به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از زاهدان، این آیین که قدمتی دیرینه دارد که بازتابی از روحیه فتوت و جوانمردی مردمان سیستان نسبت به مظلومان و نیازمندان است.
در طليعه رمضان صدای برخيز كه وقت سحر است، سحرخوانان كه بر فضای شهر و روستاهای سيستان جاری می شود، صيقل دهنده روح مسلمانان و نويدگر گشايش درهای رحمت است که از این حرکت فرهنگی باید به بهترین شکل درس گرفت.
وقتی پای سخن بزرگترهای سیستان می نشینیم و آنان نیز نقل قول های پدران خود از سنت رمضان خوانی را روایت می کنند، انسان به تاریخ این سرزمین می بالد و به خود و بزرگان این سرزمین افتخار می کند که در قرون گذشته همواره اعتقادات مذهبی را سرلوحه زندگی قرار داده اند.
در ایام ماه رمضان گروه های مختلف پنج تا ۲۰ نفره تشکیل و با مراجعه به در منازل شهروندان به صورت دسته جمعی اشعاری را می خوانند که از آن جمله رمضان الله، الله رمضان، رمضان الله خوشنام خدا، رمضان آمده میهمانش کنید،....
صاحبان منازل پس از خواندن این اشعار در حد وسع و توان خود گندم، حبوبات، پول، میوه و غیره و برخی خانواده ها که توان کمک کردن ندارند کاسه ای آب به گروه رمضان خوان هدیه می کنند.
برخی از این گروه ها هنگام سحر نیز با خواندن یارب به علی و فاطمه، یا رب به حسن و حسین، گناهان ما را ببخش مردم را بیدار می کردند.
حسین عسکری کهندل کارشناس فرهنگی اداره تبلیغات اسلامی زابل درگفتگو باخبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از زاهدان،گفت:رمضان خوانی و سحرخوانی دو سنتی دیرینه و زیبا در فرهنگ مردم سیستان به شمار می‌رود که تنها در ماه مبارک رمضان اجرا می‌شود.
حسین عسکری کهندل افزود: بر اساس کتاب تاریخ سیستان، رمضان در این منطقه تاریخی غنی دارد و مردم این منطقه در صدر اسلام به دلیل برخورداری از رصد‌خانه به راحتی از حلول ماه مبارک رمضان با خبر می‌شدند و یک ماه را روزه داری می‌کردند.
حسین عسکری در ادامه گفت: رمضان خوانی و سحر خوانی دو آیین مهم منطقه سیستان در ماه مبارک رمضان است که هر کدام ویژگی خاص خود را دارد، در گذشته جهت اطلاع‌رسانی سحر به شیوه‌های خاصی صورت می‌گرفته، در بسیاری مواقع با ایجاد سروصدا در هنگام سحر، کوبیدن درب منازل، فانوس به دست و یا چاوشی کردن (خواندن اشعاری زیبا وعرفانی) فرارسیدن هنگام سحر را به همدیگر اطلاع می‌دادند که تا سال‌های متمادی به دلیل عدم وجود رسانه ویا وسایل ارتباط جمعی این شیوه مورد توجه بوده است.
وی در مورد آیین رمضان خوانی در منطقه سیستان گفت: گروه‌های شش تا ده نفره ای، در ساعات اولیه شب‌های نیمه دوم ماه مبارک رمضان تا شب قبل از ضربت خوردن امیرالمومنین علی (ع) بر درب منازل شهر و روستا رفته و به طور دسته جمعی با همخوانی و همنوایی و با آهنگ خاصی شعر رمضونیکه را که در وصف ماه رمضان است را می‌خوانند که صاحب خانه بعنوان تبرکی به گروه رمضان خوانی چیزی از قبیل: نقدینه یا شیرینی جات بدهد.
استاد دانشگاه و کارشناس فرهنگی اداره تبلیغات اسلامی زابل خاطرنشان کرد: سیستان سرشار از آداب و رسوم زیبایی است که متاسفانه در حال کمرنگ و فراموش شدن است بنابراین امیدواریم با فرهنگ سازی سعی بر حفظ این سنن زیبا شود.
محمد جهان تاب محقق و پژوهشگر منطقه سیستان در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از زاهدان، گفت:رمضان خوانی یا سحر خوانی از دیگر سنت‌های مهم و ماندگار منطقه سیستان است که جلوه‌ای زیبا به ماه مهمانی خدا در این خطه از ایران اسلامی داده است.
وی افزود: در آئین سحرخوانی با توجه به رشد تکنولوژوی و وجود وسایل سمعی بصری باز هم فریاد ریش‌سفیدان سیستانی شنیده می‌شود.
وی ادامه داد: در این آئین بزرگان منطقه یک ساعت قبل از اذان صبح بر بالای بلندترین منطقه روستا می‌روند و با ضربه زدن به دهلی خاص و با خواندن اشعار دینی و عرفانی مردم را از خواب بیدار می‌کنند.
جهان تاب ادامه داد: پس از آنکه مردم بیدار شدند با ذکر سروده‌ای خاص به استقبال اذان صبح می‌روند تا این که موقع اذان صبح آن را با صدائی بلند به مردم اعلام می‌کنند.
وی یاد آور شد: بر اساس برخی از روایت‌های موجود، آیین سحرخوانی و رمضان‌خوانی بیش از یک هزار سال پیش یعنی از اوایل اسلام، نزد ساکنان سیستان مرسوم بوده است.
پژوهشگر منطقه سیستان اظهار داشت: بیشتر روایت‌ها که در تاریخ ماندگار این خطه بر جای مانده، نشان دهنده آن است که رمضان‌خوانی در ایام نیمه ماه خدا برگزار می‌شود.
جهان تاب افزود: در زمان‌های گذشته تعدادی از جوانان برای کمک به نیازمندان این سنت حسنه را اجرا و در‌آمد حاصل از آن را بین مستمندان تقسیم می‌کردند.
اگر رستم و دیگر پهلوانان زابلی شاهنامه را ساخته ذهن فردوسی بزرگ بدانیم، تاریخ بر وجود دیگر قهرمانان این خطه نظیر یعقوب لیث صفاری که علیه حاکمان جور زمان خود قیام کرد، گواهی داده است.
انتهای پیام/ع