به گفته وی اثرات تغییر اقلیم ، گرم شدن زمین و بسیاری از عوامل دیگر همگی دست به دست یکدیگر دادند تا با کاهش بارش و افزایش خشکی و دما در کشور روبرو شویم .طبق نتایج بررسی ها کماکان این سناریو طی 30 تا 50 سال آینده ادامه خواهد داشت. البته این امر بدان معنا نیست که در تمامی این سال ها با پدیده خشکی روبرو هستیم چرا که ممکن است در برخی از این سال ها وضعیت بارش ها مناسب باشد.
ضیاییان با اشاره به آخرین وضعیت مقایسه متوسط بارش ها طی سال های خشکسالی گفت: در 50 سال اخیر،حدود 50 میلی متر از متوسط بارش ها کاسته شد و هم اکنون میانگین بارندگی ها به 230 میلی متر رسیده است. این در حالی است که این عدد در 30 سال گذشته بیش از 270 میلی متر بوده است.
این مقام مسئول در پاسخ به این سوال که برخی کارشناسان از افزایش میزان بارندگی در اردیبشهت 97 نسبت به ده سال اخیر خبر می دهند، افزود: بارش های اردیبهشت امسال نسبت به درازمدت طولانی بود و موجب شد بخشی از کاهش بارندگی ها که تا اواسط فروردین در کشور رخ داده بود، جبران شود.
وی با بیان اینکه تا 20 فروردین با کاهش 48 درصدی بارش روبرو بودیم ، اظهار کرد: البته به لطف خدا با بارش های مناسبی که در اردیبهشت صورت گرفت، وضعیت تا حدودی بهبود یافت و هم اکنون کاهش میزان بارندگی به 26 درصد رسیده است.
ضیاییان با اشاره به اینکه در اردیبشهت امسال میزان بارش ها حدود 39 میلی متر بود، بیان کرد: این در حالی است که این رقم در مدت مشابه سال قبل 16 میلی متر و در درازمدت 18.8 درصد بوده است . این امر بیانگر افزایش بیش از 43 درصدی بارش نسبت به درازمدت است.
رئیس مرکز خشکسالی میزان بارش در ماه های آتی را پیش بینی کرد و گفت: با توجه به آنکه طبیعت کشور ما به گونه ای است که بارش های تابستانه چندانی ندارد، در عین حال پیش بینی می شود که این سهم اندک در فصل تابستان در حد نرمال اتفاق بیفتد.
وی با بیان اینکه روند تغییرات آب و هوایی و استفاده بی رویه از آب بر تشدید خشکسالی های اخیر تاثیر بسزایی داشته است، افزود: همزمانی روند تغییر اقلیم با افزایش دما و کاهش باران منجر به افزایش تبخیر و تعرق شده است به طوریکه هر ساله 4 میلی متر تبخیر و تعرق ناشی از افزایش دما رخ می دهد. از آن جا که کشور در یک منطقه خشک و نیمه خشک قرار گرفته است، هر ساله شاهد تشدید خشکسالی هستیم ، این امر می طلبد تمهیدات ویژه ای برای مدیریت منابع و مصرف آب صورت بگیرد چرا که کشورهای منطقه و خاورمیانه ، اغلب کشورهای جهان همچون استرالیا، کالیفرنیا و برخی کشورهای پربارش نظیر ژاپن مدیریت صحیحی روی مصرف آب اعمال کرده اند .
به گفته ضیاییان اگرچه براساس آمارها 60 تا 90 درصد آب در بخش کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرد اما در بخش مصارف خانگی، هزینه های هنگفتی برای استحصال آب صورت گرفته است که به همین خاطر برای حفظ این گنجینه الهی و مایه حیات باید تلاش های روز افزونی صورت گیرد.
وی در پاسخ به این سوال که برخی کارشناسان خبرهایی از برون رفت ایران از خشکسالی در اواخر سال و سال های پیش رو می دهند، بیان کرد: باید دید که مبنای علمی صحبت این افراد چیست چرا که یافته های علمی محققان در دنیا، دانشمندان کشور و تحقیقات سازمان هواشناسی روند کلی کاهش بارش و افزایش دما را نشان می دهد و بعضا ممکن است در سال های آتی ،یک تا دو سال، سال های قابل قبولی از نظر بارش داشته باشیم.
این مقام مسئول گفت:مطلب برون رفت ایران از خشکسالی را در اواخر سال گذشته خوانده ام در این مطلب به دور پیوندهای مختلفی که کشور را تحت تاثیر قرار می دهد، اشاره شده بود، اما باید گفت که این مطلب هیچ باور و اساس علمی ندارد که بتوان به آن اعتماد کرد و به عبارت دیگر شایعه ای بیش نیست.
رئیس مرکز خشکسالی ادامه داد: با توجه به قرار گرفتن ایران در کمربندی خشک و نیمه خشک، خشکسالی ها ادامه خواهد داشت چرا که به رغم بارش های مناسب در اردیبهشت، هنوز با کاهش 26 درصدی بارش نسبت به دراز مدت روبرو هستیم.
وی در پاسخ به سوال دیگری که امکان جبران کاهش 26 درصدی بارش در فصل تابستان وجود دارد، افزود: با وجود آنکه غالب بارش ها در کشور اتفاق افتاده است؛ بنابراین بارش های تابستانه تنها 1 تا 2 درصد از این میزان را جبران خواهد کرد.
ضیاییان در توصیه ای به افراد گفت: با توجه به کاهش بارش و بحران منابع آبی باید تمهیدات ویژه ای برای بخش کشاورزی و مصارف خانگی در نظر گرفته شود ضمن آنکه افراد باید با تغییر فرهنگ مصرف آب و استفاده از شیرآلات در صرفه جویی بیشتر مصرف آب کوشا باشند.
به گفته وی با توجه به قرار گرفتن ایران در منطقه خشک و نیمه خشک توصیه می شود که در 80 درصد فضاسازی ها از چمن استفاده نشود تا بتوانیم از اعمال فشار بر منابع آبی کشور بکاهیم.
رئیس مرکز خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی در پایان تصریح کرد: استفاده از آب های خاکستری و افزایش سیکل برگشت آب در صرفه جویی منابع آبی تاثیر بسزایی دارد چرا که در مجموع کل کشور، با پدیده افزایش یک درجه ای دما روبرو هستیم و تداوم این امر منجر به تبخیر منابع آبی می شود . از آن جا که در فصول سرد سال بارش و ذخیره برفی چندانی نداشتیم،بنابراین انتظار می رود که تمهیدات ویژه ای برای مدیریت مصرف آب صورت بگیرد.
انتهای پیام/
یک روز هامون و جازموریان خشک شدند و تملم زندگی مردم رفت زیر شن های روان ماتده از هامون و جاز موریان حتی کسی فکر آن هم نبود تا که اهواز و هم به همین بلا گرفتار شد بازهم خبری نشد زمانی آقایون به تکاپو افتادند که گردوغبار تا یک قدمی تهران رسید ولی کار از کار گذشت.هامون وجازموریان و دریاچه ارومیه و هورالعظیم و... یکی پس از دیگری خشک شدند این ها همه ناشی از خشم طبیعت نبود ندانم کاری بشر این بلاها را بسر طبیعت بکر زاینده رود آورد.صنعت بی رویه سد سازی بستن آب به روی دریاچه ها و تالاب ها بود که ایران را خشکاند.
یادمان باشد آب الفبای آبادانی است چطور می شود الفبا را فراموش کرد و آباد شد
اما حضرات با برجام و تعطیلی هسته ای راه را برای ایجاد آب شیرین کن های هسته ای و مقرون به صرفه مسدود کردند
پس چکار کنه توخونه بشینه بمیره ؟؟
و در کشوری که سالیان دراز با تمدنهای گوناکون آباد و آبادان بوده است.
و در شمال و جنوب کشور منبع بیکران آب وجود دارد
در 15 سال گذشته در کشور و در علوم مدیریت و آب بیش 1500 طرح، پایان نامه و پروژه اجرا شده است ولی نتیجه هیچ هیچ!
وقتی بارندگی نیست راه های دیگر هست، اما وقتی بارندگی زیاد و باران زیادی می بارد سیل اتفاق می افتد.اینها نشانه چیست؟
با توجه به اینهمه تحقیق، تحصیلکرده و مدعی علم آب و مدیریت ، سخن از بحران آب فقط بی تدبیری مدعیان این علوم را اثبات می کند.
صرفاٌ افزایش هزینه ها نشان از مدیریت نادرست است.
در ایران به بدترین شکل ممکن آبیاری مزارع صورت می گیره،یعنی روش غرقابی،این باورنکردنی واقعا.در روش غرقابی بیش از ۶۰ درصد ،بسته به ساعات آبیاری،آب اتلاف می شه یعنی با مدیریت همین منابع آبی می شه ۶۰ درصد بیشتر کشت کرد.
باید آبیاری قطره ای و تحت فشار و روش های مکانیزه جایگزین بشه،که علاوه بر کاهش چند برابری مصرف آب مزایای زیادی از قبیل کاهش علف هرز داره تازه می شه در مبدا پرورش ماهی هم زد البته با رعایت اصول و پس آب آن را در مزارع استفاده کرد،کاری که در بعضی از روستاهای خشک حتی توی سیستان بلوچستان بعضی از تعاونی ها با موفقیت انجامش دادن یعنی استفاده هم زمان از آب و برداشت دو محصول "هم ماهی وهم تولیدات زراعی"به صورت هم زمان از آب.
زدن چاه های عمیق راه حل نیست،منابع زیرزمینی گنجایش برداشت نداره،پایین رفتن آب های زیر زمینی بیش از ۱۰ تا ۱۵ متر منجر به اتفاق نیافتادن اثر اسمزی و بالا نیامدن طبیعی آب از عمق به سطح خاک و در نتیجه به وجود آمدن ریزگرد می شه اتفاقی که در عراق عربستان و ایران با اون به شدت مواجهیم.