هواپیمای سرلشکر شهید اقبالی در روز عید قربان مصادف با اول آبان ماه 1359 پس از بمباران موفق پادگان العقره در شمال عراق و همچنین در منطقه هوایی موصل و در راه برگشت به کشور در نزدیکی مرز ایران مورد اصابت قرار گرفت. هواپیمای او سقوط کرده و وی در خاک عراق مجبور به خروج اضطراری شد و زنده به اسارت مزدوران عراقی درآمد. به دلیل ضربات مهلکی که نیروی هوایی ایران و به خصوص این شهید والامقام در نخستین ماه جنگ بر دشمن بعثی وارد نمودند، برای ایجاد وحشت در بین سایر خلبانان کشورمان به دستور صدام، شهید اقبالی به فجیع‌ترین و بی‌رحمانه ترین وضع به شهادت رسید.
نحوه شهادت ایشان به این صورت بود که دو ماشین جیپ از دو طرف با طناب هایی که به بدن این خلبان بسته بودند، در جهت مخالف حرکت کردند و بدنش را دو نیم شد. بعثی‌ها نیمی از پیکر مطهرش را در نینوا و نیمی را در موصل عراق دفن کردند. این جنایت به حدی وحشیانه بود که رژیم بعثی، تا سالها از اعلام سرنوشت آن شهید مظلوم خودداری می کرد تا بر این جنایت سرپوش گذارد.
سرانجام پیکر مطهر شهید اقبالی با پیگیری کمیته جستجوی اسرا و مفقودین و کمیته بین‌المللی صلیب سرخ جهانی، پس از 22 سال دوری از خانواده به میهن بازگشت و به صورت با شکوهی در میدان صبحگاه ستاد نیروی هوایی تشییع و در پنجم مردادماه 81 در قطعه خلبانان بهشت زهرا آرام گرفت.
همسر این شهید در طول سال‌های دوری از او، پیگیری‌های زیادی انجام داد تا از سرنوشت همسرش آگاه شود، وی در همین راستا به شهید عباس بابائی و شهید منصور ستاری مراجعه کرد که هر دو بزرگوار در مواجهه با همسر شهید اقبالی برخورد تأمل‌برانگیزی داشتند. در ادامه ویدئویی را مشاهده می‌کنید که در آن همسر شهید اقبالی این ماجرا را روایت می‌کند.
انتهای پیام/