به گزارش خبرنگار گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، پس از رفتن ولاسکو از ایران و پایان حضور این مربی آرژانتینی روی نیمکت تیم ملی والیبال ایران، سه مربی دیگر هدایت تیم ملی را در مقاطع زمانی مختلف بر عهده گرفتند. رفتن ولاسکو برای اهالی والیبال نگران کننده بود. اغلب او را پیرمرد تحول والیبال ایران لقب داده بودند و حالا با رفتن این مربی، پیشرفت والیبالی که به تازگی مسیر رشد را آغاز کرده بود، به خطر می‌افتاد.
«اسلوبودان کواچ» صربستانی اولین مربی جایگزین ولاسکو بود. مربی جوان و کم‌تجربه‌ای که هر چند موفق شد عنوان چهارمی مسابقات جهانی و قهرمانی در بازی‌های آسیایی اینچئون را برای والیبال ایران رقم بزند اما در والیبال ایران عمر طولانی نداشت. بعد از قطع همکاری فدراسیون والیبال با کواچ، بار دیگر یک مربی آرژانتینی پا به ایران گذاشت و در آستانه مهم‌ترین رویداد والیبالی یعنی انتخابی المپیک، عهده‌دار هدایت تیم ملی والیبال ایران شد. «رائول لوزانو» که خیلی‌ها وی را در حد و اندازه همان ولاسکوی محبوب می‌دانستند، برای مدتی سرمربی تیم بود و بزرگ‌ترین افتخاری که به همراه مردان والیبال ایران به آن نائل شد،کسب سهمیه مسابقات المپیک برای نخستین‌بار بود؛ هرچند تیم ملی والیبال به همراه لوزانو در مسابقات المپیک نمایش جالب توجهی نداشت اما صرف حضور در مسابقات یک قدم مهم برای والیبال ایران به شمار می‌رفت.
با این تفاسیر لوزانو نیز در والیبال ایران ماندگار نبود و با پایان قراردادش در ایران راهی کشور چین شد و هدایت تیم ملی والیبال چین را بر عهده گرفت. نام گزینه‌های متعددی بعد از رفتن لوزانو از تیم ملی والیبال ایران شنیده شد و در نهایت قرعه به نام یک مربی مونته‌نگرویی با کارنامه پربار و رزومه قوی افتاد. «ایگور کولاکوویچ» 52 ساله بعد از بررسی گزینه های مختلف توسط فدراسیون‌نشینان، روی صندلی سرمربیگری تیم ملی والیبال ایران نشست. تیم ملی والیبال ایران در نخستین گام خود با ایگور کولاکوویچ، در لیگ جهانی حضور پیدا کرد که نتایج چندان درخشانی کسب نکرد اما در ادامه در مسابقات انتخابی جهان که به میزبانی اردبیل برگزار شده بود خوش درخشید و سپس در نبرد قهرمان قاره‌ها برای نخستین بار در تاریخ والیبال ایران، صاحب سکوی جهانی در رده بزرگسالان شد.
کولاکوویچ این روزها همچنان هدایت تیم ملی والیبال ایران را بر عهده دارد و حالا بعد از اتمام لیگ باید لیست جدید خود را ارائه دهد. بازیکنان از اوایل فروردین سال 97 تمرینات خود را آغاز خواهند کرد تا خود را برای یکی از معتبرترین نبردهای والیبال جهان، یعنی مسابقات قهرمانی جهان، آماده کنند. البته ملی‌پوشان بلندقامت والیبال ایران پیش از آنکه راهی مسابقات قهرمانی جهان شوند، باید در تورنمنت لیگ جهانی نیز حضور پیدا کنند. کولاکوویچ هفته‌های پایانی لیگ و چند دیدار از مرحله پلی‌آف را در ایران از نزدیک تماشا کرده و به گفته خودش در حال بررسی نهایی نفراتی است که قرار است به دور جدید اردوی تیم ملی دعوت شوند. با «ایگور» والیبال ایران گپ و گفتی داشتیم و از وی درباره روزهای حضورش در ایران و این تجربه یک ساله صحبت کردیم. این گفت وگو را در ادامه می‌خوانید:
** پیش از آنکه به ایران سفر کنید، چه تصوری درباره این کشور داشتید و زمانی که در ایران فعالیت خود را آغاز کردید، این تصور چقدر تغییر کرد؟
پیش از آنکه برای حضور در ایران و قبول هدایت تیم ملی والیبال این کشور دعوت بشوم، دو بار به همراه تیم ملی صربستان که زمانی سرمربی آن بودم، به کشور شما آمده بودم. در واقع یک پیش‌زمینه کلی از ایران داشتم. البته آن زمان تنها در هتل بودم و به سالن بازی آمدم و فرصتی برای مراواده زیاد با مردم ایران و دیدن این کشور نداشتم. اما پس از آنکه به عنوان سرمربی در ایران مشغول شدم، فرصت بیشتری برای شناخت این کشور و مردمش پیدا کردم. درباره ایران چیزهای زیادی نشنیده بودم و تصور خاصی نداشتم اما همان میزان اندک تصور من نیز با واقعیتی که در ایران بود تفاوت بسیاری داشت. در واقع بیش از هر چیز نوع رفتار مردم ایران و احترام و محبتی که نسبت به من داشتند، من را متحیر کرد. در واقع رفتار و منش مردم بیش از هر چیز دیگری برای من جالب بود و هرگز آن را از یاد نمی‌برم. رفتار مردم ایران با من به حدی خوب است که من همیشه تصور می‌کردم در خانه خودم هستم و این برایم آرامش خوبی به همراه داشت.
**پیش از آنکه برای حضور جدی در ایران تصمیم بگیرید، نگرانی خاصی نداشتید؟
به هیچ عنوان. من یک مربی حرفه‌ای هستم و اگر قرار است در کشوری غیر از کشور خودم فعالیت کنم، قبل از هر چیز باید خودم را با شرایطی که قرار است در آن حضور داشته باشم وفق دهم. پیش از این نيز همین گونه بوده است و هیچ نگرانی دراین‌باره وجود نداشت.
** چه چیزی در ایران برای شما کلافه‌کننده است؟
تنها چیزی که در ایران بسیار آزارم می‌دهد ترافیک است. احساس می‌کنم وقت زیادی از مردم ایران در ترافیک خیابان‌ها سپری می‌شود و این بسيارکلافه‌کننده است.
**عملکرد «میلاد عبادی پور» و «جواد معنوی نژاد» دو لژیونر والیبال ایران را که در لهستان و ایتالیا بازی می‌کنند، چقدر زیر نظرداشتید و چطور ارزیابی می‌کنید؟
خوشبختانه این دو بازیکن در تیم‌های خود عملکرد خوبی داشتند و من مسابقات آن‌ها را از طریق تلویزیون و گاهی شبکه‌های اینترنتی تماشا کردم و با این دو بازیکن از طریق تماس اینترنتی در ارتباط هستم. من همچنین با سرمربی تیم معنوی نژاد ارتباط خوب و نزدیکی دارم و با وی بارها تماس داشته ام و وضعیت جواد را جویا شدم. اعتقاد من این است که هر دو بازیکن خوب کار کردند. آن‌ها تصمیم بسیار حرفه‌ای و خوبی گرفتند که در تیم‌های خارجی به میدان رفتند. این تجربه خوبی برای آن‌ها خواهد بود. آن‌ها علاوه بر بازی با تیم‌های کشورهایی که در آن حضور دارند،ذدر لیگ اروپا با تیم‌هایی از کشورهای دیگر نیز به میدان رفته‌اند و این برای‌شان یک تجربه بزرگ خواهد بود که علم و توانمندی والیبال‌شان را به شدت به روزرسانی خواهد کرد.
آن‌ها فقط در لیگ خود بازی نمی‌کنند و این تجربیات زیادی برای‌شان به همراه دارد. من اطمینان دارم که هر دو بازیکن در این فصل دستاوردهای خوبی به‌دست آورده‌اند و آن را با خود به اردوی تیم ملی می‌‌آوردند. از طرفی حضور آن‌ها در تیم‌های خارجی و زندگی در یک کشور جدید با زبان و فرهنگ متفاوت از آن‌ها بازیکنان با تجربه‌تر و حرفه‌ای‌تری می‌سازد.
**مدتی قبل، احمد ضیایی رئیس جدید فدراسیون والیبال در گفت وگویی بيان کرد که در لیگ برای تیم‌ها محدودیتی ایجاد خواهد شد که در راستای آن هر تیم می تواند فقط سه بازیکن ملی‌پوش در اختیار بگیرد؛ به اعتقاد شما اين قانون چه تاثیری در سطح لیگ و والیبال ایران خواهد گذاشت؟
من نيز شنیدم که فدراسیون چنین تصمیمی دارد و فکر می‌کنم عملی شدن این تصمیم بتواند لیگ را به توازن بکشاند تا هر باشگاه بیشتر از سه ملی پوش نداشته باشد و باقی تیم‌ها هم بتوانند در سطح متعادلی مقابل هم قرار بگیرند. نه مثل حالا که اغلب تیم‌ها مقابل تیمی مانند سرمایه که بیشتر ملی‌پوشان را در اختیار دارد، از قبل بازنده هستند. اما همچنین باید این را در نظر داشت که این اتفاق در مورد وضعیت اسپانسری تیم‌های لیگ برتر چه تاثیراتی می گذارد. من فکر می‌کنم ایراد بزرگ لیگ والیبال فارغ از اینکه حضور ملی‌پوشان در تیم‌های مختلف باشد، این است که بازیکنان جوانی که در تیم‌های لیگ برتری حضور دارند، چندان فرصت بازی ندارند و اغلب روی نیمکت هستند. من فکر می‌کنم فرصت بیشتر برای حضور بازیکنان جوان‌تر در تیم‌های باشگاهی‌شان بتواند اتفاق خوبی را به همراه داشته باشد.
**موضوع دیگری که برخی کارشناسان به آن اشاره می‌کنند، عدم موفقیت مربیان خارجی در تیم‌های لیگ برتری است. برای مثال در فصل اخیر سرمربی بلغارستانی تیم سایپا نتوانست خوب نتیجه بگیرد و ایران را ترک کرد یا سال گذشته تراویسا، سرمربی ارومیه مدت کمی در لیگ ایران دوام آورد. شما دلیل این موضوع را چه می‌دانید؟
اعتقاد من این است که در درجه اول باید نگاه کنیم مربیانی که در لیگ ایران حضور پیدا می‌کنند از نظر فنی در چه سطحی قرار دارند و چقدر مربیان شناخته شده و با دانشی هستند. من چیز زیادی درباره سرمربی بلغارستانی تیم سایپا نمی‌دانم اما به‌طور کلی باید بگویم که ما ابتدا باید تصمیم بگیریم از یک مربی خارجی چه می‌خواهیم؟ تغییر سبک؟ نتیجه‌گیری؟ به روز کردن علم والیبال؟ در واقع خواسته باشگاه از مربی مهم است. شاید این خواسته‌های دوطرفه به طور کامل مدیریت نمی‌شود که درنهایت منجر به قطع همکاری می‌شود. من احساس می‌کنم برخی تیم‌ها به مربیان خارجی با تجربه و شناخته شده نیاز دارند. هرچند من به مربیان ایرانی نیز بسیار احترام می‌گذارم و شاهد این هستم که چه مربیان خوب و جوانی در والیبال ایران فعالیت می‌کنند. در مجموع همه چیز بستگی به تصمیم باشگاه‌ها و سیاست‌های آن‌ها دارد.
**خود شما تصمیمی مبنی بر تغییر دستیاران خود در تیم ملی دارید؟
خیر. من از دستیارانم رضایت کامل دارم به توانمندی‌شان نیز بسیار اعتقاد دارم و دلیلی ندارد تغییری در آن‌ها ایجاد کنم. در سال جدید با همین دستیاران به کار خود ادامه می‌دهم.
** از آنجایی که خوان سیچلو این روزها در لیگ ایتالیا خوب نتیجه می‌گیرد، امکان استفاده از این مربی در تیم‌های ملی وجود دارد. آن هم با توجه به اینکه این مربی هنوز با والیبال ایران قرارداد دارد.
به نظر من سیچلو مربی بسیار خوبی است و در تیم ملی جوانان آرژانتین نتایج خوبی گرفته و در ایران نیز در کنار مربیانی مانند ولاسکو و لوزانو حضور داشته است. اما من دستیارانم را انتخاب کرده‌ام و تصمیم ندارم از فرد جدیدی استفاده کنم.
**کمی از فضای والیبال دور شویم. از وضعیت پسر هندبالیست‌تان چه خبر؟ شنیده بودیم که از ناحیه کتف آسیب دیده است.
پسر من در لیگ هندبال فرانسه بازی می‌کند و متاسفانه این روزها آسیب دیده است. به هر حال هندبال ورزش خطرناک‌تری نسبت به ورزش والیبال است و این آسیب‌دیدگی‌ها طبیعی هستند. خوشبختانه او این روزها در حال درمان آسیب دیدگی‌اش است و به زودی می‌تواند دوباره هندبال بازی کند.
**زمانی صحبت‌هایی مطرح بود در این راستا که همسر شما هدایت تیم ملی هندبال بانوان ایران را بر عهده بگیرد. این موضوع چقدر صحت داشت و به کجا انجامید؟
زمانی که همسرم در ایران بود، از یک جلسه تمرین تیم ملی هندبال ایران بازدید کرد. همسر من هندبالیست بوده است و در حال حاضر نیز مربی هندبال است. ابتدا صحبت‌هایی مطرح شد اما در ادامه دیگر صحبتی در این مورد به گوش نرسید.
** شما به ورزش فوتبال هم علاقه مند هستید؟ همزمانی جام جهانی فوتبال و لیگ جهانی والیبال برای‌تان ناراحت کننده نیست؟
من علاقه‌ای به فوتبال ندارم و باید بگویم، فقط والیبال! فوتبال برای من خیلی مهم نیست.
انتهای پیام/