مرحوم رسول ملاقلیپور نیز فیلم «قارچ سمی» را با فضای همیشگی خودش با پرداخت به زندگی آدم های جنگ در شرایط اجتماعی، به جشنواره آورد.
داریوش مهرجویی نیز با فراموش کردن سبک کارگردانی خود، از مدل جدیدی در فیلم «بمانی» بهره برد.
رسول صدرعاملی نیز با ساخت فیلم «من ترانه 15 سال دارم» همچنان موضوعات اجتماعی مورد علاقه خود را ادامه داد و پدیده جدیدی در بازیگری به نام ترانه علیدوستی را به سینما معرفی کرد.
جشنواره بیستم به لحاظ برخورداری از موضوعات اجتماعی حال و هوای خاصی داشت و اکثر فیلمها سعی داشتند، به نحوی از شرایط اجتماعی و سیاسی گله کنند؛ حال چه صورت شفاف و یا غیر مستقیم.
«خانهای روی آب» به کارگردانی بهمن فرمان آرا به عنوان بهترین فیلم جشنواره شناخته شد و هیئت داوران رسول صدرعاملی را نیز به عنوان بهترین کارگردان برای فیلم «من ترانه 15 سال دارم» انتخاب کردند. همچنین برای بهترین فیلمنامه نیز کامبوزیا پرتوی و رسول صدرعاملی برای فیلم «من ترانه 15 سال دارم» موفق به کسب جایزه شدند.
رضا کیانیان برای فیلم «خانهای روی آب» و ترانه علیدوستی برای فیلم «من ترانه 15 سال دارم» به عنوان بهترین بازیگر نقش اول و عزت الله انتظامی و بهناز جعفری برای فیلم «خانه ای روی آب» به عنوان بهترین بازیگران نقش مکمل معرفی شدند.
فیلم «قارچ سمی» در بخشهای تدوین، موسیقی و جلوههای ویژه به ترتیب توسط بهرام دهقانی، ناصر چشم آذر و محمدرضا شرف الدین جایزه بهترین را دریافت کند.
محمد آلادپوش به عنوان فیلمبردار فیلم «ایستگاه متروک»، ژیلا مهرجویی در بخش طراحی صحنه فیلم «خانهای روی آب»، علی عابدینی در بخش چهرهپردازی فیلم «من ترانه 15 سال دارم»، محمدرضا دلپاک در بخش صداگذاری فیلم «سفر به فردا» و یدالله نجفی و ناصر شکوهینیا برای صدابرداری فیلم «امتحان» موفق به کسب جایزه شدند.
انتهای پیام/