به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، پایگاه اینترنتی شبکه راشا تودی در مطلبی نوشت: جمعه گذشته رهبران کره شمالی و جنوبی به چند دهه اختلاف میان دو کشور پایان دادند. با این حال، کارشناسان معتقدند با در نظر گرفتن احتمال کارشکنی‌ها و بدعهدی‌های آمریکا، هنوز زود است جشن دوستی دو کره برگزار شود.
آمریکا کشوری است که سابقه حمله و بمباران همزمان هفت یا هشت کشور را داشته است. به رغم این اقدامات تجاوزگرانه آمریکا، کره شمالی کشوری است که در سال های اخیر سابقه حمله نظامی و تجاوز به دیگر کشورها را نداشته است. با این حال، آمریکا به واسطه برنامه‌های هسته‌ای و موشکی کره شمالی مدعی است این کشور یک تهدید غیرقابل کنترل برای امنیت جهان است. حتی «ادوارد لوت واک»، مشاور دولت سابق آمریکا در مقاله‌ای که در شماره ژانویه نشریه «فارین پالیسی» منتشر شد، نوشت: «زمان بمباران کره شمالی است!»
حمله نظامی آمریکا به کره شمالی در دهه 1950
حقیقت کره شمالی این نیست. آمریکا پیش از این یکبار به کره شمالی حمله کرده و مرتکب جنایات جنگی زیادی در این کشور شده است. آمریکا در اوایل دهه 1950 میلادی در حملاتی بی‌وقفه بخش‌هایی از کره شمالی را بمباران کرد. آمارها نشان می‌دهد، در این حمله بیش از 8700 کارخانه، 5000 مدرسه، 100 بیمارستان و 600 هزار خانه تخریب شد و نزدیک به 20 درصد جمعیت این کشور کشته شدند. همچنین بر اساس گزارش نشریه «آسیا پاسیفیک»، به قدری تعداد بمب‌های فروریخته آمریکا در کره شمالی زیاد بود که آنها دیگر هدفی برای نابودی نداشتند و به همین دلیل مردم بی‌گناه را هدف قرار دادند.
در بخشی از گزارش آسیا پاسیفیک آمده است: «تا پاییز سال 1952، دیگر هیچ هدف موثری باقی نمانده بود که هواپیماهای آمریکایی نابود کنند. همه شهرهای مهم، روستاها، مناطق صنعتی در کره شمالی بمباران شدند. در بهار سال 1953، نیروی هوایی آمریکا، زیرساخت‌های آبیاری، زمین‌های کشاورزی و سدها در حوالی رودخانه یالو را هدف قرار دادند. به این صورت، سیل همه جا را فرا گرفت و محصول برنج سرزمین کره شمالی و غذای اصلی میلیون‌ها کره‌ای کاملا نابود شد.»
کشورهایی که کره شمالی را «تهدید» تلقی می‌کنند هیچگاه این حادثه تاریخی را مورد توجه قرار ندادند و بر حمله به کره شمالی تاکید کردند. نمونه آن جان بولتون، مشاور امنیت ملی کاخ سفید است که در مقاله‌ای تحت عنوان «پرونده قانونی حمله به کره شمالی» برای نشریه وال استریت ژورنال، حمله نظامی را بهترین گزینه برای توقف برنامه‌های موشکی و هسته‌ای کره شمالی دانست. دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا نیز بارها مدعی شد کره شمالی خطری برای صلح جهانی است و در اظهارات جداگانه، این کشور را تهدید به حمله نظامی کرد.
کسب تجربه کره شمالی از بدعهدی و کارشکنی های آمریکا
در بخش دیگری از این مطلب آمده است: پس از دیدار تاریخی کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی، و مون جائه این، رئیس جمهور کره جنوبی، دو کشور وارد فاز جدیدی از روابط شده‌اند. سران دو کشور طی بیانیه‌ای مشترک بر غیر هسته‌ای کردن شبه جزیره کره تاکید کردند؛ هدفی که گفته می‌شود آمریکا نیز به دنبال آن بود. با این حال، پیونگ یانگ نیز در ازای غیر هسته‌ای شدن، پیشنهاداتی را ارائه خواهد کرد: نخست اینکه تمام سلاح‌های آمریکایی که قابلیت هسته‌ای شدن و هدف قرار دادن شبه جزیره کره را دارند باید از این منطقه خارج شوند و دوم اینکه، آمریکا باید 28 هزار و 500 نیروی نظامی خود را از کره جنوبی بیرون ببرد. این یک معامله است و به احتمال زیاد واشنگتن به آن واکنش نشان دهد. مخصوصا اینکه آمریکا به رغم اعتراضات عمومی، همچنان بخشی از نیروی نظامی خود را در ژاپن حفظ کرده است. به عبارت دیگر، آمریکا پس از ایجاد پایگاه و حضور نظامی در یک کشور ، دیگر آن را ترک نمی‌کند. همانطورکه شاهد نمونه‌های آن در سوریه و افغانستان هستیم. یا اینکه برای توافق پای میز مذاکره می‌آید و سپس مغایر با آن عمل می‌کند. نمونه این بدعهدی آمریکا نیز در توافق هسته‌ای ایران به اثبات رسیده است.
بنابراین آنچه پیونگ یانگ باید به آن توجه داشته باشد، کسب تجربه از بدعهدی و کارشکنی‌های آمریکا و در نظر داشتن حمله نظامی 70 سال پیش این کشور به کره شمالی است.
آیا کره شمالی واقعا تهدید است یا آمریکا؟
کره شمالی به واسطه برنامه‌های هسته‌ای‌اش تهدید محسوب نمی‌شود. آمریکا بیش از 1000 پایگاه نظامی در سراسر جهان دارد. بودجه نظامی آن از 700 میلیارد دلار فراتر می‌رود و حجم ذخایر هسته‌ای آن از همه کشورهای هسته‌ای بیشتر است. با این حال، از نقطه نظر آمریکا، کره شمالی یک تهدید است؛ همچنانکه عراق، لیبی، افغانستان، سوریه، و ایران به واسطه منابع طبیعی‌شان و توانایی پیوند این منابع به دلار و به چالش کشیدن وضعیت ارز آمریکا تهدید محسوب می‌شوند.
کشور کره شمالی با بیش از 200 ماده معدنی نادر بر گنجی به ارزش 10 هزار میلیارد دلار نشسته است. چین یکی از متحدان اصلی کره شمالی از طریق پروژه‌های راهسازی که این کشور را به خاورمیانه، اروپا و آفریقا متصل می‌کند به بخشی از این منابع دسترسی دارد؛ سیاستی که با توانمندکردن یوآن چین و به چالش کشیدن دلار، کاملا به ضرر آمریکا است و جایگاه این کشور را به عنوان یکی از قطب‌های مهم اقتصاد جهان با مشکل مواجه می‌سازد.
در انتهای این گزارش آمده است: سران کره شمالی و آمریکا قرار است به زودی بر سر میز مذاکره حاضر شوند. پیونگ یانگ چندی پیش اعلام کرد فعالیت هسته‌ای خود را به حالت تعلیق در می‌آورد. با این حال، بعید است کره شمالی بدون تضمین به برنامه‌های هسته‌ای خود پایان دهد و انتظار حمله نظامی مجدد آمریکا همانند آنچه 70 سال پیش رخ داد را بکشد.
انتهای پیام/