متن یادداشت به شرح زیر است:
این روزها در پی تصمیم رژیم آمریکا مبنی بر انتقال سفارت خود در فلسطین اشغالی به قدس، تحلیلگران برابر روال خود دست به قلم شده اند و یا با حضور در مصاحبه با رسانه ها در مورد ابعاد این مسأله اظهار نظر می کنند. بخش زیادی از این تحلیل ها و اظهارنظرها مربوط است به چرایی این تصمیم آمریکا و پاسخ به این سئوال که چرا در این مقطع زمانی آمریکا چنین تصمیمی را گرفت.
با نهایت احترام به همه تحلیلگرانی که در پاسخ به این سوال دلایلی را مطرح می‌کنند می‌توان با قاطعیت گفت که هر کس در تحلیل خود برای این اقدام دلایل منطقی و قابل درک نه فقط در جهت منافع آمریکا ولو در راستای منافع رژیم صهیونیستی بیاورد دچار خطا شده است چرا که این تصمیم فاقد هر فایده ای برای آنهاست.
واقعیت این است که مدتهاست رژیم آمریکا دچار سردرگمی و آشفتگی در تصمیم گیری‌های کلان شده و مرتباً برخلاف منطق منفعت طلبانه و علیه اهداف سلطه جویانه خود تصمیم می گیرد.
این موضوع هر چند در ماه‌های اخیر شدت یافته لکن فقط هم مربوط به شخص ترامپ نمی شود، بلکه مربوط به کل حاکمیت ایالات متحده است.
در دولت قبلی آمریکا یک روز ضرب‌الاجل برای حمله به سوریه معلوم کردند، در فاصله کوتاهی پس از اتمام ضرب‌الاجل انصراف خود را اعلام کردند، یک روز برای مردم ایران شعر حافظ خواندند و تمجید کردند، هنوز این موضوع از تیتر خبرها بیرون نرفته، دادن داروهای بیماری های صعب العلاج به ایران را تحریم کردند در دولت جدید هم همین روال ادامه دارد.
رئیس جمهور جدیدشان هم روزی از مردم ایران تمجید می کند و مدعی می شود که حامی مردم ایران است و می خواهد مردم را از دست حکومت ایران نجات دهد یکماه بعد در سازمان ملل رسماً اعلام می کند که مردم ایران یک ملت تروریست هستند. یک روز در مقابل دیدگان تمامی سران کشورهای جهان در سازمان ملل کره شمالی را به محو از روی کره زمین تهدید می کند و سه هفته بعددر جمع بزرگی از سران کشورهای جهان می گوید آرزو دارم با رئیس جمهور کره شمالی بنشیننیم شربتی بخوریم و گپ بزنیم و دوست باشیم و... این روزها موضع‌گیری‌های فراوان متناقص ازاین دست ازسوی آمریکا کم نیست و شاید کسی تصور کند این تناقض ها همان سیاست چماق و هویج است حال آنکه اینطور نیست.
در اعمال سیاست چماق و هویج تشویق به همکاری با اعلام خطرات و تنبیهات ناشی از عدم همکاری همزمان یکجا مطرح می شود و به طرف مقابل فرصت داده می شود تا از میان دو راه یکی را انتخاب کند نه اینکه زمانی خطر را منتفی اعلام و حرف دوستی را وسط بکشندو بعد از مدتی برعکس عمل کند و یا عده ای ممکن است ریشه این خطاها و تناقضات را در شخصیت ترامپ جستجو کنند که این هم غلط است.
اولاً این تناقضات از دوره قبل وجود داشته ثانیاً هیچگاه یک قدرت جهانی با ساختارهای پیچیده تصمیم گیری و تصمیم سازی اختیار خودش را به دست یک نفر نمی دهد و خصوصاً ترامپ که نقاط ضعف بزرگی چون شاکیان متعدد تجاوز جنسی و یا پرونده خطرناکی مثل ارتباط با روسیه در دوره انتخابات را دارد و برای جبران این گاف های بزرگ مجبور است برابر خواست سرویس های اطلاعاتی و شبکه تصمیم گیری رژیم آمریکا عمل کند.
پس دلیل این درهم ریختگی سیاست های ایالات متحده چیست؟
پاسخ این سوال را باید در بررسی سنن الهی یافت. آنجا که قرآن (آیه 16 سوره اسراء) می فرماید:
«وَ إِذا أَرَدْنا أَنْ نُهْلِکَ قَرْیَةً أَمَرْنا مُتْرَفیها فَفَسَقُوا فیها فَحَقَّ عَلَیْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْناها تَدْمیراً»
«و چون زمان آن فرا رسد که دیارى را نابود کنیم، بر نعمت توانگران و مرفّهان آن مى افزاییم و آنان با سرمستى بندگى خدا را رها مى کنند و در آن دیار به فسق و فجور مى پردازند، در نتیجه آن سخن ( وعده عذاب ) درباره آنان تحقق مى یابد و آن جا را به کلّى نابود مى کنیم...»
و یا آنجا که امیرالمومنین (ع) در فرمان به مالک اشتر می فرماید:
«وَمَنْ ظَلَمَ عِبَادَ اللهِ کَانَ اللهُ خَصْمَهُ دُونَ عِبَادِهِ، وَمَنْ خَاصَمَهُ اللهُ أَدْحَضَ حُجَّتَهُ، وَکَانَ لِلَّهِ حَرْباً حَتَّى یَنْزِعَ أَوْ یَتُوبَ.» (نامه53)
«هر که بر بندگان خدا ستم کند، افزون بر بندگان، خدا نیز دشمن او می شود . و خدا با هر که دشمنی کند، منطق را از او میگیرد و خدا همواره با او در جنگ خواهد بود تا از این کار باز ایستد و توبه کند یا شکست بخورد.»
وقتی کسی آشکارا به بندگان خدا ظلم می کند و ظلم را از حد می گذراند. خدا با او وارد جنگ می شود امیرالمومنین می فرماید: «و من خاصمه الله ادحضی حجته» یعنی کسی که خدا با او به جنگ و دشمنی برخیزد دلیل و منطق را از او می گیرد. لذا جستجوی دلیل و منطق برای تصمیمات و رفتارهای رژیم آمریکا در چنین شرایطی نابجاست.
این یک شرایط استثنایی نیست این سرنوشت همه ی طاغوت ها در پایان عمر ننگین آنهاست. همانطور که در مورد فرعون و نمرود نقل شده است و همانطور که خودمان در سال آخر رژیم شاه شاهد بودیم.
سال 57 را که به خاطر دارید. شاه ملعون دولت آشتی ملی تشکیل داد و هنوز امضای آشتی ملی خشک نشده بود 17 شهریور با برقراری حکومت نظامی چه کشتاری به راه انداخت.
هنوز چندی نگذشته بود انبوهی از زندانیان مبارز را که هرکدام می توانستند جمع زیادی از مردم را به مبارزه بکشند آزاد کرد چند هفته بعد دستگیری های گسترده ای از افرادی که خیلی خیلی از آن زندانیان سیاسی کم اثر تر بودند انجام داد و جمعیتی چند برابر آزاد شده ها را زندانی کرد ماه بعد در مصاحبه تاریخی خود ادعا کرد که صدای انقلاب ملت ایران را شنیده و به انقلاب مردم احترام می گذارد و نخست وزیر و رئیس ساواک را زندانی کرد ولی هنوز طنین صدای این عذرخواهی و وعده نرمش با مردم در رسانه ها استمرار داشت که مردم شاهد کشتارهای عجیب و غریب، این بار زیر گرفتن مردم و خودروها با تانک در خیابانها بودند.
تصمیمات و رفتارهای امروز آمریکا کاملاً از همان قاعده پیروی می‌کند و دلیل و منطقی برخاسته از یک کانون تفکر را ندارد بلکه بیشتر از روی اضطرار و دستپاچگی است همانطور که امیرالمومنین می فرماید: «من خاصمه الله ادحض حجته"»
چه کسی است که نداند حاکم کردن یک بچه به سرنوشت عربستان و وادار کردن او به قرارداد 480 میلیارد دلاری تسلیحاتی در شرایط وخیم اقتصادی عربستان چه تبعاتی برای بزرگترین متحد آمریکا در منطقه دارد؟
چه کسی است که نفهمد دستگیری و سرکیسه کردن شیوخی که همه ی هویت آل سعود هستند چه عواقبی برای سرنوشت این رژیم دارد؟
چه کسی است که نداند و بازی بچه گانه بازداشت سعد حریری چگونه جبهه مقاومت را متحد و آل سعود را بی آبرو و منزوی می‌کند.
هر دیپلمات مبتدی هم می‌فهمد که نحوه برخورد آمریکا با برجام چه فرصت تاریخی را برای تثبیت نفوذی های آمریکا در ایران سوزاند و چه بلایی بر سر خط سازش آورد و یا بازی استقلال کردستان عراق چه ضربه ای به حضور آمریکا در عراق زد.
ساده لوح ترین سیاستمدار هم می توانست حدس بزند با تصمیم آمریکا مبنی بر انتقال سفارت خود به بیت المقدس چه غوغایی علیه آمریکا به راه خواهند افتاد. تصمیمی که از سید حسن نصرالله و اسماعیل هنیه در خط مقدم مبارزه با صهیونیسم تا سران صهیونیستی اروپا و سازمان ملل را به موضع واحد علیه امریکا رساند و هزینه های زیادی که برای فراموشی فلسطینی و دشمن نمایاندن ایران و حزب الله برای کشورهای اسلامی شده بود را یک شبه بر باد داد.
اندیشکده های آمریکایی با کمک رسانه های تراز اول جهان و حکام مرتجع منطقه حداقل ده سال بطور مستمر کار کردند تا مسأله فلسطین را به فراموشی ببرند و آنرا از صدر کارهای امت اسلامی خارج کند ولی این تصمیم آمریکا تمام این زحمات را یکباره بر باد داد.
لذا تحلیل گران برای اینکه به خطا نیفتند منبعد بهتر است برای تصمیمات و اقدامات آمریکا دنبال دلیل و منطق نگردند.
این ترامپ نیست که عقلش را از دست داده این کلیت رژیم آمریکاست که خون کودکان فلسطینی و یمنی دامنش را گرفته است و او را به زیر کشیده است.
منبعد شما هر روز شاهد این رفتارهای غیر منطقی خواهید بود. رفتارها و تصمیماتی که به هر طرف بچرخد یک نتیجه بیشتر ندارد و آن سقوط بیشتر آمریکا و نزدیکتر شدن به فرو پاشی کامل آمریکا و اسرائیل و تحقق این سنت الهی است که قرآن می فرماید :
«وَ الَّذینَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیْثُ لا یَعْلَمُونَ وَ أُمْلی لَهُمْ إِنَّ کَیْدی مَتینٌ» (سوره اعراف)
یعنی «کسانی که نشانه های ما را تکذیب می کنند یواش یواش از جایی که به فکرشان هم نمی رسد آنها را پایین می کشیم به آنها مهلت می دهم چرا که نقشه ام حساب شده است.» (182 و 183 اعراف)
این واقعیت برای افراد خردمند یک پیام دارد. هیچ گفتگو و معاهده ای با این مرکز تصمیم گیری آشفته به نتیجه نخواهد رسید و ارتباط با این طاغوت رو به زوال جز ذلت و خواری و نکبت دستاوردی نخواهد داشت و مذاکره و امتیاز به کشورهای اروپایی که رهبری چنین رژیم به هم ریخته و در حال فرو پاشی را پذیرفته اند به همان اندازه و غیر خردمندانه است که مذاکره و امتیاز دهی به بختیار بعد از فرار شاه خائن.
مستضعفان بدون شک پیروز این میدان هستند و البته این پیروزی آنطور که مولای ما در عید مولود فرمودند یک شرط دارد و آنهم استمرار مقاومت و ایستادگی در مقابل طاغوت است.
جبهه استکبار روز به روز ضعیف تر و به نابودی کامل نزدیکتر و جبهه ی مستضعفین و مردم آزادیخواه جهان روز به روز مستحکم تر و فشرده تر خواهد شد. خدا منطق و قدرت برنامه ریزی عالمانه را از مستکبران گرفته، به زودی جانشان را هم خواهد گرفت.
الیس الصبح بقریب
انتهای پیام/