به گفته این دندانپزشک و متخصص بیماریهای دهان و تشخیص، علت اصلی ایجاد این ضایعه هنوز به صورت دقیق شناخته نشده، اما نقش عوامل وراثتی، کمبود عناصر خونساز و ویتامین B. ۱۲ و اختلالات ایمونولوژیک در ایجاد این ضایعات مطرح است.
او افزود: علاوه بر این، استرس با اثرات ناشناخته بر روی سیستم ایمنی با ظهور آفت در برخی بیماران مرتبط است؛ به عنوان مثال در مطالعهای که بر روی دانشجویان مستعد این ضایعه انجام شد، میزان عود زخمها در دورههای پراسترس سال بیشتر و در دوره تعطیلات کمتر بوده است.
دکتر «آزاد»، تروما یا ضربه را نیز به صورت موضعی در کاهش سد مخاطی و ایجاد زخمهای آفتی موثر دانست.
او زخمهای عودکننده آفت را بر اساس خصوصیات بالینی به سه دسته کلی «کوچک»، «بزرگ» و «خوشهای شکل» طبقه بندی کرد و گفت: شایعترین بروز بالینی به صورت زخمهای کوچک است که به صورت زخمهای گرد با حدود مشخص و سایز کوچکتر از یک سانتیمتر هستند، این زخمها به وسیله لایه کاذب سفیدرنگ پوشیده شده و حاشیه التهابی به صورت هاله قرمز رنگ دارند و بسیار دردناکند که گاهی با تغذیه بیمار تداخل ایجاد میکنند، اما پس از حدود دو هفته خود به خود بهبود مییابند؛ میزان عود این ضایعات نیز بسیار متغیر بوده و از دو بار در ماه تا چند سال یک مرتبه، متفاوت است.
دندانپزشک و متخصص بیماریهای دهان و تشخیص دانشکده دندانپزشکی شیراز، درمان اصلی این ضایعات را شامل داروهایی برشمرد که پاسخ ایمنی را کنترل و تنظیم میکند و یادآور شد: در این گروه «کورتیکواستروئیدهای موضعی» بهترین انتخاب است؛ البته استفاده از بیحس کنندههای موضعی مانند ژل «لیدوکائین» یا دهانشویه «بنزیدامین» نیز پیش از غذا برای تسکین درد مفید است.
انتهای پیام/ر