محدوده ای در جنوب شرقی آسیا، با جمعیتی حدود 5 میلیون میلیون نفر و منابع طبیعی و زیرزمینی ناچیز، آنچنان به توسعه اقتصادی نائل شده که بسیاری از سرمایه گذاران دنیا به این حوزه به عنوان بستری مناسب برای فعالیت های اقتصادی و سرمایه گذاری های کلان می نگرند.
آنچنان که مطالعات و بررسی های انجام شده نشان می‌دهد، شفافیت اقتصادی در این کشور در بالاترین حد ممکن ( در مقایسه با بسیاری از دیگر کشورهای جهان ) قرار دارد و به تبع، همین ویژگی، انگیزه سرمایه گذاری در چنین محدوده ای را به شدت افزایش خواهد داد.
بسیاری از مولفه‌های پیشرفت در بخش‌های اقتصادی و اجتماعی در این کشور از چنان رشد و توسعه ای برخوردار است که آن را هم سطحِ کشورها و جوامع توسعه یافته جهان قرار داده است.
سن امید به زندگی در این کشور 82 سال برآورد می‌شود که در واقع این رقم سه سال بیشتر از سن امید به زندگی در کشورهایی همچون ایالات متحده و کانادا است، به موازات آن، میزان نرخ مرگ و میر در سنگاپور کمتر از آمار موجود در بسیاری از کشورهای توسعه یافته جهان است.
بررسی‌های انجام شده موید این واقعیت است که این کشور، پانزدهمین وارد کننده و چهاردهمین صادرکننده جهان می باشد که به تبع این رتبه و اعداد و ارقام برای کشوری با پنج میلیون نفر جمعیت و 720 کیلومتر مربع مساحت، بسیار برجسته و خیره کننده به نظر می‌رسد.
آنچنان که اعداد و ارقام موجود نشان می‌دهد، سنگاپور از بالاترین نرخ تجارت خارجی نسبت به تولید ناخالص داخلی در دنیا برخوردار است و این نسبت در حال حاضر نزدیک به 400 درصد برآورد می‌شود که در مقایسه با ایالات متحده با بیش از 30 درصد بسیار برجسته و قابل توجه است.
در ارتباط با عوامل موثر در توسعه سنگاپور، نظرات متعددی وجود دارد،برخی اصلی‌ترین عامل پیشرفت و شکوفایی اقتصادی این کشور را به موقعیت ژئوپولیتیکی این حوزه جغرافیایی ارتباط می‌دهند و به زعم برخی دیگر تدابیر تشویقی و ترغیب کننده برای سرمایه گذاری، مولفه اصلی پیشرفت سنگاپور می باشد و البته برخی از صاحب نظران بزرگ اقتصادی جهان همچون استیگلیتز( برنده جایزه نوبل اقتصادی در سال 2001) معتقدند تلاش این کشور برای کاهش نابرابری های اقتصادی، مولفه اصلی پویایی و شکوفایی اقتصادی این کشور است و برخی دیگر نظام مالیات ستانی هدفمند این کشور را عامل اصلی توسعه سنگاپور قلمداد می کنند، عده‌ای از کارشناسان نیز نظام آموزشی همگانی این کشور را یکی از عناصر تأثیرگذار در پیشرفت و شکوفایی سنگاپور عنوان می‌کنند به شمار می‌رود، نظامی که طی سه مرحله و از سال 1959 کلید خورد.
سنگاپور در گام نخست تلاش کرد در حوزه توسعه مدارس فنی حرفه‌ای اقدامات لازم را عملیاتی کند تا در سایه آن خلاء نیروهای متخصص در حوزه فنی را پر کند و سپس هدفگذاری خود را بر روی ارتقای کیفی مراکز علمی و دانشگاهی متمرکز کرد.
در واقع امر مجموعه تمامی عوامل فوق همچون حلقه‌های یک زنجیره، توسعه و شکوفایی اقتصادی کشور مذکور را رقم زده‌اند و در نهایت سنگاپور را به جایگاه و موقعیت فعلیِ اقتصادی در جهان سوق داده‌اند.
حسین گروسی، عضو سابق کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، در تشریح روند توسعه اقتصادی سنگاپور اظهار کرد: سنگاپور نیز همچون بسیاری از دیگر کشورهای توسعه یافته جهان، در روزگار نه چندان دور گذشته با فقر، تنگدستی و مشکلات عدیده اقتصادی مواجه بود اما به مدد برنامه‌ریزی و صرف فعل خواستن، به توفیقات بسیاری نائل شده و امروزه از این کشور به عنوان یکی از بزرگ ترین مناطق تجاری و داد و ستدی جهان یاد می‌شود.
وی افزود: در واقع کشور اشاره شده از حداقل ظرفیت ها و توانمندی‌های خود، بهره وریِ حداکثری را کسب کرد.
گروسی بیان کرد: در حال حاضر سنگاپور به عنوان یکی از بزرگ‌ترین مراکز و مناطق جذب سرمایه‌گذاری در جهان به شمار می‌رود و بررسی ها و شواهد و قرائن موجود حاکی از این واقعیت است که بخش اعظم فعالان اقتصادی و سرمایه گذاران در این کشور، خارجی و غیر بومی هستند.
عضو سابق کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی گفت: در کنار فرصت ها و ظرفیت های تجاری متعدد و متنوع موجود، کشور مذکور در عرصه ساخت و تولید سخت افزار و صنایع مرتبط با رایانه نیز بسیار توانمند است.
وی با اشاره به برنامه ریزی بسیار هوشمندانه این کشور در عرصه گردشگری عنوان کرد:جذب توریسم از دیگر مولفه‌های تأثیرگذار در توسعه و شکوفایی سنگاپور به شمار می‌رود و مجموعه این عوامل، روند توسعه اقتصادی کشور اشاره شده را به میزان خیره کننده‌ای تسریع کرده است.
گروسی در پایان یادآور شد: با همه این اوصاف، ضمن ضرورتی که در خصوص مطالعه روند توسعه کشورهای پیشرفته احساس می شود، نباید این واقعیت را از نظر دور داشت که ظرفیت ها و فرصت‌های بالقوه موجود در ایران زمین، قابل مقایسه با کشوری کوچک همچون سنگاپور نیست و قطعا در صورت برنامه‌ریزی و عزمی جدی و همتی عالی،کشور ایران به چنان پیشرفت و توسعه ای نائل خواهد شد که اساسا سنگاپور و کشورهای اینچنینی توان رقابت با ایران را نخواهند داشت و قطعا تحقق این امر با برنامه ریزی مدون و اصولی، پیاده سازی سیاست های اقتصاد مقاومتی و حمایت تمام عیار از تولید داخلی قابل حصول خواهد بود.
گزارش از ناصر رمضانی
انتهای پیام/