وی با بیان اینکه قانون قبلی رسیدگی به فرزندان بیسرپرست، مربوط به سال 1353 بود، افزود: این قانون با گذشت زمان و گسترش برخی از آسیبهای اجتماعی، ضرورت انجام برخی از اصلاحات و ایجاد تغییرات، به ویژه در بحث رسیدگی به امور کودکان بدسرپرست را نمودار کرد.
مدیرکل دفتر امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور یادآور شد: سازمان بهزیستی کشور و قوه قضائیه در سال 1383، از طریق دولت لایحهای را تحت عنوان «حمایت از کودکان بیسرپرست و بدسرپرست» به مجلس شورای اسلامی فرستادند.
نفریه در ادامه تاکید کرد: لایحه حمایت از کودکان بیسرپرست و بدسرپرست، پس از کش و قوسهای فراوان و با گذشت حدود یک دهه، سرانجام در سال 92، در 37 ماده و 17 تبصره به تصویب رسید و این قانون سازمان بهزیستی کشور را به رسیدگی به امور کودکان بدسرپرست و بیسرپرست مکلف کرد.
مدیرکل دفتر امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور اضافه کرد: قانون حمایت از کودکان بدسرپرست و بیسرپرست نسبت به قانون قبلی، جامعتر و پیشروتر است و مهمترین مزیت آن در مقایسه با قانون مصوب اول، اهمیت دادن به کودکان بدسرپرست تلقی میشود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: از آنجا که 85 درصد کودکان و نوجوانانی که در مراکز نگهداری بهزیستی حضور دارند را کودکان بدسرپرست تشکیل میدهند و با توجه به این آمار موضوع رسیدگی به امور این کودکان نیز در زمره دیگر وظایف بهزیستی قرار دارد.
انتهای پیام/