دولتها باید طراحیها و مدلهای پایدار در مسکن داشته باشند تا طول عمر ا ستفاده از مسکن بیشتر شود. میزان انتشار کربن را با با استفاده از مدلهای جدید کاهش دهند که در این صورت منابع هم در ساخت مسکن به درستی مدیریت خواهد شد.
در حال حاضر بسیاری از کشورها با دشواریهای ساخت مسکن مواجه هستند و این به چالش ملی برای اکثر کشورها تبدیل شده است. برای بقیه کشورهای جهان هم به زودی مسکن مسألهساز خواهد شد و به مسأله چالشزا برای اکثر کشورها و دولتها تبدیل خواهد شد.
در گزارش مجمع جهانی اقتصاد آمده است تا پایان قرن حاضر جمعیت جهان ۳.۶ میلیارد نفر دیگر اضافه خواهد شد.
بر اساس اعلام سازمان ملل متحد، قرار است جمعیت جهان تا سال ۲۱۰۰ از ۱۱.۲ میلیارد نفر بگذرد. این جمعیت رو به فزون نیاز به تأمین زیرساختها و توسعه است که فشار برای استفاده از منابع را به شدت افزایش خواهد داد.
برای این میزان جمعیت نیاز است تا ۷ برابر جمعیت اتحادیه اروپا تأمین نیاز شود. در حال حاضر جمعیت جهان ۴۵ میلیون نفر در سال افزایش مییابد که برای تأمین نیاز آب، غذا و زیرساختهای آنها ناگزیر هستیم اما بیشترین و اساسیترین نیاز آنها در آینده مسکن خواهد بود.
در حال حاضر سرانه استفاده از مسکن در کشورها متفاوت است. بر اساس اعلام سازمان ملل متحد طی ۵۰ سال اخیر، سرانه استفاده از مسکن بسیار کاهش یافته است یعنی طی این مدت تعداد اعضای خانواری که از یک مسکن استفاده میکنند کم شده است به طور مثال در فرانسه میانگین افرادی که از یک مسکن استفاده میکنند از سال ۱۹۶۸ تاکنون از ۳.۱ نفر به ازای هر مسکن به ۲.۳ نفر در سال ۲۰۱۱کاهش یافته است. در همین دوره زمانی نرخ باروری زنان هم از ۲.۶ به ۲ تولد برای هر زن افت کرده است.
در کنیا میانگین سرانه افرادی که از مسکن استفاده میکنند از ۵.۳ در سال ۱۹۶۹ به ۴ نفر در سال ۲۰۱۴ رسیده، در کنار این مسأله میزان باروری هم از ۸.۱ به ۴.۴ تولد برای هر زن کاهش یافته است.
از سوی دیگر افزایش روزافزون سالخوردگی به ویژه در کشورهای توسعهیافته نیاز به مراقبتهای آینده را افزایش داده است. مفهوم آن این است که مردم مجبور خواهند بود در خانههای خود برای مدت زمان طولانی به سر ببرند یعنی مسکن در سالهای آینده مسأله حیاتی و اساسی خواهد بود.
آمارهایی که توسط نشنال رکورد در باره اسکاتلند منتشر شده حاکی از این است که نیازهای آینده افراد بسیار سریعتر از رشد جمعیت پیش خواهد رفت یعنی فاصله بین نیاز جامعه در مقابل رشد جمعیت بیشتر خواهد شد. تا سال ۲۰۳۷ رشد جمعیت اسکاتلند حدود ۹ درصد خواهد شد در حالی که پیشبینی میشود نیاز به خانوارها ۱۷ درصد افزایش خواهد یافت.
همچنین در انگلیس تا سال ۲۰۴۱ جمعیت ۱۶ درصد رشد خواهد کرد در حالی که نیاز خانوارها رشد ۲۳ درصدی خواهد داشت و شکاف ۷ درصدی بین تقاضا و رشد جمعیت شکل خواهد گرفت.
همچنان که عمر افراد طولانیتر میشود خانوارهای یک و ۲ نفره بیشتر میشود. در سال ۲۰۱۴ وبسایت «سیتیلب» به شرایط و دشواریهای این مسأله کامل اشاره کرده است.
همچنان که کشورهای در حال توسعه همانند کشورهای توسعه یافته رشد و توسعه مییابند و به استانداردهای زندگی میرسند و طول عمرشان بیشتر میشود سرانه استفاده از خانهها هم کاهش خواهد یافت و تقاضای بیشتری را طلب خواهند کرد. بنابراین طی ۸۰ سال آینده نیاز مسکن نسبت به رشد جامعه ۷ تا ۸ درصد پیشی خواهد گرفت.
در حال حاضر و همچنین در آینده تقاضا برای ایجاد مسکن جدید دولتها را تحت فشار قرار خواهد داد تا اقدام به ابتکارات و نوآوریهای جدید داشته باشند تا اینکه بتوانند میزان عرضه مسکن را نسبت به تقاضا افزایش دهند.
در نوامبر ۲۰۱۷ مؤسسه استراتژی صنایع انگلستان بر روی زیرساختهای لازم در آینده متمرکز شد. این بخش طی دهه گذشته به سرعت بر روی بازارهای جدید در حوزه مراقبتهای پزشکی تعلیم و تربیت و ساختمانهای تجاری کار کرد اما لازم است برای رفع موانع و مشکلات در سالهای آتی به سرعت بر روی مسأله مسکن کار شود.
مجمع جهانی اقتصاد در گزارش خود تأکید میکند: این مسأله که برای تأمین تقاضای آینده در جهان نیاز با ساخت ۲ میلیارد مسکن جدید است، صراحتاً به این نکته هم اشاره میکند که باید کشورها برای تأمین منابع آن تلاش کنند. دولتهایی که به طراحیها و مدلهای پایدار در مسکن تأکید میکنند باعث خواهد شد تا طول عمر ا ستفاده از مسکنها در آینده بیشتر شود. میزان انتشار کربن در این مدلهای جدید کاهش خواهد یافت و مدیریت منابع در این کشورها به نحو صحیح انجام خواهد شد.
طی ۳۰ سال آینده تنها کشورهایی که بتوانند از سیاستها و مقررات صحیح ساخت مسکن استفاده کنند خواهند توانست از افزایش قیمت و نیز مشکلات تأمین منابع ساخت مسکن جلوگیری کنند. برای بسیاری از کشورها در حال حاضر ساخت مسکن به حد کافی به سوژه داغی تبدیل شده و محل بحث و چالش بین کشورهاست و به زودی همه کشورها تحت فشار مشکلات مسکن قرار خواهند گرفت.
انتهای پیام/
از طرف یه دهه شصتی