وی افزود: هر مرکز درمانی بسته به نوع فعالیت خود حداقل چهار گروه پسماند را تولید می‌کند.
بازگیر با بیان اینکه پسماندهای اداری شبیه پسماندهای خانگی هستند و ماهیت آلودگی ندارند، گفت: پسماندهای شبه خانگی ارتباطی با بخش درمانی ندارند و مراکز درمانی باید آن‌ها را در کیسه‌های مشکی قرار و تحویل پیمانکاران دهند.
وی با اشاره به اینکه پسماندهای عفونی ماهیت آلودگی و میکروبی بالایی دارند، افزود: پسماندهای عفونی، بافت‌های آسیب دیده، خون و جراحت‌های حاصل از درمان را شامل می‌شوند که باید بر روی این گونه پسماندها کارهای ویژه‌ای صورت گیرد و در کیسه‌های زرد رنگ قرار داده شوند.
رئیس محیط زیست شهر تهران با اشاره به پسماندهای خطرناک در مراکز درمانی، اظهار کرد: پسماندهای مراکز درمانی که تیز و برنده هستند مانند سرنگ‌ها، تیغ‌ها و آمپول‌‌ها علاوه بر بار میکروبی بالایی که دارند، نیازمند مدیریت خاص هستند.
وی در ادامه افزود: گروه دیگری از پسماندها، پسماندهای دارویی و شیمیایی هستند که این بخش جزء ویژه برنامه پسماندهای پزشکی محسوب می شوند و نیاز به مدیریت ویژه دارند.
بازگیر با بیان اینکه مراکز درمانی باید آموزش‌های لازم را در رابطه با مدیریت پسماندهای پزشکی به پرسنل خود ارائه دهند، تصریح کرد: یک مرکز درمانی بر اساس قانون و آیین نامه‌های اجرایی و شیوه نامه‌های مصوب موظف است تا آموزش‌های لازم را در زمینه تفکیک پسماندهای پزشکی، لیبل گذاری(برچسب گذاری) و نگهداری از زباله‌ها در محلی مناسب برای امحا را ارائه دهد.
رئیس محیط زیست شهر تهران تصریح کرد: بر اساس قانون مدیریت پسماند، مدیریت پسماندهای پزشکی با واحد تولید کننده است و ناظر اولیه در این حوزه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و ناظر عالی این قانون سازمان حفاظت محیط زیست است.
انتهای پیام/