اگر کار خوب به مردم بدهیم، می‌توانیم منتظر نتیجه خوب باشیم

به گزارش حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی «امیر» با حضور نیما اقلیما؛ کارگردان فیلم، مستانه مهاجر؛ تدوین‌گر، سحر شهامت؛ طراح صحنه و لباس، ادیب سبحانی؛ مدیرفیلمبرداری، علی اظهری؛ آهنگساز، حسین ابوالصدق، طراحی و ترکیب صدا و میلاد کی‌مرام، سحر دولتشاهی، مهدی عامل هاشمی، مصطفی قدیری، روشنک سه قلعه‌کی، آرتین گلچین؛ بازیگران فیلم و با مدیریت محمود گبرلو عصر امروز دوشنبه 16 بهمن‌ماه در پردیس ملت برگزار شد، در حالی که سید ضیا هاشمی، تهیه کننده اثر به دلیل جراحی کمر در این نشست غایب بود.

نیما اقلیما در ابتدای نشست گفت: همه دوستانی که اینجا هستند در تک تک لحظه ها همراهی کردند و باید اینجا کنار ما بودند و خوشحالم که بیشتر اعضای گروه هستند. من یک سال پیش در پشت صحنه فیلم دوستم، میلاد کی مرام را دیدم. کی‌مرام به‌خاطر کار ما یک سال پیشنهادی را قبول نکرد و صبر کرد تا پشتیبان پیدا کنیم.

سحر دولتشاهی در پاسخ به سوال خبرنگاری در مورد نقش وی و ویژگی های آن پرسید که دولتشاهی در پاسخ گفت: من دیرتر به گروه پیوستم و با اولین مواجه با فیلمنامه به آن علاقه مند شدم. نقش شیزوفرنی برای هر بازیگری جذابیت دارد. آنقدر تسلط کارگردان روی چیزی که می خواست را دوست داشتم که فکر می‌کنم برایم تجربه جالبی است.

دولتشاهی گفت: هنوز با نقش کنار نیامده ام و باید زمان بگذرد تا با خودم در این فیلم همراه شوم و کنار بیایم.

اقلیما در پاسخ به سوالی درباره موسیقی فیلم و هم‌سویی آن با فیلم گفت: در فیلم، موسیقی‌ها وضعیت‌ها را شرح می‌دهند. ما تلاش کردیم که موسیقی و فیلم همراهی داشته باشند و امیدوارم این اتفاق افتاده باشد.

میلاد کی‌مرام در ادامه گفت: علی اظهری یکی از نابغه های موسیقی کشور است و سبک خاص خودش را دارد.

علی اظهری نیز گفت: خیلی خوشحالم که نیما اقلیما کار ما را درک کرد. ما سعی کردیم فرم بصری را به موسیقی تبدیل کنیم. سعی کردیم از فرکانس‌های بم تا زیر داشته باشیم و بین آن را خالی بگذاریم.

همچنین نیما اقلیما درباره کادربندی‌های فیلم و برخورد مخاطب عام با این فیلم گفت: فیلم «امیر»، شخصیت‌محور است و روابط طولی و عرضی را در آن باهم پیش می‌بریم. یک بُعد از تنهایی، بعد جداشدگی او از جامعه است و ساده‌ترین تصویر، قاب‌های این چنینی بود که برایش در نظر گرفتم. تجربه بصری مخاطب بر اساس محیط اطراف است. ما سعی کردیم کیفیت بصری به فیلم بدهیم که مخاطب امروزی از فضای فیلم جدا نشود.

اقلیما درباره اکران عمومی و بازخوردهای آن گفت: ما عادت کرده‌ایم مخاطب را به هیجان بیاوریم و از این هیجان پول به دست آوریم. ما این را نمی خواهیم. برای ما مهم بود که برای لحظه های مختلف فیلم کیفیت ایجاد کنیم. تلاش کنیم سوی دیگر خودش را ببیند و ارتباط برقرار کند. شاید از یک سری فرمول‌های سینمایی عمومی تر مثل سایه مثلث عشقی و... استفاده کردیم، اما سعی کردیم با این کار هم ‌حس و هم فکر مخاطب درگیر شده باشد.

اقلیما ادامه داد: موفقیت تعریف اشتباهی دارد و بودن و نبودن یک تعریفی است که ممکن است از آدم گرفته شود. این فیلم نگاه لحظه‌ای ما نبوده و برایش زحمت کشیده‌ایم. برای من موفقیت این است که آدم‌هایی فیلم را می‌بینند که برایم عجیب و غریب است. فروش قطعا برای ما مهم است، چراکه سرمایه گذاران ما از جیب خودشان هزینه کرده‌اند. من می‌گویم اگر کار خوب به مردم بدهیم، می‌توانیم منتظر نتیجه خوب باشیم. امیدوارم فیلم «امیر» کاری کند که فیلم‌های دیگر هم به فرم‌های موردنظر خودشان بپردازند. امیدوارم دیگران این حق را بدهند که فیلم ما مخاطب خودش را جذب کند.

اقلیما تصریح کرد: سحر دولتشاهی خیلی دیر به ما پیوست، ولی بسیار با من همراهی کرد و جاهایی سلیقه خوب خودش را کنار گذاشت و جاهایی من کنار آمدم. اگر کم و کاستی هست، مربوط به من است.

دولتشاهی در مورد کم کاریهای گذشته و پر کاری امسال خود گفت: من با احساس در مورد فیلم‌هایم تصمیم می گیرم که کار کنم یا نه و فیلم‌هایی که به من پیشنهاد شد هم با فاصله بودند. یعنی من قانونی ندارم که سالی چندتا کار کنم. من برای بازی در این نقش، اسکیزوفرنی‌ها را دیدم و با نزدیکان آنها صحبت کردم. در ابتدا از آقای اقلیما خواستم که نقش من حمله‌های بیشتری داشته باشد، اما به دلیل کمبود وقت، نقش را کمی سبک‌تر کردیم.

کی‌مرام در ادامه در مورد نقش خود در این فیلم گفت: هدف من این بود که بعد از سی سالگی وارد چنین نقش‌ها و فضاهایی شوم. در این فیلم به سمت شخصیت‌پردازی رفتم و سعی نکردم بازی کنم. از اطراف و زیستم وام گرفتم و وقتی شخصیت را ساختم، سعی من متفاوت بودن بود. جنس بازیگری که من دوست دارم همین است و در سینمای دنیا این فضا بسیار و برای ما کم است.

وی  ادامه داد: برای من بزرگ‌ترین اتفاق این است که فیلم «امیر» ساخته شد. ضمن آن که همه جایزه را دوست دارند؛ ولی من برای این فیلم دنبال جایزه نیستم. یکی از سخت‌ترین نقش‌های زندگی‌ام، ایفای این نقش بود و خیلی وقت بود به پیشه کردن این نوع بازی فکر می کردم. انتخاب من همین است و خیلی چیزها باید کنار هم گذاشته شود.

مستانه مهاجر نیز در این نشست گفت: در مورد میلاد کی‌مرام می خواهم بگویم، کی مرام فقط امیر را بازی نکرد و می‌خواهم خواهش کنم برای او دست بزنید و خوشحالم که در این فیلم بود.

وی در پاسخ به سوال یک خبرنگار در مورد تلاش برای حفظ ریتم در تدوین، گفت:  نمی‌توانم بگویم تدوین فیلم سخت نبود. کار تدوین، حفظ ریتم است. برایم مهم بود که با کار خودم به حس فیلم نیما اقلیما که فیلم اولش بود، ضربه نزنم. در چنین کارهایی مسئولیت تدوین‌گر سخت‌تر و حساس‌تر است. در پست پروداکشن نفر اول تدوین‌گر است و این مسئله اهمیت بسیار زیادی دارد.

نیما اقلیما در ادامه نشست در پاسخ به سوالی در مورد ادامه مسیرش در این نوع فیلم سازی گفت: من در همین مسیر خواهم بود و فیلم بعدی من با همین تیم «شمال» نام دارد و همین حال و هوا را هم دارد. من و کی مرام با بی پولی دنبال ساختن «امیر» بودیم و می‌خواهم بدانید که در خوشی فیلمسازی نکردیم؛ این خیلی ارزش دارد.

یکی از خبرنگاران درباره میزان سیگار کشیدن بازیگر نقش اول و همچنین احتمال عدم درک مخاطب عام از پیام فیلم سول پرسید که  اقلیما پاسخ داد: ما تلاش کردیم مخاطب جذب کنیم. شاید ما نتوانیم 10 میلیاردی بفروشیم، ولی حداقل دو میلیارد فروش خواهیم داشت. مخاطب در هر سطح و کیفیتی محترم است. در مثلث اثر صاحب اثر و مخاطب اثر همه محترم هستند و حق دارند. نکته این است که صاحب اثر می خواهد چه تاثیری روی اثر بگذارد. اینکه حس مخاطب درگیر شود و با ریتم‌های مختلف باشیم و غلظت دراماتیک به فیلم بدهیم، که قابل احترام هم هست، کار من نبود. من صاحب اثرم و تصمیم می‌گیرم که می‌خواهم چه کنم. در مورد سیگار هم ما واقعا ضد سیگار بودیم و سیگاری‌ها می‌دانند که هر لحظه سیگار می‌خواهند و آنهایی که ترک کردند بهتر این موضوع را می‌فهمند!

خبرنگار دیگری پرسید: شما در این جشنواره به عنوان فیلم اولی رقیب ندارید، از طرفی کار شما با رقیبان قدیمی سخت‌تر است، از طرفی هم نسل شما فیلمساز نداریم در مورد این مسئله توضیح دهید. سوال دوم: قهرمان فیلم شما با کلیشه‌های ذهنی ما منطبق نیست و نیاز به توضیح دارد.

اقلیما در پایان نشست در پاسخ به سوالی درباره رقابت وی به عنوان فیلم اولی با رقیبان قدیمی گفت: واقعا جای هم‌نسلان من در جشنواره خالی است و آنقدر قوی هستند که در دنیا صدای موفقیت‌های آنها را می‌شنوید. من به همه کسانی که توانستند فیلم بسازند تبریک می‌گویم. به همه هم‌نسلان خودم خسته نباشید می‌گویم. من به عنوان نمونه ای از هم نسلان خودم در این جشنواره هستم و امیدوارم جزئی از کل باشم که توانایی‌های نسل خودمان را نشان دهم تا مدیریت جامعه بدانند که توانایی نسل ما بالا است.

وی ادامه داد: در مورد قهرمان هم باید بگویم که ما روی کلیشه نایستادیم. ما سعی کردیم «امیر» به عنوان کاراکتری با المان‌های رئال باشد. کاراکتر او نماینده نسلی است که در جامعه ما زندگی می‌کند. کاراکتر امیر از آگاهی آمده و امیر می داند تاثیرگذار نیست؛ پس از روی آگاهی این کارها را می‌کند. امیر فقط به این خاطر که می‌دانسته چه می‌شود، اینگونه رفتار کرده است. عمل قهرمانانه امیر، قبول مسئولیت اجتماعی است.

گفتنی است؛ در پایان این جلسه، یکی از خبرنگاران به شیوه وقت دهی به خبرنگاران و نقد نشدن فیلم اعتراض کرد.

انتهای پیام/