در این مطلب آمده است: تیلرسون که پس از اخراجش به وضوح متزلزل و تضعیف روحیه شده بود در وزارت خارجه یک سخنرانی مختصر داشت. او به سوالات خبرنگاران پاسخ نداد و حتی از تصمیم ترامپ هم انتقاد نکرد. اما ترامپ در فهرست کسانی که تیلرسون از آنها تشکر کرد، نبود.
تیلرسون گفت کمی بعد از ظهر تماسی از ترامپ و «جان کلی» رئیس ستاد کارکنان کاخ سفید، دریافت کرده که موضوع آن شفاف سازی درباره روزهای پیش رو بوده است. او در ادامه گفت: «آنچه در حال حاضر مهم است انتقال مطمئن، آرام و منظم است. چون در دوره ای به سر می‌بریم که کشورمان با چالشهای سیاسی و امنیت ملی زیادی مواجه است».
وزیر خارجه آمریکا رسماً در نیمه شب سی و یکم مارس پست خود را تحویل می‌دهد و «جان سالیوان»، نفر دوم وزارت خارجه آمریکا، وظایف او را به عهده خواهد گرفت.
تیلرسون درباره کره شمالی گفت: «ما فراتر از آنچه دیگران انتظار داشتند، رفتیم». او همچنین گفت اقدامات مربوط به چین ناتمام مانده و روسیه باید مراقب رفتارش باشد و ارزیابی کند تا چه حد به نفع مردم روسیه و جهان است.
در ادامه این مطلب آمده است: ترامپ بار دیگر با یک توییت صبحگاهی واشنگتن را غافلگیر کرد. او در این پیام توییتری گفت «مایک پمپئو» رئیس آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) را -که یک شخصیت تندرو است- جانشین تیلرسون می‌کند و «جینا هاسپل» معاون پمپئو، را به عنوان رئیس جدید سیا منصوب می‌کند.
پمپئو به دلیل حمایت از روش شکنجه «القای حس غرق مصنوعی» و مخالفت با تعطیل شدن بازداشتگاه گوانتانامو شدیداً مورد انتقاد قرار گرفته است. هاسپل نیز به دلیل نقشش در شکنجه‌های سیا در دوره ریاست‌جمهوری جرج بوش و از بین بردن شواهد، زیر ذره بین است.
با اینکه اخراج تیلرسون از مدت‌ها پیش و پس از چندین مرتبه درگیری با ترامپ قابل پیش‌بینی بود، این اتفاق در زمان بسیار حساسی افتاد. درست در زمانی که ترامپ یک جنگ تجاری جهانی را آغاز کرده و قصد ملاقات «کیم جونگ اون» رهبر کره شمالی را دارد تیلرسون 67 ساله در حال ترک کاخ سفید است. اخراج او حتی با توجه به استانداردهای کنونی کاخ سفید هم ناگهانی است.
جان کلی ساعت 2.30 صبح شنبه (به وفت محلی) با تیلرسون که به آفریقا رفته بود تماس گرفت و او را از خواب بیدار کرد و گفت رئیس‌جمهور از او می خواهد کناره‌گیری کند و باید فورا به واشنگتن برگردد. خبرنگارانی که همراه تیلرسون بودند می‌گویند او روز دوشنبه کاملاً خوشحال به نظر می‌آمد و هیچ علامتی از اینکه شغلش در خطر است نشان نمی‌داد.
انتهای پیام/