ستایش‌گری مرحوم حاج علی‌اکبر محبی در مدح امام زمان(عج)
در ادامه شما میتوانید زندگی نامه حاج علی‌اكبر محبی را بخوانید:حاج علی‌اكبر محبی سال 1290 درآشتیان به دنیا آمد، در 20 سالگی بعد از فوت پدرش به تهران آمد و اول مغازه‌ای در (17 شهریور) باز كرد، اما از آنجا كه دل در گرو اهل بیت (ع) داشت، پشت دخل بقالی‌اش نایستاد و شاگردی آیت‌الله شهرستانی، سیدعلی آقای موسوی و آقا شیخ جواد خراسانی را برای پوشیدن لباس مداحی انتخاب كرد. به همین دلیل، محبی را از باب تشرع و تقوا، شیخ طایفه مداحان می‌شناختند. از او این جمله بار‌ها شنیده شده است كه می‌گفت: «مداح حتما باید با یك عالم خوب در ارتباط باشد.»
ایشان علاوه بر اینكه محضر چند تن از علما را درك كرده بود، بار‌ها در قم و در حضور آیت‌الله العظمی بروجردی، در نجف و در حضور آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی، آیت‌الله العظمی خویی، آیت‌الله حكیم و آیت‌الله شاهرودی و در مشهد منزل آقای میلانی خوانده بود و از این آیات عظام قبا هدیه گرفته بود.
سینه حاج اكبر محبی، گنجینه پندیات، قصاید و مراثی فراوانی از مرحوم جودی، خوشدل، كمپانی، صغیر اصفهانی، صابر همدانی، فؤاد كرمانی و... بود، اما خودش هم گاهگاهی شعر می‌گفت كه آن شعر‌ها هنوز در سینه بعضی شاگردانش درخشش دارد.
حاج اكبر محبی، صدا و سوزی شبیه مرحوم كوثری، مداح امام خمینی (ره) داشت و مردم نه فقط به خاطر سن و سال و تجربه‌های فراوانش در مداحی كه به دلیل تشرع و تهجدش او را احترام می‌كردند؛ چرا كه همان روضه‌خوانی كه همیشه عادت داشت عبایش را جمع كند پشتش، همه روضه‌هایش را پیاده برود و به هركس كه می‌رسد، پیش‌سلام شود، نماز شبش ترك نمی‌شد.
این بزرگ مرد مداحی معاصر كشور و چهره تجلیل شده، بار‌ها به دلیل بیماری مورد عمل جراحی قرار گرفت.حاج علی‌اكبر محبی آشتیانی، سرانجام در پنجم دی‌ماه 1380، هنگامی كه برای انجام فریضه صبح آماده می‌شد، دنیای فانی را وداع گفت.
انتهای پیام/