به گزارش خبرنگار گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان ؛ رضا کاظمی مسئول کمیته توانبخشی هیئت پزشکی ورزشی استان مرکزی درباره رشته فوتبال و آسیب های آن گفت: فوتبال یکی از رشته های پر طرفدار ورزشی در سراسر جهان است. اما باید این نکته را نیز در نظر داشت که علی رغم جذابیت های خاص، این رشته ورزشی خطرات و آسیب های متعددی را نیز می تواند همراه داشته باشد. خطر آسیب در زمان مسابقات بیشتر از زمان تمرین است و عمده آنها نیز آسیب های برخوردی است.
بیش از ۶۰ درصد آسیب ها در فوتبال مربوط به اندام تحتانی است که مهمترین آنها را می توان اینگونه طبقه بندی کرد :
۱- پیچ خوردگی مچ پا
حدود ۱۵ درصد از آسیب ها در فوتبال را شامل می شود، که عمدتا به دلیل توقف های ناگهانی یا تغییر جهت پیش می آید. نکته مهم در این نوع آسیب این است که در ۲۵ درصد از موارد پیچ خوردگی به علت درمان ناقص، این عارضه مجددا تکرار می شود.
۲- آسیب های زانو
الف : آسیب های رباط های زانو: بیشتر مربوط به ضایعات رباط داخلی و رباط صلیبی قدامی می شود.
ب : آسیب منیسک: بیشتر در منیسک داخلی اتفاق می افتد.
۳ – آسیب های تاندونی – عضلانی: این نوع از آسیب شامل التهاب تاندون ها، پارگی تاندون عضلات، خونریزی داخل عضلات، کشیدگی و گرفتگی عضلات می شود که بیشتر در عضله چهارسر، همسترینگ، عضلات نزدیک کننده ران و عضلات ساق اتفاق می افتد.
این آسیب به شکل های مختلف از جمله زخم، خراشهای پوستی، تاول و خونریزی زیر ناخن های پا می تواند ظاهر شود.
۱- آسیب های ناحیه سر، شامل : خونریزی های مغزی (که می تواند منجر به بیهوشی شود)، کشیدگی در عضلات گردن و یا حتی در موارد نادرتر شکستگی مهره های گردنی
۲- آسیب های تنه : شکستگی در مهره های ناحیه کمر، کشیدگی یا گرفتگی عضلات ناحیه کمر ، ضایعات دیسک بین مهره ای.
شامل شکستگی ترقوه، در رفتگی شانه ، در رفتگی یا شکستگی آرنج، شکستگی استخوان های مچ، کشیدگی در رباط های مفصل مچ دست است.
انتهای پیام/