از آیات قرآن مجید و اخبار اهل بیت علیهم السّلام استفاده مى شود که نه تنها عقوق والدین، یعنى آزردن و رنجاندن آنها حرام و از گناهان کبیره است؛ بلکه احسان و نیکى کردن و ادای حق آنها واجب و ترک آن حرام است.
خداوند مى فرماید: «وَ بِالْوٰالِدَیْنِ إِحْسٰاناً». در جايي ديگر می فرمايد: «سفارش نمودیم انسان را که به والدین خود نیکى نماید» يا «به انسان امر نمودیم که مرا و والدینش را سپاسگزارى نماید».
به عبارتی خداوند تشکر از والدین را همراه شکر خود ذکر می فرماید. هيچ شکى در وجود شکر پروردگار عالم نیست، پس شکر والدین هم واجب است.
خداوند در آيه ديگر قرآن كريم مي فرمايد: «حکم کرد پروردگارت که جز او را نپرستید و به پدر و مادر خود نیکى نمايید». در اینجا نیکى به پدر و مادر را هم ردیف عبادات خود قرار داده است و چنانچه عبادت خدا واجب است، احسان به والدین هم واجب است.
بعد مى فرماید «اگر پیرى به پدر یا مادر یا هر دو برسد؛ و محتاج خدمت تو گردند به ایشان اف مگو (در حال انزجار و به تنگ آمدن از کسى این کلمه استعمال مى شود و حضرت صادق (ع) مى فرماید: اگر لفظى کمتر از کلمۀ اف در ترک عقوق والدین بود آن را ذکر مى فرمود و از آن نهى مى کرد) و زجر مکن و بانگ برایشان مزن و سخن ایشان را پاسخ درشت مده و به آنها سخن نیکو از روى حرمت و ادب بگو (یعنى آنها را بنام مخوان بلکه بگو یا اباه یا اماه یا سیدى یا سیدتى) و بال تذلل و فروتنى را برایشان فروآور و به ایشان تکبر منما بلکه از روى رحمت و بخشش برایشان تلطف کن (چون تا دیروز تو محتاج ایشان بودى و امروز آنها به تو نیازمندند که خدمت ایشان را بنمايى و دعا کن در بارۀ ایشان و بگو پروردگارا رحم کن و ببخشاى پدر و مادرم را همچنان که مرا در خردى پرورانیدند.»
انتهای پیام/