابل قیاس نبودند.
تیم ما قطعا با بازی تهاجمی شانسی مقابل این حریفان سرسخت نداشت و باید با تکیه بر سازمان دفاعی قدرتمندی که کی روش در ایران ساخته بود ، به رویاپردازی می پرداخت. سازمان دفاعی ایران مقابل مراکش بی نقص بود و مقابل اسپانیا با آن همه ستاره فقط یک اشتباه یا شاید بدشانسی داشت که دروازه اش باز شد. سبک دفاعی ایران در بازی با اسپانیا آنقدر خوب بود که ایتالیایی ها که خودشان استاد دفاع کردن و کاتاناچیو هستند، از دفاع منسجم یوزهای ایرانی حیرت زده شدند تا جایی که الکس دلپیرو اسطوره فوتبال ایتالیا لب به تحسین شاگردان کی روش گشود.
کی روش به آرایش دفاعی و بستن فضاهای تیم حریف علاقه خاصی دارد و در این کار نیز تبحر هم دارد. حتی مخالفان کی روش و کسانی که با او در منچستریونایتد رابطه خوبی نداشتند مانند روی کین او را یک مربی بزرگ و با تاکتیک می دانند که بعد از جدا شدنش از یونایتد، این تیم دچار افت شد.
ایران اگرچه در کار دفاعی به کیفیتی بالا و ایده آل رسیده است اما همچنان ضعف هایی در کار هجومی و البته انتقال توپ از دفاع به حمله دارد. شاید کی روش فرصت کافی برای کار کردن با بازیکنان برای رفع این ضعف نداشت. در کاتاناچیوی سالهای اخیر ایتالیایی ها ، هافبک بازیساز نقشی حیاتی در تیم دارد که البته بازیکنی با چنین خصوصیاتی در تیم کی روش اصلا وجود ندارد. همین باعث شد تیم ما نتواند توسط هافبک هایش مهاجمان را تغذیه کند و در اکثر مواقع مدافعان ما به زیر توپ می زدند تا هافبک ها را صاحب توپ کند.
البته ما در بازیهای تدارکاتی اصلا دفاعی بازی نکردیم و کی روش سعی داشت همین نقطه ضعف ایران در گلزنی را در بازیهای دوستانه رفع کند.
بیشتر بخوانید:
تیم ملی ایران با کارلوس کی روش مسیر روشن و مشخصی را می پیماید که البته اکثر کارشناسان و رسانه های خارجی نیز روی این موضوع تاکید کردند . شاید فقط فدراسیون فوتبال و مهدی تاج بداند که چرا به این سرمربی پیشنهاد شش ماهه و فقط تا پایان جام ملتها داده است. پیشرفت ایران حتی اگر در جام ملتهای آسیا حذف شود چشمگیر بوده است و شاید پس از پایان دوران کی روش تمام تلاش های هفت ساله او نیز در تیم ما نابود شود .
انتهای پیام/
کی روش فوتبال مارو در دنیا شخصیت داد اونم با کوهی از مشکلات و موانع.
درود بر این شیر مرد پرتقالی.
ایشالله همیشه سلامت باشد.