پایگاه اینترنتی روزنامه القدس العربی چاپ لندن در سرمقاله اش نوشت: وزیر امور خارجه آمریکا به سفر دوره ای خود به خاورمیانه ادامه می دهد. سفر وی در این دوره شامل کشورهای مصر، کویت، اردن، لبنان و ترکیه می شود. قبل از هر کسی خود مقامات آمریکایی اعلام کردند که پیش بینی می کنند مذاکرات تیلرسون در هر یک از این کشورها دشوار باشد. این مقامات خلاف واقع حرف نزدند زیرا واشنگتن در همه این کشورها با مشکلاتی روبروست.
جالب این است که موضوع مذاکرات صلح بین فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها، در این سفر تیلرسون جایی ندارد. تصمیم دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا مبنی بر انتخاب شهر قدس (اشغالی) به عنوان پایتخت اسرائیل، خواه ناخواه در مذاکرات تیلرسون بحث و بررسی خواهد شد.
در قاهره وزیر امور خارجه آمریکا برای سخن گفتن درباره فضای انتخابات ریاست جمهوری با مشکل بزرگی روبرو شد و به برخی نکات کلی بسنده کرد و گفت واشنگتن از انتخابات «حمایت» می کند و آمریکا و همه کشورها از روند انتخابات شفاف حمایت و مشارکت در آن را ترغیب می کنند. وی از موضوعاتی همچون تهدید نامزدهای رقیب (السیسی)، بازداشت و تحریک آنها و محدود شدن نامزدی در انتخابات به شخص عبدالفتاح السیسی، سخنی نگفت.
در کویت تیلرسون در کنفراس بازسازی عراق و کنفرانس وزرای امور خارجه عضو ائتلاف بین المللی برای مبارزه با داعش شرکت کرد. در هر دو نشست مجبور شد از سیاست‌های آمریکا دفاع کند. در نشست اول اعلام کرد سرمایه‌گذاری‌ها محدود به بخش خصوصی آمریکا و نه دولت خواهد بود و در نشست دوم نیز اعتراف کرد پایان عملیات نظامی به معنی پایان قطعی داعش نیست. بطور خلاصه تیلرسون چیزی برای عرضه نداشته جز اینکه بگوید کشورش به همراه متحدانش سی درصد از اراضی سوریه را در کنترل خود دارند و واشنگتن دویست میلیون دلار برای حمایت از تلاش‌ها برای برقراری ثبات در مناطق آزاد شده از چنگ داعش کمک خواهد کرد.
در امان نیز تیلرسون به سبب به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت اسرائیل و تعلیق شصت و پنج میلیون دلار از کمکهای آمریکا به آنروا، با مشکل مواجه خواهد شد. به احتمال قوی کاری را که مایک پنس، معاون رئیس جمهور آمریکا در سفر اخیرش به امان نتوانست انجام دهد، تیلرسون هم موفق به انجامش نخواهد شد. در بیروت نیز که هیچ وزیر خارجه آمریکایی به مدت چهار سال به آنجا سفر نکرده است، موضوع «حزب الله» موضوع بسیار بزرگی خواهد بود که چه بسا وی از قبل اعلام کند در لبنان نیز شکست خورده است.
در ادامه این مقاله آمده است مذاکرات در آنکارا نیز چندان آسان نخواهد بود و شاید در عرصه راهبردی با توجه به روابط تاریخی ترکیه و آمریکا، مسائلی مانند عضویت ترکیه در ناتو، امتیازات آمریکا در پایگاه هوایی اینجرلیک، مهمترین مذاکرات در این دور از سفرهای تیلرسون باشد. در سال‌های اخیر روابط ویژه دو طرف تیره شد آن هم زمانی که منافعشان در سوریه به ویژه بر سر مسلح کردن کُردها، طرح تشکیل نیروی مرزی مشترک با گروه‌های کُرد متشکل از سی هزار جنگجو، به هم تلاقی پیدا کرد.
از آنجا که تیلرسون چیزی برای عرضه نداشت و با دست خالی سفرش را آغاز کرد مهمترین توصیفی که می توان درباره نتیجه سفر دوره ای وی به خاورمیانه به کار برد این است که وی در این سفر شکست سختی را تجربه خواهد کرد.
انتهای پیام/